Destinasyon

[Destinasyon]

İnsanın kendisini anlatma şekilleri vardır. Kimi insan konuşur, kimi insan müziğin ritmine teslim olur kimi insan içindekileri kelimelere bırakır ama bir şekilde içimizdekileri boşaltamazsak eğer bu kez içimizde birikmeye ve bu birikinti bizi kendi yükümüzün altında ezmeye başlar.

Destinasyon burada başlıyor. Benim kolumun uzanıp attığı taşın kendisini bulduğu yer de burası.


http://youtu.be/rE7xdcNTxv4

[Destinasyon]

Ağrılarım var... Tel hiç susmuyor , açmıyorum.

Beni aramaktan ne zaman vazgeçeceksin ?

[dreamer8]

Söylediklerin doğru. Her insanın kendini bir şekilde dışarı vurma, ifade etme, deşarj etme, fazla enerjiyi ve düşünceleri tahliye etme şekli olmalı. Tabi bunlar zararlı bağımlılıklar ve suçlar şeklinde olmayacak. İçte biriken her fazlalık tortu oluşturur..Sanırım sevgilin seni sürekli arıyor. Bir yandan karşımızdakini cezalandırırken, bir yandan da kendimizi cezalandırırız. Zaten kendimizi cezalandırmasaydık, bu davranışın, karşıdakine ceza olduğunu da idrak edemezdik. enteresan bir varlık insan.

[Destinasyon]

En son ne zaman çok içten kendi kahkamı duyarak güldüm. Bir hafta mıydı, bir ay, bir yıl ?...

Belki bir film izlerken ucuz bir espriye dalıp bir kaç saniyelik gülümseme kıvamında oynattım dudaklarımı ve bir reklam arası kadar es verdim kederime.

http://youtu.be/sZfZ8uWaOFI

Evet başarabilirsen.

Hayal kur

[Destinasyon]

İyi insan olmak insanların sınırlarınıza sızıntıdan girmesine sırf iyi olduğunuz için susmaktan geçmiyor.

İnsanların iyi olmadığını kabullenmek devrelerinizi kısa sürede yaksa da uzun zaman diliminde sizi onlara karşı güçlü tutuyor.

Huzur bozmamak adına susmayı seçince herkes hayatınıza burnuna sokup kaşının gözünün yerini sorgulamaya başlıyor. Bu yüzden DUR demeyi bilmek nefes almak kadar gereklilik.

Yükselmeli bazen ses. İçinde çığlık kopacağına duygularını bırakıp ortam bozucu olmak lazım bazen.

İnsanlara haddini bildirmek gerekiyorsa korkmadan yap bunu. Bırak gidecek olan gitsin. Ama emin ol ki böyle yaptığın an daha güçlenecek onlarla bağların. Seni kopartıp atmayı göze alamayacaklar.

Ha bu durumda sen kiminle devam edeceğinin kararını yine kendin vereceksin.

Çünkü yol uzun....

[Destinasyon]

Şimdi sinemaya gidicem. Gelince film hakkında düşüncelerimi paylaşırım.

[Destinasyon]

'yade' Diriliş'e gittim. Film hakkında düşüncelerimi anlatıcam , biraz kafan dağılır.

Eski dönemi anlatan tarihi bir Amerikan filmi.



Film herşeyden önce uzun geldi bana. Konu olarak biraz iç karartıcı ama görseller ve filme dökülen maliyet belli ki çok yüksek. Bu Amerikalılar işi biliyor, hayellerini paraya çevirebiliyorlar.

Oğlunun intikamını almak için hayata tutunan ama başına gelmedik kalmayan bir adamın yaşam mücadelesini anlatıyor. Ölüyor ölüyor diriliyor yani..

Biraz bizler gibi, biz de günde kaç kez ölmek isteyip ölemeyince yaşamaktan başka seçeneğimiz kalmıyorsa biraz öyle işte.

Filmde en başarı bulduğum şey Leonardo DiCaprio' nun oyunculuğuydu.
Gayet başarılı bir performans sergilemiş.

[Destinasyon]

Bugün hiç haberleşmedik. Bir tel.uzaklıkta... Elim gitmiyor

Herşeye alışabilme süreci insandan insana fark ediyor. Acaba benim bu olaya alışma sürecim ne kadar sürecek tahmin yürütemiyorum.

Aklıma daha az geliyor diyemem hep aklımda ama onu her anımsayışımda verdiğim tepkilerin ayarı azaldı nötürleşmeye doğru gidiyor. Yoksa tel.na cevap verebilirdim. O'nu çabalarken yalnız bırakmazdım.

Yine de herşeye rağmen işte herşeye rağmen içimden yükselen ses ve mantığımın bana yap dediği ses örtüşüyor.

Güvenim bir yerde kırıldı. Bu yüzden çabalayışları bile göstermelik geliyor.

Sevgi biter bu dert değil, aşk biter, tutku biter ama inanç biterse iş bitmiştir.

Ben ona inancımı kaybettim.

[Destinasyon]

Ben insanlara duygularını çok yakın gösteren birisi değilim. İlişkilerim , arkadaşlıklarım dostluklarım hep bir sınırda mesafede geliştiği için ne kadar sevildiğimi hiç bilmem.

Yakın bir zamanda aile üyelerimden birisini kaybettiğim için yasal iznimi kullandım şehir dışındaydım. Bu süreçte tel.larım , e postam, mesajlarım hiç susmadı. Aklıma gelmeyecek insanlar aradı acımı paylaştı.

Cenazenin 3.günü yakınımı kaybettiğim şehre şuan çalıştığım kurumdan 3 büyük tepsi su böreği ve paket paket baklavalar geldi. Paketin üzerinde kurumun bütün üyelerinin baş sağlığı mesajı vardı.

Ne mi hissettim. İlk önce sevildiğimi hissettirdi bu davranış. Benim bir selam mesafesinde ilişkilerimi tuttuğum insanların bile Barış için ne yapılacak ne yapılması gerekiyor demiş olmaları benim kendimi değerli hissetmemi sağladı. Demek ki ilişkiler çok sınırda da tutulsa insanlara duygularımı doğru şekilde anlatabilmişim bunu düşündüm.

Bir çok şey düşündüm çünkü dua sırasında onca insan evde toplanmışken benim adıma gelen paket iki ayrı şehri ayrı birbirini görmeyen bilmeyen insanları bir sinerjide buluşturdu.

Ölüm denilen bir gerçek varken hayattaki başımıza sardığımız dertlerin , geçmez dediğimiz sorunların ölüm karşısında önemsiz olduğu tabiki bilinen bir şey. Ama bunu unutuyoruz ve hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz.

Oysa hayat ve bizler sonsuz değiliz.

[Destinasyon]

Ve biraz kafa dağıtacak bir parça dinleyip kitabımı okumaya geçicem.

İlk aklıma geleni atıyorum.


http://youtu.be/5k1kgcezxQE