Kurban rolüne girmek ve sürekli kötü hayaller kurmak

[Lavinya]

Merhaba. Ben çok duygusal ve az da olsa karamsar bi insanım. 25 yaşında üniversite mezunu bir bayanım dışardan görenler beni gayet akıllı zeki normal bi insan olarak görür ama gel gör ki içimde fırtınalar kopuyor

Kendimle ilgili sürekli kötü hayaller kuruyorum. Mesela bir filmde izlediğim bir sahneden etkilenip aynı filmdeki o karakter gibi ilerde sevmediğim bir insanla evlendirileceğim, dayak yiyeceğim öldürüleceğim gibi, yada kaza geçirip öleceğim gibi hayaller kuruyorum, kendimi kurban rolüne sokuyorum ve bu hoşuma gidiyor. Çünkü o hayallerde insanlar benim için üzülüyor benim arkamdan ağlıyor , benim değerimi anlıyor. Ve bu hayalleri kurarken gerçekten acı çekiyorum,gözlerim falan doluyor, bu hayaller çok uzun sürüyor,gündelik hayatımı çok kaplamaya başladı.

Nedir bunun sebebi, deliriyor muyum? Psikoloğa gidemem ne olur yardım edin, kurban rolüne girdiğim hayaller kurmak neden hoşuma gidiyor? Baya ayrıntılı şekilde trafik kazaları falan planlıyorum kafamda dram yaratıyorum

[ortega33]

hayal kurmak genelde uzun yalnız zaman geçirenlerin işidir. işsiz misin?
çalışan bir insanın bu tür hayaller kuracak lüksü yoktur!

[dreamer8]

Bu hayallerin sebebi; fazla yalnız kalmak, asosyal olmak, dizi ve sinema filmlerine fazla zaman ayırmak, fazla kitap okumak olabilir. Soyut düşünen bir beynin var. İlgi, alaka, acıma, fedakarlık hoşuna gidiyor. Korkularındaki o heyecanlı tadı alıyorsun ve korktukça daha çok tatmak istiyorsun buz zehirli baldan. Kimse nasıl bir hayat yaşayacağını, nerede, ne zaman, ne şekilde can vereceğini bilmiyor. Bu sebepten bu konuda fazla ilerlememelisin. Kontrolü kaybedebilirisin.

[Dvrmchrkt]

Çok panik yapılacak bir durum değil. İlgi görmek, takdir edilmek istiyorsun. Bunu gerçekte tam olarak yaşayamadığın için, hayallerle bunu gerçekleştiriyorsun.

Ben olsam, gizli olmanın tadına varırdım. Ben de eskiden senin gibiydim. Hayallerimde hep senin tarzın olurdu. Sonradan insanların beni tanımamasının ve bilmemesinin daha iyi olduğunu gördüm.

Gizli olmak ve bilinmemek daha haz verici. Bir de bunu dene. Hayatta başarılı ol, ama hep gizli kal. Değerini sen belirle, başkaları değil.

[Lavinya]

Nedenini bilsem inan söylerdim Bende de var bu ama benim kendim için değil başkaları için. Kafamda sevdiğim birini bir hastalığın pençesine atıyorum. Başka bir gün kaza geçirtip yoğun bakıma sokuyorum. Sonra gidip hastahane koridorlarında sabahlıyorum. Ama öldürmüyorum. Sanırım bu gibi durumlarda sevgimi onlara daha fazla hissettirebileceğimi düşünmemden kaynaklı. Senin için diyebileceğim sevgi görmemiş olabilirsin ya da görüyorsun ama sana yetmiyor. Belki de çevrenden beklediğin kadar değer görmüyorsun ya da görmediğini düşünüyorsun.

Seninki de ilginçmiş. Sanırım yeterli sevgiyi görmediğimden oluyor.

hayal kurmak genelde uzun yalnız zaman geçirenlerin işidir. işsiz misin?
çalışan bir insanın bu tür hayaller kuracak lüksü yoktur!

