Ruh kanseri: okb

[lord4236]

Merhaba arkadaşlar merhaba okb hastaları Aranıza yeni katıldım ben de yıllardır okb ile mücadele ediyorum yani psikiyatri profesörlerin dediği gibi ruh kanseri ile ve forumda benimle aynı kaderi çekenleri görmek biraz rahatlattı ama bu illet artık hayattan soğuttu beni malisef gerçekten çok zor bi hastalık yaşarken ölmek resmen hele yakın zamanda annemin canımdan çok sevdiğim insanın "kırık,deli" demesi öyle üzdü ki 1 gün ağladım herhalde aklıma geldikçe hala ağlıyorum daha 19 yaşında bi insanım arkadaşlarım geziyor tozuyo ben hastalıkla mücadele ediyom hergün ağlıyorum gizli gizli ki üniversitenin en yakışıklı insanı olmama rağmen keşke gençliğimi yaşayabilsem diye peşimde sayamayacağım kadar kız var ama çıkmak istemiyorum nasılsa 2 aya terkedecek ben gibi ruh hastasını bende diğer insanlar gibi olmak istiyorum sağlıklı ,gülmek istiyorum hayata mutlu olmak istiyorum ama bazen de parkta neden üzgün ve tek başınasın diye emekli.imam bi amca sormuştu ve hasta olduğumu söylediğimde "Yusuf yüzlü genç eğer sabredersen Allah seni hesaba bile çekmez hatta şükret seni seviyo ki çok ağır hastalık vermiş sevdiği kuluna çok dert verir demişti" bu beni bazen rahatlıyo ama gene de mutlu olmak hayata dönmek istiyom sizce ne yapabilirim nasıl bi yol izlemeyelim şu an geleceğe dair umutum kalmadı... ???

[ugurderman1]

Bu dünyadaki en acıklı şey, bir gencin umutsuz olmasıdır.
Merhaba kardesim senden 1 yas ufagim universiteye hazirlaniyorum ayni dertten muzdaribiz.senin aklina neler geliyor? Bana soracaksan para veya metal bir sey yutup soluk boruma kacacagini ve olecegimi dusunuyorum bozuk para veya metal kucuk yutulcak bisi gordugumde hayatim kayiyor.bunla sinirli degil daha neler neler.. Su anki aklimdaki bu sadece..yalniz degilsin.

[güneş1]

Merhaba aramıza hoşgeldin bende 5 senedir bu hastalıkla mücadele ediyorum ve seni çok iyi anlıyorum keşke çözümünü bulsamda bu hastalığın burda herkese tek tek yardımcı olssam

Ama bir aydır falan şunu yapıyorum mesela aklıma herhangi bi takıntım geldi..Diyorum ki bu senin düşüncen değil bu okb nin sana verdiği hastalıklı bi düşünce o zaman bir rahatlama oluyor çok küçükte olsa.

[lord4236]

Hoşbulduk arkadaşlar teşekkürler ilginize yaşadığım takıntılar çok hatta hemen hepsini yaşamıştır uğur kardeşim okb ile sınava hazırlanma kabus gibi idi gerçekten zor bazen bi konuyu 10 kere çalıştığım oluyodu noktası noktasına bilmeme rağmen... ego için demedim yusuf yüzlü olduğumu ayrıca sağlık olmadıktan sonra güzel olmuşsun zengin olmuşsun neye yarar...güneş malisef o dediğin kısa vadede rahatlıyo insan ama geçmiyo bence adı üstünde takıntı zor ki ne zor

[demreli]

Ne takıntı var

[dreamer8]

Ey Lord, ey üniversitenin kendi yakışıklı-ruhu ihtiyar genci, ey nur yüzlü, selvi boylu...Allah bir sıkıntı verirse bil ki sınanmaya seçilmişlerdensin. sıkıntının derecesi ağırlaştıkça merteben ve mükafatın da o denli artıyor. Ben de senin gibi şehit ettim gençliğimi. Yaşım 33. Çok çırpındım, çok acılar çektim ama takdir böyleymiş. Herşeye müdahale edemiyoruz. Kaldı ki parkta yanına gelen nur yüzlü imamın söylediklerini düşündüğünde şöyle de bir çelişki var. Senin eğer hiçbir sıkıntın olmasa şu anda doya doya üniversiteli kızlarla seks yapıyor, alkol,extasy, esrar alıyor, öğrenci evi-bar-cafe geziyordun. Bence bir sürü yanlışlıktan da muhafaza ediliyorsun şu anda. Tekrar düşün. İpe sapa gelmez, kuralsız bir adam da olabilirdin

