Yine ben ve yine anksiyetem alışsam alışılmıyo kurtulmaya çalışsam hiç olmuyo yakında nefes almaktan da çekinirim . Şuan 17 yaşındayım yaşıtlarıma bakıyorum hepsi benden büyük gözüküyo ve sosyaller benden küçüklerde sosyal birilerinin yanında sosyal görünmek için telefonunda oyun oynayan face , insta,twitter da insanların paylaştıklarına bakan ben gibi değiller . Telefonu açtığımda mesaj attığımda cevap alabileceğim arkadaşım yok . 1 tane arkadaşım var o da beni umursamıyo mesaj attığımda cevap vermiyo iki yüzlü hatta arkadaşım değil hiç arkadaşım olmadığı için belkide gerek duyuyorum . Ben birilerine cevap verdiğimde hep kes , çok biliyosun vesayre ama yaşıtım çok konuşan biri cevap verdiğinde daha olumlu olur herkes . Her zaman beni bastırmaya çalışırlar . Tek başıma birşeyler yapmaktan korkarım misal evden anneannemlere gitmek metrobüsle . Küçük yaşta sömürmeye başladılar hala sömürüyolar sen yapamazsın , sen gidemezsin , dışarı çıkamassın , onunla küsmiyceksin , niye tikli hareketler yapıyosun vesayre . Çok yoruldum resmen yaşamıyorum yaşayan bir ölüyüm yıllardır kilo vermeye uğraşıyorum 70 kiloydum 3 yıl önce daha sonra 59 kiloya kadar düştüm azmettim tam kendimi bulacakken lösemi oldum 2 yıl önce hadi öyle böyle atlattım 65 kiloyum şuan yine kilo verme çabaları içerisindeyim ve çevremde destekleyen kimse yok yine mi hasta olmak istiyosun senin kilo vermeye ihtiyacın yok zaten ki bildiğin kiloluyum yağlarım kat kat oldum olası kabullenemiyorum bu kilolarımı olmuyo yapamıyorum bu benim vücudum değil . Bir çocuğu çok iyi yetiştirebilecek ve çocuğu olmayan ailelere niye çocuk vermiyo Allah niye gidiyoda bakamayacak o çocuğun hayatını karartacaklara veriyo . Elalem hayatını yaşarken niye ben kendi içimdeki sorunlarla cebelleşiyorum sınanıyorum ama büyük sınanıyorum hasta olmadan önce namazında biriydim ama ne zaman ki bu olaylar oldu namaz kılasım gelmiyo bildiğin gelmiyo . Sen dert görmemişsin diyenler olabilir saygım sonsuz ama içimde neler yaşadığımı bilmiyosunuz . Şansın zerresi yok .Tek ümidim bu zıkkım hastalığı yenmek ve part time bir işe girip kendi hayatımı kurmak keşke çocuk yetiştirme yurduna terk edilmiş biri olsaydım daha az acı çekerdim . Allah niye böyle yapıyo mükemmel bir yaşam sürüp cennete gidecek biriyle hayatı hep yoksullukla sürmüş hayattan yemediği sille kalmamış insan aynı cennete gidecekse bu evrende büyük ADALETSİZLİK var . Hiç varolmamış olsam ne iyi olurdu tamamen yokum ne bu dünyada ne de başka yerde yaşamak istemiyorum . Tamamen Adaletsiz bir yerde yaşıyoruz . Dünyanın sonu gelecekse gelsin sıkıldım artık . Siz siz olun baskı içinde çocuk yetiştirmeyin .