Kpssye hazırlanıyorum şu anda ve bu durum benim vaktimi alıyor zaten, dershanede ders dinlerken mesela birden böyle hayaller kurmaya başlıyorum.

Demek ki neymiş? Hayallerimizin kıymetini bilecekmişiz. Kurabilen var kuramayan var

Bu hayallerin sebebi; fazla yalnız kalmak, asosyal olmak, dizi ve sinema filmlerine fazla zaman ayırmak, fazla kitap okumak olabilir. Soyut düşünen bir beynin var. İlgi, alaka, acıma, fedakarlık hoşuna gidiyor. Korkularındaki o heyecanlı tadı alıyorsun ve korktukça daha çok tatmak istiyorsun buz zehirli baldan. Kimse nasıl bir hayat yaşayacağını, nerede, ne zaman, ne şekilde can vereceğini bilmiyor. Bu sebepten bu konuda fazla ilerlememelisin. Kontrolü kaybedebilirisin.

Asosyal değilim bir çok yakın arkadaşım var ama hiçbir zaman çevremden istediğim onayı,takdiri göremedim, hep bunun eksikliğini yaşadım. Ailede de çocukken babadan yeterli ilgi desteği görmedim. Hayallerimde ilgi görmek hoşuma gidiyor.

Çok panik yapılacak bir durum değil. İlgi görmek, takdir edilmek istiyorsun. Bunu gerçekte tam olarak yaşayamadığın için, hayallerle bunu gerçekleştiriyorsun.

Ben olsam, gizli olmanın tadına varırdım. Ben de eskiden senin gibiydim. Hayallerimde hep senin tarzın olurdu. Sonradan insanların beni tanımamasının ve bilmemesinin daha iyi olduğunu gördüm.

Gizli olmak ve bilinmemek daha haz verici. Bir de bunu dene. Hayatta başarılı ol, ama hep gizli kal. Değerini sen belirle, başkaları değil.

Çok teşekkürler, ama ne demek istediğinizi biraz daha açabilir misiniz?

Gizli olmak ve bilinmemek isteğini nası başarıyorsunuz? Ben zaten kendini insanlara fazla açan biri değilim ama umrumda değil desemde çevremdeki insanların düşüncelerini aslında çok umursadığımı farkettim. Bu beni çok üzüyor, neden onlardan gelecek bir iki sevgi sözüne bu kadar muhtacım? Gizli kalmayı ve kendi kendime yetebilmeyi nası başarırım siz nasıl başardınız?

Küçükken babam dövdüğü zaman betonun üstüne oturur hasta olup hastanelerde ölümle cebeleşirsem belki değerimi anlarlar derdim.Veya sırlar kapısını izleyince orda araba da kaza yapan insanın ben olmam gerektiğini ve bu şekilde aileme ceza verebileceğimi düşünürdüm. Aslında drvmchrkt nin dediği gibi ilgi eksikliği veya içinde kendinde hissettiğin değerin normal hayatta sana verilmiyor olmasından kaynaklanıyor.YEterli ilgiyi bulamamak. Hayallerin sayesinde odak noktası olup haz alıyorsun.Bu yüzden hoşuna gidiyor.deli değilsin bundan emin olabilirsin.Sadece biraz seni seven çevre şart.

Aynen söylediğin gibi. Benimde tüm çocukluğum ve gençliğim dayakla geçti,bende senin gibi hayaller kurardım annem haricinde kimseden beklediğim ilgiyi sevgiyi görmedim
Sonra okuldan üniversiteden vs bir çok arkadaşım oldu ama hiçbir zaman tam olarak beni takdir ettiklerini onayladıklarını hissettiğim bir çevrem olmadı, davranışlarım sözlerim kıyafetlerim vs eleştirildi genelde, yada küçük görüldüm, açıkça belli etmeselerde ben böyle hissettim. Beni çok sevdiğini söleyen arkadaşlarım hep mutlaka bişeyimle dalga geçtiler kırılmıcağımı düşünerek Bende umursamaz göründüm ama içten içe hep onay bekledim sanırım.

