İntihar Etmek İsteyenlerin Psikolojik Durumu.

[9 ŞUBAT]

"Kendimi öldüreceğim" diyen kişilerin, mutlaka dikkate alınması gerektiğini söyleyen Psikiyatrist Dr. R. Sabri Yurdakul, intihar etmek isteyenlerin içinde bulunduğu psikolojik durumu anlattı.

Germanwings uçağının yardımcı pilot tarafından kasten düşürülmesi, intihar etmiş olabileceği iddialarını güçlendiriyor. Peki insanlar neden intihar eder ve neden intihar ederken 150 kişiyi ölüme sürükler? "Kendimi öldüreceğim" diyen kişilerin, mutlaka dikkate alınması gerektiğini söyleyen Psikiyatrist Dr. R. Sabri Yurdakul, intihar etmek isteyenlerin içinde bulunduğu psikolojik durumu anlattı.

Psikiyatrist Dr. R. Sabri Yurdakul, kimsenin normal koşullarda intihara etmek istemeyeceğini, intiharın çaresizliğin, umutsuzluğun, mutsuzluğun bir sonucu olduğunu söyledi.

Kimi zaman sevdiklerini cezalandırmak, onları üzmek adına yapılabildiğini, kimi zamanda acılar ve sıkıntılardan kurtuluş yolu olarak görülebileceğini belirterek şöyle konuştu: "İntihar çok çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir. Kronik hastalıklar, ona bağlı ağrılar ve engellenmeler intihara neden olabildiği gibi, kişinin her şeyin umutsuz olduğu, hiçbir çıkar yol bulamadığını düşünmesi intihara yol açabilir.

İntiharların en çok görüldüğü hastalık depresyondur. Depresyonda mutsuz, sıkıntılı, ruhu acı çeken ve bu durumdan kurtulamayacağını düşünen bir insan, intiharı kurtuluş yolu olarak seçebilmektedir. Hiçbir şeyin yoluna girmeyeceği, kendisinin bu acıları atlatamayacağı düşüncesi, uyku sorunları, üzüntü ve sıkıntılar depresyonda intiharı tetiklemektedir.

Kişi ne kadar mantıksız görse de girdiği ruh hali nedeniyle intihara yönelebilmektedir. Ailesinde intihar eden kişilerin bulunması, hatta kendisinin de daha önce intiharı denemesi intiharın tekrarlanması anlamına gelebilir.

150 Kişiyi Ölüme Sürüklemek Nasıl Açıklanabilir?

Psikiyatrist Dr. R. Sabri Yurdakul intihar ettiği iddia edilen yardımcı pilotun, yanında 150 kişiyi de birlikte ölüme götürmesinin, sadece ve sadece ruhsal yapısının artık bunları düşünemeyecek ve doğru yargılarda bulunamayacak hale gelmesinden kaynaklanabileceğini söyledi.

Böyle durumlarda hedeflenen tek şeyin intihar olduğunu, bunu yapabilecek bir davranışa girerken başka insanların ölümüne de sebep olabileceğini düşünmediğini, düşünse bile umursamadığını gösteriyor dedi. Dr. Yurdakul şöyle devam etti:"Öyle ki intihara götüren ruh durumunda artık son anlarda kişi boş bakabilmekte, bütün düşünceleri buna yoğunlaşabilmekte ve artık mantıklı düşünme sınırını aştığı için buna odaklanıp eylemini gerçekleştirmektedir.

Bu durumu ortaya çıkaracak testleri aşabilmekte, psikolog ve psikiyatristleri yanıltabilmekte, zeka düzeyi yüksek bir insansa her şey yolundaymış izlenimi vererek kendisini sağlıklı gösterebilmektedir. Ama ölümü hedeflemiş ve intiharı kafasına koymuşsa artık geri kalan iş bunu planlamaya, uygun fırsatı bulmaya ve bu fırsatı bulduğunda ise her şeyi kenara koyarak bunu gerçekleştirmeye yönelmektedir.

Bunu nasıl yapar gibi sözlerin artık bir anlamı kalmamaktadır. Zaten kendi hayatına kastedebilen bir insanın başka insanların hayatını o anda önemsemesi mümkün olmamaktadır. Bu yüzden intihar psikolojisi ile bir insanın kendisini ve kendisine emanet edilmiş düzinelerce insanı ölüme sürüklemesi beklenebilen bir davranıştır."

İntihar Etmek İstediğini Söyleyen Kişiyi Mutlaka Dikkate Alın

Psikiyatrist Dr. R. Sabri Yurdakul, intihar etmek istediğini söyleyen bir kişiyi çok ciddiye almak gerektiğini belirterek şöyle konuştu: "Her intihar sözü çok ama çok önemlidir. İntihar etmeyebilir ama bu riske alınabilecek bir şey değildir. Zaten bunu kafasına koymuşsa ona engel olmak mümkün değildir.

