Okb.
Dün gece annem; ben ölürsem ne yapacaksın dedi. Kaldım öylece bilmiyorum dedim, herkes bi şekilde yaşıyor çok kötü şartlarda bile yaşıyor dedim. Düzelmeye çalış dedi el yıkayışlarını azaltmaya çalış çabala. İnşallah dedim. Örnekler verdi benim gibi olan ve düzelen birinden bahsetti. Sen de yapabilirsin dedi. Sonra üst kata bi oda çevirsek banyo tuvalet felan yaptırsak ister misin senin için daha iyi olur dimi dedi. Tek mi kalicam dedim. Geceleri ben yatmaya yanına çıkarım gündüz de sen inersin aşağıya canım dedi. Sana ait bi yer olur dilediğin gibi davranırsın. Böyle bişi beklemiyordum şaşırdım bi anda donarsınız ya onun gibi oldum dilimden zar zor olur sözcüğü çıktı. Hemen yaptıramayız ama ilerde dedi. Tamam dedim. Bazen bi cümle sizi velveleye götürür telaşlanırsınız, ötelesem de o an düşüncelerimi sonra iyiden iyiye düşündüm. Benim sonum bu tek başına kalmak, el ayak altından çekilip bi kenara atılmak çöp gibi. Yanlış anlamayın anneme kızmıyorum onun bu düşüncesi sadece beni düşündüğünden rahat etmemi istediğinden, biliyorum. Nasıl hissettiğimi bu düşüncenin beni rahatsız edeceğini üzeceğini tahmin edemez ki çünkü tek başına kalınca daha kolay oluyor yaşamak takıntılarım açısından, o da bunu düşündüğü için öyle söyledi. Ama sevmiyorum ki sesime ses veren biri olmayacak, tatsız tuzsuz ama takıntılarım açısından emin.
Evet o saçma sapan takıntılar bi insanın hayatını tümden mahvedebiliyor. Geleceğini yok edebiliyor. Ben bunu haketmedim diyesim geliyor da ne işe yarayacak değiştirecek mi beni? Hayır. Haketmişim demek ki. Tek başına yaşayıp tek başına geberip gidecem sonunda. Üzülüyorum.
kamera stop! yalnızlığıma kapalı gişeyim..
Bence seni kendi yokluğuna alıştırmak için böyle birseyi söylemiş.annene birsey olursa sudan çıkmış balığa dönersin.böyle yaparsan yanlız yaşamayı da öğrenmiş olursun.kesinlikle yanlız yaşamaya odaklan.tek başına ayakta kalabileceginı annene kanıtla.
Tek başına kaldıktan sonra ayakta kalmanın ne anlamı var?öyle yani Nickli Üyeden Alıntı
kamera stop! yalnızlığıma kapalı gişeyim..
Annen olmasa bile sen yanlız değilsin ki sonuçta allah var.yanlız olmadığın için halen anlam devam ediyor demekki.
Artık insanlar yalnızlaşma eğilimindeler zaten, yalnızlığa itiliyorlar. Kocaman evlerde tek kişilik hayatlar, giderek de yaygınlaşacak, aile kavramı yavaş yavaş kayboluyor, tekil yaşamlar yaygınlaşıyor. Tek dertli sen değilsin ki, hepimizin türlü türlü dertleri var. Burada insanlar ortak bir kaderi, mutsuzluğu paylaşıyor ve hepimiz bu mutsuzlar grubunun birer ferdiyiz.
Bizim kaderimiz yalnizlik galiba bende kabullenmeye basladim artik. Ailemin telefonlarina cikmiyorum artik beni öldü bilsinler daha fazla aci çekmesinler diye ilerde cocuklarimda birakir o zamana kadar onlara bakmak zorundayim.
tek basına kalmak bence de cözüm degil. hicbir zaman da olmayacak.
bende yıllarca okuldan veya işten geldigimde odama kapanıp kendimi dinledim ve bunu bir yasam bicimi haline getirdim, yıllar sonra bugün, büyük bir hata yaptıgımın farkına vardım.
neden takıntılar ile yaşadım diye sordum kendime ?
cevap çok basit, sorunlu oldugum kişilerle konusma cesaretinde bulunamadıgım icin.