Hayallerimde kaza geçirip insanların benim için hastaneye koşturması, benim için üzüülmesi falan bana acayip haz veriyor

Ama hepinize çok teşekkür ederim, benim gibi insanların olduğunu bilmek inanın çok iyi geldi, bi tek kendimi böle sanıyordum ve ciddi ciddi delirdiğimi düşünmeye başlamıştım ama benim gibi olan insanlarda varmış.

Peki ne yapmam gerek? Bu ilgi,onay,takdir görme eksikliğini nası giderebilirm? İlla beni seven bir çevre olması şart mı? Bu saatten sonra çevremin tamamen değişmesi de zor zaten. Bu hayallerden kurtulmak istiyorum artık

[Lavinya]

Lavinya her ne kadar burada sanal da olsak sana değer verip senin daha iyi hissetmen adına duygu düşüncelerimizi kelimelere döküyoruz.Peki ne yapmam gerekiyor sorusu okadar derin ve ucsuz ki, belki de sana bunu yap desem de ne kadar sürdürebilirsin o durumu bilmiyorum. Çevreni değiştiremiyorsan kendini değiştir.Sana tavsiye verebilmemiz için seni biraz bilmemiz gerek, yeteneklerin var mı? lavinya deyince insanların alına ilk hangi becerin gelir.güzel yemek yapar mısın? sevgi dolu musun? kendinden aşağı oldğunu düşündüğün insanları görünce nasıl bir yaklaşımın var.Annenle olan bağların baban kardeşlerin, enine boyuna konuşup ipin ucunu yakalamak gerek. ki oradan başlayıp kendini yeniden inşa edebilesin. Kaybetmişlerle pek vakit harcamam, ama ben sende böyle bir ışık görüyorum. Sende bir iyi olmak istiyorum çığlığı var. Sen olması gerken önemli adımları atmışsın iyi olmak sevilmek istiyorsun. bunlar ilk ve en büyük adımlar.

Sizde benim için değerlisiniz teşekkür ederim. Aslında ben 5-6 sene önce kişisel gelişim forumlarında takılmaya başladım, bilinçaltıyla ilgili bi çok şey okudum, uzun süre bilinçaltı telkin müzikleri vs dinledim, farkındalıkla ilgili çok kitap okudum, hiç duydunuzmu bilmiyorum ama hooponopono-eft-sedona gibi bir çok serbest bırakma yöntemiyle uğraştım,düzenli olarak meditasyon falan yaparım Umutsuz vakaydım ama bu yaptıklarımla kendimi büyük ölçüde değiştirdiğimi düşünüyorum. Çok yol katettim ama ara sıra böyle karanlık dönemlere giriyorum. Geçen sene üniversiteden mezun oldum işletme okudum, şu anda kpss a'ya hazırlanıyorum ve çok sıkıntılı bi süreçten geçiyorum, aylardır adam gibi çalışamıyorum,sınavdan deli gibi korkuyorum çünkü konuları yetiştiremiyorum, bıkkınlık geldi çalışmaktann vs neyse biraz hayatımı anlatayım dedim

Bildiğim kadarıyla pek fazla yeteneğim yok, hatta baya beceriksizim Yada yeteneğim varsa da henüz ortaya çıkarma fırsatım olmadı diyebilirim. Ben sevgi dolu olduğumu düşünüyorum, benden aşağı insanlara hiçbir şekilde farklı davranmam, çok absürd bi davranışını görmedikçe.

Kardeşim yok, tek çocuğum. Annemlere aramız çok iyi ama babamla da aynı orantıda sıkıntılı, sürekli dayakla iletişim kurduğu için hiç bi zaman adam akıllı samimi olamadık babamla, hatta bazen nefret ediyorum ondan.