İntiharı dile getiriyorsa bu mutlaka bir yardım çağrısı olarak ele alınmalı ve hiç vakit geçirilmeden bir psikiyatriste başvurulması gerekirse ve intihar düşünceleri çok yoğunsa bir kliniğe yatırılması gerekir. Bir psikiyatrist olarak psikiyatrik hastalıklar içinde beni en kaygılandıranları intihar riski olan depresyonda olan danışanlardır.

Yaşadığı sürece herkese yardım edilebilinir ama intihar eden bir insana yardım etme olanağı ortadan kalkmış bulunmaktadır. "Daha önce de söyledi ama yapmadı, bir avuç vitamin içmiş aklınca bizi kandıracak gerçekten intihar etmek istese daha kuvvetli ila içerdi ya da daha çok içerdi" şeklinde ki sözler çok yanlış ve tehlikeli sözler olup hiçbir şekilde riske edilmemesi gerekir.

İntihar her ne şekilde olursa olsun ciddiye alınmalı, küçümsenmemeli ve hele hele yapacaksan yap da görelim öyle söylemekle olmaz gibi polemiklere girmemek gerekir. Bir anda eyleme geçebilir. Kendisini yüksekten atabilir. Bir avuç ilaç içip yatabilir. Bizlere ise arkasından üzüntü ve pişmanlık kalır.

Bu yüzden intihar düşüncesini ciddiye almalı, mutlaka bir psikiyatrist yardımı ile intihara neden olabilecek düşünceleri tedavi yoluna gidilmelidir."

aktuelpsikoloji

[sessizsakin]

Evet bende bir psikolog arkadaşımızdan sadece bir kere " kendimi öldüreceğim " kelimesini dile getirmek bile o kişinin inceleme konusu yapılması ve gözlem altına alınması için yeterli bir sebep diye duymuştum.

[öyle yani]

Lütfen kimse bu yazımı öyle tavsiye niteliğinde görmesin ama benim fikrim intiharı düşünen her insnaın tedavi edilmesi gereklidir görüşünün aksine bazı insanların intihar etmesine fırsat verilmeli hatta bunu kendi yapamıyorsa ötenazı hakkı var olmalı.Kimi insan vardır ki onarılamaz şeyler yaşamış olabilir.Hayat onun için zevk ve eğlenceden ziyade bir zindan olmuş olabilir.80 yaşındaki bir insanın hastalıktan kıvranırken eminim hepiniz de diyorsunuz ki, ölse de kurtulsa. Ben de bu görüşteyim, 80 yaşında olup hayattan nasıl bir tat alabilir hadi aldı, gerçekten yaşamak için okadar acı çekmeye değer mi? eğer doğmadan önce bana sorulsaydı doğmayı ister misin? Kesinlikle hayır cevabım olurdu. Bir insanın yaşaması için nasıl bir sebeb olabilir ki? nasıl bir güç onu hayata bağlar? sevgilisi? maddi olanakları? eğitim kariyeri? lüks araçlar? sevgi? yardım severlik duygusu? Ben bunların hiç birisinin hayata yaşamak için yeterli gerekçe olmadığını düşünüyorum. Bir insanın yaşamını verdiği şeyler çok daha yüksek bişey olmalı. 100 kişi işkence edilecek senin ölümünden sonra bu yüzden yaşamalısın deselerdi ancak bu hayat çekilebilirdi.Ancak ozaman gönül rahatlığı ile 100 kişiyi kurtarmanın sevinci ile yaşamaya bağlı olabilirdim.

Hiç onca yazarın intiharını düşündünüz mü? Jack London ,Sylvia Plath Virginia Woolf, aklıma gelen intihar eden yazarlar. Sizce bunlarda o hasta dediğimiz kategoriye mi girer? Benim için yaşamak neyse doğmak neyse intihar da bir okadar doğal,Bizim korktuğumuz intihar veye ölüm deği, tamamen ölümden sonraya atfedilen korkulardır.O korkular yüzünden ölüm ile ilgili her şeyi kötü olarak algılıyoruz.Bir hafta önce genç yaşta bir tanıdığımız 1 haftada zatürye olup, bitkisel hayat bağlandı.Düşünebiliyor musunuz? onca hayatın pisliğinden arınıp gitti! Bundan sonra acıları görmeyecek ağlayan insanları sokakta kalanları? işten kovulanları, altında lüks aracıyla mendil satan cocukları aşağılayan yüzleri görmeyecek! Ölüm bazen bir arınmadır. Çamurun içinden çıkıp giden bir şey gibi.NEyse işte... bide intihara özendirmekten ban alıyorum