İlk önce herkese selamlar. Forumda yeniyim. Adım Burak.19 yaşındayım. Size hem biraz yardım etmek hem de kendime çare bulmak için foruma kayıt oldum.

Neyse.İlk olarak 3 yıl önce madde kullanımı dolayısıyla panik atak teşhisi konuldu. Kolay değildi gerçekten - ki herkesin Allah tekrardan yardımcısı olsun-. Antalyada arkadaşlarımla tatildeyken oldu ve bir an evvel memlekete ailemin yanına gittim ve derhal b.r psikiyatra göründüm. Selectra 50 mg verdi ve 1 ay içinde kendimi eskisi gibi hissetmeye başladım. Akabinde de ilacı rahatlıkla bıraktım.

3 yıl boyunca panik atak krizleri yakınımdan dahil geçmedi. Ta ki 3 gün önceye kadar. Ailem üniversiteyi şehir dışında okumamın benim için daha iyi olacağını söyledi ve bu sefer bu ataklar bende tekrar başladı. Panik atak tarzı değil ama tam bir anksiyete nöbetleri şeklindeydi. Mideme vuruyordu ve iştah sıfırdı. Şu an Cipralex ve İgnis kullanıyorum.

Şimdi şunu söylemek isterim ki anksiyete dediğimiz olay bilinçaltımızdaki çatışmalardan kaynaklanıyor. 2 yıllık psikoloji eğitimimden öğrenebildiğim veya aklımda kalan tek şey buydu. 3 çeşit çatışma vardır. Daha fazla bilgi için buraya bakabilirsiniz.

Ben ilk panik atağımı şehir dışında yaşadım ve ailemin yanındayken atlattım. Ve ailemin benim yanımda olması durummuna koşullandım. Akabinde ileride onlardan ayrılacağımı biliyorum ama ayrılmakta istemiyorum. Burada da kaçınma-kaçınma çatışması mevcut diye düşünüyorum. Ama size soracağım şey şudur ; Acaba sonsuza dek böyle mi sürecek ? İlaçları kullandığım takdirde bu korkuyu atlatabilir miyim ?