Uzun süredir devam eden bir ilişkim var,çok seviyor ve seviliyorum ama yıllardır çözemediğimiz sorunlar var, sevgilim normalde çok şirin ama yapısı gereği biraz sinirli bi insan ve bende ona karşı çok hatalar yapıyorum, bu yüzden ondan da istediğim onayı takdiri fazla göremedim hiçbi zaman,genelde birşeyler için beni suçluyor hep ama haklı olarak. Ona hak veriyorum kendimi düzeltmeye çalışıyorum ama gene aynı hataları yapıyorum böyle bi kısır döngü içindeyiz.

Bende bi ışık gördüğüne sevindim Evet kendimi büyük oranda değiştirdim ama bu kötü hayallerden hiçbi zaman kurtulamadım, belkide bu hayaller yüzünden kendime kötü olanı çekmek istediğimden başıma kötü şeyler geliyor. Ben iyi olmak istiyorum.

Hayatta çekemediğin dikkati hayallerinde çekmeye çalışıyor gibisin. Özgüven eksikliği yaşayan bir insanmısın ve ikili ilişkilerinde kendini ve duygularını ifade etmekte zorlanıyormusun? Gerçeklikte çekimser ve içe kapanık biriysen hayallerinde fanteziye varan roller üstlenmen çok saçma gelmez.

Evet özgüven eksikliği yaşıyorum, eskiden bu sorunu daha fazla yaşıyordum ama azaltmayı başardım. Ve dediğiniz gibi ikili ilişkilerim hep sıkıntılı, ne hissettiğimi insanlara anlatamıyorum,kendimi ifade edemiyorum. Çekimser ve içe kapanığım.

[tayfundicle]

benim okuduğum psikoloji obsesif kompulsif bozukluk (okb) ve panik atak belirtileri ve depresif belirtiler gösteriyorsun... burda teselli bulabileceğin çok insan var lavinya

[Lavinya]

Hiç bir gelişim kitapı okuma en büyük ve önemli tavsiyem.Onlar kısa pohpohlamalar yaptırıp seni daha karamsar hale sokabilir.Binlercesini maratona sokup bir tanesini kahraman yapan kitaplar.Bende zamanında okudum hemde bayaa lanet olsun o zamanlarıma..büyük bir zaman kaybı. Kendini geliştirmen için aynanın karşısına geç izle kendini.Kendi kendinle konuş, insanın kendi içindeki empati kopunca hayatı markaşıklaşıyor.Erkek arkadaşın olmasına rağmen halen bu boşluk bu kadar büyükse malesef sen onu sevmiyorsun hatta belki oda sevmiyor.SAdece boşluk doldurma oyununda öte bir şey deil, sen sevilmek ilgi eksiklğin vardı ve biri o geldi biraz doldurdu ama yetmedi hiç bir zaman.Ne onunla olabiliyorsan nede onsuz bir zaman sonra buda gizli bir bağımlılık.Konu o değil, tabi: ) ama dediğim gibi, kendini sevebilmen için içinde yolculuk yapman gerek.Baban sana neden şiddet uygulardı onun çocukluğuna korkularına bak. şımarık baştan çıkan bir kız yetiştşrimekten korkardı belki, şiddet çaresizliğin en dip noktasıdır.sözcüklerin yetmediği andır.kendini ifade edemeyişin çaresizliğin en dip noktasıdır.Eğer sen babanı anlarsan yani örnek baban diyorum.Geçmişi daha iyi anlar.onarmak daha kolay olabilir.En sevdiğin arkadaşın kim?

