9 sonuçtan 1 ile 9 arası

Konu: 12 Yaşında çocuğa karşı davranış

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Mar 2015
    Mesajlar
    2

    Standart 12 Yaşında çocuğa karşı davranış

    Arkadaşlar,
    Çok kişisel bir konu ancak araştırdım, sordum ettim çıkamadım işin içinden.
    Ciddi olarak bilgisi, fikri olan arkadaş varsa ve yardımcı olabilirse çok iyi olur.

    Nişanlıyım, çok büyük bi terslik olmazsa ağustos ayında evleneceğim.
    Nişanlımın 12 yaşında bir erkek kardeşi var. Çok zeki bir çocuk, futbol oynuyor, gitar kursuna gidiyor, bilgisayara ilgisi var. Ama çok şımarık.
    Anne baba birkaç yıl önce ayrıldı. Bunun etkisi çok büyük farkındayım ama çocukla vakit geçiremiyorum.
    33 yaşındayım 12-13 senedir yalnız yaşayan bir adamım. İnsanlara pek katlanamıyorum, çok samimi arkadaşlarım dışında zorunda kalmadıkça insanlarla aynı ortama girmem. Çocuklarla da pek aram yok haliyle. Çocuk veya yetişkin, şımarıklığa hiç tahammülüm yok.
    Ama çocuk şımarık arkadaş, acayip acayip konuşmalar, ablasına annesine antin kuntin tepkiler, sürekli ben ben ben...
    Katlanamıyorum. Bir kaç kere samimi olmaya çalıştım, arkadaşça yaklaştım, o şımarık tavırlar bana karşı da ortaya çıkınca mesafe koydum.
    Nişanlım haliyle kardeşiyle vakit geçirebilmemizi, anlaşmamızı, abi kardeş olmamızı istiyor. Haklı, gayet olması gereken bir istek, bununla bir sıkıntım yok ama ben yapamıyorum. Üzülmesini de istemiyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim?

  2. #2
    Banned
    Üyelik tarihi
    Mar 2015
    Mesajlar
    73

    Standart

    iki tane sille tamamdır!

  3. #3
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Mar 2015
    Mesajlar
    2

    Standart

    En son o olacak da. Gerek kalmasın istiyorum.

  4. #4
    Karar Dönemi Recep - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Jan 2015
    Yer
    Kıbrıs
    Mesajlar
    309

    Standart

    "Çocuk veya yetişkin, şımarıklığa hiç tahammülüm yok" demişsin; hayatın a'sını silmişsin?.. Bir insanın aklı, kabul edilemeyecek şeyleri kabul etmesiyle (kastım anlamaktır) ölçülür.

  5. #5
    Banned
    Üyelik tarihi
    Feb 2015
    Yer
    İstanbul
    Mesajlar
    3

    Standart

    Sevgili arkadaşım;

    Her şeyden önce, sana büyük mutluluklar diliyorum. Umarım herhangi bir sorun olmadan evlenir ve eşinle bir ömür boyu mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşarsınız.

    12 yaşındaki çocuk ile olan ilişkiniz konusunda şunları söylemek istiyorum:

    Birincisi, nişanlınızın gözünde kardeşi çok değerlidir ve nişanlınız, kendisini o çocuğun "annesi" yerine koymaktadır. Bu durum da son derece normaldir. O çocuk ile ilişkinizi düzelttiğiniz oranda, nişanlınızın saygı ve sevgisini kazanırsınız. Aksi taktirde, ilerleyen zamanlarda ikinizin arasında gerginlik oluşmaya başlar ve bu gerginlik ilişkinizin geri kalan kısmını da olumsuz bir şekilde etkiler.

    İkincisi, şöyle bir seçeneğiniz yok: "O çocuk gitsin. Biz kendi hayatımıza bakalım". Hayır! Zaten, nişanlınız bunu asla kabul etmez. O çocuk da yaşamınızın içinde, ailenizin bir parçası olacak. Bunu kabul etmezseniz, ileride kendi aileniz de olmaz. Nişanlınız, ileride eşiniz, size karşı çok kırılır ve bu kırgınlık da evlilik içinde ciddi sorunlara neden olur.

    Üçüncüsü, insanları tanımadan, neler yaşadıklarını ve beklentilerini bilmeden yargılamak çok kolaydır. Bunu yapmayın lütfen. O çocuk ile arkadaş olmak zor. Tamam. Sizi anlıyorum. Ancak, bir insana yaklaşmanın farklı yöntemleri vardır. Örnek olsun, nişanlınız (ablası) ile konuşun: neleri sever, neler hakkında konuşmak ister, hangi tür davranışları itici bulur vs. öğrenin. Evet, ilk başlarda size olumsuz tepki verecektir; ve bu tepki anlaşılabilir; çünkü, siz o çocuğun bir anne gibi gördüğü ablasını --ona göre-- elinden almaya gelmiş bir "yabancısınız". Böyle olmadığını göstermeniz lazım. Haksız mıyım? Siz de o çocuğa bir aile sunmalısınız. Bu büyük bir sorumluluktur. Farkındayım; aynı zamanda korkutucu bir yanı da var. Ama, müstakbel eşinizi seviyor ve değer veriyorsanız, onun da yardımını alarak, sabırla, özenle ve sevgiyle bu çocuğa yaklaşmayı deneyin. Eminim ki, çabalarınız sonuç verecektir.

