Evet konuyu ben açtığım için ilk ben konuşayım. Benim abim var. Onu hiç sevemedim. Ne kadar böyle yapmak istemesem de olmuyor galiba ve ben abimi sevmiyorum. Bir yere gidiyor mesela gelince ya da geleceğini duyunca moralim bozuluyor. Çok değişik bir insan önünden gitsen olmuyor arkasından gitsen olmuyor. Kendisine yapılmasını istemediği şeyleri başkasına yapar. Örnek vermek gerekirse biz onun telefonuna karışsak kıyamet kopar ama o bizim telefonlarımızı karıştırır. Anneme falan saygısızlık yapar biz kendisine karşı bir şeye ters tepki versek gözleri döner sinirden bizi pişman eder yani utanmasa döver bile. Küçükken hep tehdit ederdi herhangi bir konuda babamıza şikayet ettiğimiz zaman babam evde olmadığında döverdi. O dışarıdan eve gelmez ben bir yere gitsem laf eder nereye gideceksin kiminle gideceksin gibi. Bazı şeylere annem babam karışmaz o karışır. Bunda annemle babamın suçu da var biliyorum ama onlara da bişey diyemiyorum çünkü aynı anne baba bizi de yetiştirdi biz öyle olmadık. Her şey ona yapıldı. İşin kötü tarafı diğer kardeşlerimde sevmez onu tek ben değil yani. Kardeş sonuçta atsan atılmaz satsan satılmaz. Millete karşı çok iyidir. Dışarıdan baksan melek gibi maşallah ne kadar akıllı dersin. Yokluk nedir bilmedi hiç çalışmak nasıl zordur hala bilmez. Hiç de umursamaz rahat biri. Ben ondan kaç yaş küçüğüm ben çalışıyorum o geziyor. Yakında evlenecek utanmadan bana olmazsa kredi çekersin diyor. Bilmiyorum ne olacak. Evlense de kurtulsak diye bekliyorum ama evlenince de kurtulabilecek miyiz onu bilmiyorum. Bizimki kısaca böyle Sizinle de paylaşmak istedim. Sizin varsa sizde paylaşırsanız sevinirim.
Yer imleri