Kitapları artık okumuyorum zaten, eckhart tolle ve oshonun kitaplarını okuyordum ama bıraktım. Aynada kendi kendimle konuşunca ne olacak gerçekten ilk defa duyuyorum? deli gibi kendimle mi konuşucam aynaya bakıp

Sevgilimi sevmediğim doğru değil zaten onun sayesinde bu boşluk oldukça azaldı, o olmasaydı eminim çok daha fazla sevgi eksikliği hissedecektim. Yanlış anlamayın ama sadece bir iki cümleme bakarak daha yeni tanıştığınız insanların ilişkileri hakkında böyle hemen yargılarda bulunan insanlardan olmayın, sevmiyorsunuz gizli bağımlılık falan gibi pat diye hüküm vermeyin hemen. Bunları aşalı çok oldu, sevdiğimden sevildiğimden eminim. Kendimi de aslında çok seviyorum, kendimle bi sorunum yok, ben kendimi seviyorum ama diğer insanlara karşı çok beklentiye giriyorum sanırım. Babama karşı nefret de duymuyorum tam tersi evet hep çaresiz olduğunu anladığım için ona acıyorum, bazen nefret ediyorum evet ama nadir zamanlarda. Geçmişle de büyük oranda barıştım. Ama şu sıralar işte karamsar bi dönemden geçtiğim için sanırım böyle hayaller kurmaya başlıyorum bi filmde falan görünce.

Size sevdiğim bi çok arkadaş sayabilirim ama en yakın arkadaşım kim bilemiyorum Sanırım kimsenin en yakın arkadaşı değilim. Geçen haftalarda biriyle tanıştım bizim sitede oturuyor daha ilk tanışmada çok sıcakkanlıydı çok sevdik birbirimizi ama onunla da henüz yeterli vakti geçirme fırsatı bulamadım dersler dolayısıyla.

Özgüven eksikliğini aşmak için sosyal sorumluluk projelerinde yer alabilirsin. Mümkün olduğunca farklı çevrelerden farklı insanlarla tanış ve görüşlerini önemse ve bol bol sohbet et. Fantezi tarafı yüksek filmler izleme, dram filmleri daha kötü etkiler seni komik ve mutluluk üzerine yapımlara özen göster. Mümkün olduğunca kendini ve yeteneklerini görebileceğin şeylerle ilgilen : resim,müzik v.b gibi

Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim, uygulamaya başlıcam

benim okuduğum psikoloji obsesif kompulsif bozukluk (okb) ve panik atak belirtileri ve depresif belirtiler gösteriyorsun... burda teselli bulabileceğin çok insan var lavinya

yok artık) bunlar çok ağır belirtiler değil mi? Panik atak ne alaka anlayamadım, hangi cümlelerimden bu teşhisi koydunuz anlatabilir misiniz? korktum şimdi

[tayfundicle]

delirme korkusu panik atağa ait ve sürekli kötü düşünceler obsesif kompulsif bozukluk, karamsarlık depresif belirtiler... tabi bunların şiddeti düşük olabilir. yada psikloji diye birşey yoktur

[Lavinya]

ben psikolog veya psikiytr değilim.Benimde yargılarım ve öngürlerim var elbet.Belkide bende çevrmde gördüklerimin yansımasını biraz sizde gördüğümden dolayı pat diye yargıya vardım.Bu yargımın yanlış olabilirliğine sizin bu kadar savunma yapmanıza bağlıyorum.Çünkü o konuda şüphe yokmuş demekki sizde.Neyse ben fazla konuştum. Geçmiş olsun dileklerimle iyi forumlar diliyorum. Umarım herşey yoluna girer.saygılar.(bu arada da yargı içinde özür dilerim

özür dilemenize gerek yok kızmadım ki size sert çıktıysam asıl ben özür dilerim. Fazla konuşmadınız sadece ilişkim hakkında hemen hüküm verilmesinden biraz rahatsız oldum o kadar, sanırım alındınız ve ilgilenmekten vazgeçtiniz, peki teşekkür ederim , iyi günler

delirme korkusu panik atağa ait ve sürekli kötü düşünceler obsesif kompulsif bozukluk, karamsarlık depresif belirtiler... tabi bunların şiddeti düşük olabilir. yada psikloji diye birşey yoktur

bilemedim)