    Saygılar

  6. #6
    Banned
    Üyelik tarihi
    Mar 2015
    Mesajlar
    29

    Standart

    gülü seven dikenine katlanır. nasıl katlanırsın hiç bir fikrim yok, ben de hiç çekemezdim.

  7. #7
    Banned
    Üyelik tarihi
    Apr 2012
    Mesajlar
    26

    Standart

    hocam en doğru yol görmezden gelip kimseyi kırmamaya çalışmandır. Kendi karakterinden tavizler vererek sırf birileri mutlu olsun diye gönülleri hoş tutmaya çalışırsan bir süre sonra sen çok yorgun düşmüş olursun. benim tavsiyem nişanlınıza karakteristik özelliğinizi onu incitmeden söylemeniz ve kardeşiyle iletişim kurmada elinizden geleni yapacağınızdan şüphe duymamasını anlatmanız ama bu iletişimi kurmaya çalışırkende kendinizi yıpratmamanız. Nişanlınızın bu konuda size karşı duyarlı olmasını anlayış göstermesini isteyin. Şimdiden mutluluklar dilerim..

    http://uzmanpsikoloji.blogspot.com.tr/

  8. #8
    Çıraklık Dönemi
    Üyelik tarihi
    Mar 2013
    Mesajlar
    1.600

    Standart

    Alıntı realthig Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Arkadaşlar,
    Çok kişisel bir konu ancak araştırdım, sordum ettim çıkamadım işin içinden.
    Ciddi olarak bilgisi, fikri olan arkadaş varsa ve yardımcı olabilirse çok iyi olur.

    Nişanlıyım, çok büyük bi terslik olmazsa ağustos ayında evleneceğim.
    Nişanlımın 12 yaşında bir erkek kardeşi var. Çok zeki bir çocuk, futbol oynuyor, gitar kursuna gidiyor, bilgisayara ilgisi var. Ama çok şımarık.
    Anne baba birkaç yıl önce ayrıldı. Bunun etkisi çok büyük farkındayım ama çocukla vakit geçiremiyorum.
    33 yaşındayım 12-13 senedir yalnız yaşayan bir adamım. İnsanlara pek katlanamıyorum, çok samimi arkadaşlarım dışında zorunda kalmadıkça insanlarla aynı ortama girmem. Çocuklarla da pek aram yok haliyle. Çocuk veya yetişkin, şımarıklığa hiç tahammülüm yok.
    Ama çocuk şımarık arkadaş, acayip acayip konuşmalar, ablasına annesine antin kuntin tepkiler, sürekli ben ben ben...
    Katlanamıyorum. Bir kaç kere samimi olmaya çalıştım, arkadaşça yaklaştım, o şımarık tavırlar bana karşı da ortaya çıkınca mesafe koydum.
    Nişanlım haliyle kardeşiyle vakit geçirebilmemizi, anlaşmamızı, abi kardeş olmamızı istiyor. Haklı, gayet olması gereken bir istek, bununla bir sıkıntım yok ama ben yapamıyorum. Üzülmesini de istemiyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim?
    yeni nesil bi ergen.bence uğraşıp kendini yorma.

  9. #9
    dreamer8
    Guest

    Standart

    Daha 13 yaşında. İnsan kızamaz ona ya. Ablasıyla konuş, uslansın azcık, uyarsınlar.

Benzer Konular

  1. Karşı cinse karşı ilgisizlik
    By ulquiorra in forum Ergenlik Dönemi
    Cevaplar: 6
    Son Mesaj: 29-12-2012, 11:15 PM
  2. 2 yaşında
    By dogruluk in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 35
    Son Mesaj: 20-09-2011, 09:32 AM
  3. Ergenlikte çocuğa dikkat!
    By 9 ŞUBAT in forum Ergenlik Dönemi
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 15-04-2008, 03:04 PM
  4. Televizyonun çocuğa Etkileri
    By 9 ŞUBAT in forum Bebeklik ve İlk Çocukluk ( Okul Öncesi ) Dönemi
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 03-04-2008, 02:55 PM
  5. Hayat Bir Çocuğa Nasıl Anlatılmalı?
    By mavigece in forum Bebeklik ve İlk Çocukluk ( Okul Öncesi ) Dönemi
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 26-03-2008, 10:44 AM

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •