Keşke fabrikadan çıkmış gibi hem bedensel hemde ruhsal açıdan tamamen farklı bir kişi olsak artık hayata alışırız normal bir insan gibi olabiliriz gibimize geliyo belkide yanlış düşünüyoruzdur .çare aslında biziz ama yapamıyoruz öyle illet birşey ki bazen kendini kapana sıkışmış fare gibi hissediyosun özellikle misafir geldiğinde .keşke herkes bu hastalıktan kurtulabilse .Allah sevdiği kullarını sınarmış bizde bu hastalıkla sınanıyoruz . Bu illet yüzünden 17 yaşımda kendimi 30 yaşında gibi hissediyorum seneye ehliyet almayı çok istiyorum ama kendi kendime diyorum hadi ehliyeti aldım arabayıda aldım ben bir yere gidecek olursam yolu nasıl bulucam hayattan zerre haberim yok bilgisayar başında büyüdüm resmen sadece vakit öldürdüm ben zamanın kıymetini bilemedim ve halada bilemiyorum . Bunun üstüne yetmezmiş gibi birde kişilik bölünmeside var bende önceden çok belli ediyodu kendini şimdilerde azaldı . Eğer tamamen yok olmak bir hiç olmak gibi bir seçeneğimiz olsaydı yok olmayı tercih ederdim varlığım zaten bi bka yaramıyo elalemi geçtim artık kendim için bile yaşayamıyacak hale geldim psikoloji filmi gibi hayatım var çoğu zaman boşluktayım erken yaşta depresyonu öğrendim hep öbür taraf mevzusu var ya acaba orda da psikolojik problemlerimiz devam edicek mi acaba ordada mı yalnız kalıcam . Bütün dertleri ben çekiyomuşum gibime geliyo . İntiharlar hep bu yüzden işte kendimi köprüdende atamam bıçakla bi yerlerimide kesemem çünkü bende o cesaret yok intihar edersem anca hap içerim miss o noktaya daha gelmedim ama gelicem gibi gözüküyo belki dünyada insan olmasa daha rahat yaşarım . Bazen diyorum neden rabbim bizim içimize böyle şeyler veriyo diye ya başkalarının günahını çekiyoruz ya da işlemediğimiz günahların şimdiye kadar işlediğim en büyük günah oyun hesabı çalmak onuda hatamı anlayıp geri vermiştim . İnşallah en kısa sürede hayatımız düzene girerde bugünlerinize bakıp güleriz
Yer imleri