[obsesifkul]

bende 17 yaşındayım ama yaşın kaç olursa olsun her birey için yaşanması son derece zor bir durum. takıntının ne olduğu da hiç önemli değil. ben de 6 aydır okb ile mücadele ediyorum. aynı zaman da üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. benim takıntım telafisi olmayan hatalar yapmak ya da yaşamak. hata yapmaktan ve hata yaptığımı düşünmekten korkuyorum. hatalarımı kabul edemiyorum. sosyal yaşantım ve insanlarla ilişkilerim son derece bozuldu. kanserim galiba diye iki kere doktora gittim bir şeyin yok demesine rağmen kanser miyim ben diyorum sınavlarda hala bunları düşünüyorum. bir okb liyi en iyi bir okb li anlar. herkese geçmiş olsun.

[rainbow5566]

Değerli kardeşlerim,
Bu rahatsızlıktan ancak Allah'a sığınarak kurtulabiliriz. Japon bilim adamları bi deney yapıyor. Deneyde iki farklı kaba suyu koyuyorlar. 1.kaba sürekli kötü sözler söylüyorlar.2.kaba da sürekli güzel,olumlu sözler söylüyorlar ve 2 kabında su kristallerini inceliyorlar. 1.kaptaki su moleküllerinin bozulduğunu,2.kabın su moleküllerinin bozulmayıp,düzende olduğunu görüyorlar.Karamsar olmayalım.İnsan vücudunun 3/4 ünün su olduğunu düşünürsek,kendimize pozitif olalım.Bolca Kuran dinleyelim, bi su alalım içine inşirah suresi, felak ve nas suresi, ihlas suresi, ayetel kürsi okuyup içelim.Bilimsel dayanağını da sundum Rabbimin izniyle şifa bulacağız inşallah. Bi de avucmuzu birleştirelim avuç içimize üfleyip besmeleyle ihlas,felak ve nas surelerini okuyup vücudumuzun her yerine sürelim bunu 3 kez yapalım.Bu Peygamber Efendimiz(sallallahu aleyhi ve sellem)'in yaptığıdır. Allah'a zor olan bir şey yoktur sığınalım o bize acil şifasını göndersin inşallah bolca dua edelim. Bi de korkudan arınmak için:Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm diyelim.Bu zikrin anlamı şudur:“Güç ve kuvvet, sadece Yüce ve Büyük olan Allah’ın yardımıyla elde edilir.”
Bir kişi bu cümleyi söylediği anda “Allah’ım! Senin yardımın olmadan ben hiçbir şey başaramam. Ve senden başka dayanacak hiçbir şeyim yok” itirafında bulunmaktadır. Bir de Yunus peygamberimizin okuduğu: la ilahe illa ente subhaneke inni kuntu minezzalimin​(Senden başka hiçbir ilah yoktur, sen bütün noksanlıklardan münezzehsin, muhakkak ki ben nefsime zulm edenlerden oldum)​ duayı okuyalım inşallah.Rabbim sizlere de bana da acil şifalar versin inşallah

[lord4236]

ilgi ve alakaya teşekkürler arkadaşlar özellikle de ''DREAMER8'' yorumun çok ama çok rahatlattı düşündüm gerçekten de öyle olma ihtimalim çok yüksekti eğer hasta olmasa idim ama gene de insan mutlu olmak istiyo her sabah kalktığımda keşke uyanmasaydım diyorum hatta uyuyom sürekli çünkü sürekli takıntılar ile uğraşıyom artık gülmeyi unuttum ya malisef ayrıca bilmiyorum ama okbli olup da depresyonda olmayan yoktur herhalde ya hayatını alt üst ediyo insanın bildiğin yürüyen ceset gibi oluyo insan sessizleşiyo hapların da etkisiyle yıkıp geçiyo insanı zor gerçekten zor bi hastalık...

[dreamer8]

Ben teşekkür ederim, kendini biraz daha iyi hissedebilirsen sevinirim. İnsan, yaşam serüveninde zamanla birşeyleri değiştiremediğini, güç yetiremediğini görünce, kabullenme ve arkasındaki hayrı görme eğilimine giriyor. İnan, bu inancın sağlam olursa hiçbir sıkıntı, hastalık seni yıkamaz. Asla çektiklerin boşa gitmiyor, şükür oluyor, günahlarına keffaret oluyor. Yoksa sadece hastalığına ve tadamadığın zevklere odaklanırsan elbette dayalnılmayacak bir hal alır.