aslında birkaç kere cesarette bulundum ama aşırı sert cıktım, bu kez haklı iken haksız duruma düstüm ve kendimi rezil ettim die takıntılar yapmaya basladım.
takıntıların asla sonu gelmez, dolayısıyla bunu baz alıp hic düsünmemek daha iyi. hayallerinde sonu gelmiyor, aşırı hayal kurmak ta iyi degil, hayal yerine gercekci hedefler koyup bu hedefler doğrultusunda sağlam hayaller kurmak daha sağlıklı.
birşekil insanlar ile diyaloglar kurmak ve bol bol kitap okumak gerekiyor. hani kendini dinledikce sosyal acıdan ağırlasıyorsun. mesela benim kendimi ifade gücüm git gide düştü, basit sorulara bile cevap verirken panik yapıyorum, karsımdakiler pardon anlayamadım diyor, birşeyler zırvalıyorum işte. neden ?? yıllarca kendimi dinledigim, insanlardan uzaklastıgım icin.
takıntılara son vermek, düsünmemek lazım dedim, bunun icin hayatta bir uğraşınız olmalı. kendinizi geliştirebileceginiz bir iş çok önemli. tabi işten kastım hergün rutin olarak gelip gitmek degil. iş ortamındakileri sevin veya sevmeyin bir sekil aralarında kabul görmeniz lazım. bunun icin teklifleri geri cevirmeyin, bugün dısarıda yemek yicez bize katılırmısınız ? derlerse, tabiki katılırım, sonrasında sen onları davet edersin. ne bilim sana çay-kahve ikram ederler, sonrasında sende onlara ikram et.
hayatta imkansız die birşey yok. özgüveni sıfır, kendini odasına kapatan bir insandan, özgüveni fit, gittiği her ortamda iyi dostluklar kuran bir cıkması muhtemel.
mesela bunu bir tecrübe ile ögrendim. arkadasımın giyim mağazası var, normalde kendisi calısıyor, ramazan bayramından önceki hafta, bu hafta islerimiz yogun olacak tek basıma yetisemem, gel bu hafta beraber calısalım dedi. hani cekingen oldugumu biliyorsun, odun gibi kalmayayım dedim... sen gel dedi.
ilk gün odun gibi kaldım. ikinci gün ilk güne oranla odunlugu %50-60 oranında yendim. 3.gün ise kendimi tanıyamadım...
bir önceki isimde ise yaklasım 1.5 yıl calısmama rağmen kendimi sosyal yönden milim gelistiremedim. cünkü ortamdaki iki kisi beni geldigim günden beri dısladı ve bende onları takmadım, en sonunda dayanamadım ve ayrılmak zorunda kaldım.
1.5 yılda yapamadıgını 3 günde yapabilirsin yani. bu isin zamanla bir ilgisi yok, bu konuda rahat ol.
aslında herseyin bası sana destek ve moral verecek insanlar. biz ise köstek olan insanlar ile karsılastıgımızdan hep dışlandık, özgüvenimizi yitirip kendimizi odaya hapsettik.
seni çekemeyen, değer vermeyen, inancını kıranların inadına cık o odadan, cık ve hergün kendini gelistirerek güclü adımlar ile yarınına zemin hazırla.
yarın isinde ve sosyal hayatında iyi bir konuma geldigin gün, senin inancını kıran ve çekemeyenlere kapağı takacagın gün olacak. bu kez onlar seni düsünüp takıntı yapacak ve içleri içlerini yiyecek.
Evet var, cellecelalühü, Ama insanlar arasında yalnız olmaktan bahsediyorum, insanların beni yalnız bırakmasından. Tamam ben gafletteyim ki böyle hissediyorum, maneviyatim tam değil taam mı, bu hastalık daha çok eksiltti beni. O yüzden anlamsız hissediyorum o yüzden ölmek de istiyorum.
kamera stop! yalnızlığıma kapalı gişeyim..
Bunu istemiyorum. Tek dertlinin benim olmadığını biliyorum, ama bu şekilde kendimi avutamam.
kamera stop! yalnızlığıma kapalı gişeyim..
Belki çocukların hayırlı çıkar bırakmazlar seni, umut var bence.
kamera stop! yalnızlığıma kapalı gişeyim..
Yetkileriniz
Alıntı
Yer imleri