merhaba içine "ben" kaçmış galiba senin bana benziyorsun dinleriz tabii herkes dinler biraz daha dökül bakalım
tekrar hoşgeldin
ben sosyal hayatta hep sessiz sakin insanlarla konuşacak birşey bulamayan sadece onları dinleyen yakından tanıyanların sevdiği ama uzaktan tanıyanların soğuk bulup konuşmadığı ne kadar uğraşsada bu konuda kendisini aşamayan biriyim ağır bi depresyon geçiriyorum şuan galiba. psikologa da gitmedim bazen intiharı düşünüyorum ( daha önce yapmıştım ) ama aileme kıyamıyorum özellikle bi haftadır her sabah içimde büyük bi ümütsizlik isteksizlile uyanıyorum tek istediğim birazcık sevgi ne zaman sevildiğimi hissetsem bütün acılar geçiyor çünkü . benimle arkadaş olup derdimi dinlermisinizz ?
merhaba içine "ben" kaçmış galiba senin bana benziyorsun dinleriz tabii herkes dinler biraz daha dökül bakalım
tekrar hoşgeldin
tekrar teşekkür ederim ee ne yapacaz biz bülent şuan arkadaşlarım var yanımda kendi aralarında konuşup gülüyorlar bende bilgisayar başında bu durumu nasıl aşacam
aslında insanlar beni sevmiyor değil onlara bi zararım yok ama espirili değilim sıcak değilim vs. beni sevmeyen yine benim aslında bu yüzden de insanlardan kaçıyorum herkes de beni sevmiyor gibi hissediyorum ama düşününce gerçeğin bu olmadığı ortada az da olsa sevenim var ama ne bileyim faceye giripde bi insanın dahi mesaj yazmamış olması telefonumun günlerce çalmaması sevgilimin olmaması işte o kadar zoruma gidiyorki
bir travma yaşamışsın biraz içine kapanmışşsın eskisi kadar hareketli değilsin hiperaktif olduğun günleri özlüyorsun geçmiş ve gelecek arasında ki bi yerde hapsolmuşşsun bu durumu kabul etmek elbette zor insanları genel anlamda pek sevdiğini düşünmüyorum naber nasılsın içten olmayan günlük rutin konuşmalar diyorum ya "farkındayım" içine biraz fazla ben kaçmış senin bildiğimi biliyorsun dimi
evrim bizi daha nerelere sürükleyecek bakalım heyecanla bekliyorum bak bugün ilaçlarımı içmedim hareketlendim ben eskisi
gibi hatta hiç unutmam bigün kız arkadaşımı aldım bakırköy meydandan bana ne dedi beğenirsin başım döndü yaa dedi
bi saniye hareketsiz dur çok hareketlisin dedi hiç unutmam hey gidi günler hey ilaçlar beni bu hale getirdi napim
sen değil galiba ben dökülüyorum sevgisiz
biraz sen biraz ben olsun o zman ama senle ben farklıyız ben hep böyleydim hiç yaşam enerjisiyle dolu olduğumu hatırlamıyorum 12 yaşımdan beri intiharı düşünüyorum resmen hep kendimden nefret ettim başkalarına özendim bi türlü sevemedim kendimi hala ölmediysem bi cehennemden korktuğum için bi de ailem için
ayrıca hep insanlardan uzaktaydım aslında onların arasındaydım ama yok gibiydim bu yüzden bi sevgilim bile olmadı
Yer imleri