Merhabalar
Ben 31 Yaşında bir bayanım. Evliyim ve yakında çocuğumuz olacak.
Sıkıntım annem. Annemle büyüdüm. Babam ben küçük yaştayken vefat etti.
Annem beni hep baskı altında büyüttü. Hep biz arkadaşız ben senin arkadaşının, her şeyini bana anlat. Şunu yap bunu yapma dedi durdu. Ama beni küçükken dövdü de bıçak çekip üstüme de yürüdü. Bütün aileye hep yalan söylettirdi. Maddi konularda iyi kazanıyor olmasına rağmem hiçbir birikim yapamadığı gibi benim baba tarafından bana kalmış olan evi satıp onu da çarçur etti. şu anda emekli ve kendi evinde oturuyor ama yine birsürü borç batağı içinde. bankalara kredi borçları var. neredeyse eline geçen bütün maaşını kredilere kalanını da kredi kartı faizlerine yatırıyor. bu da yetmiyor deli gibi alışveriş yapmaya devam ediyor.
bana bu yaşıma kadar büyük konularda neredeyse hiç yardım etmedi. kendim çalıştım kazandım evlendim, her şeyimi kendim aldım.
bunlar da bir yana hep kendi sorunları oldu. bir gün geçip de karşıma kızım ne sorunun var demedi ben kendim anlatsam bile akıl vermedi sustu. sadece sustu...
çocukluğumda kuzenim tarafından uzun yıllar cinsel tacize uğradım bunu ancak anneme yıllar sonra söyleyebildim. o bunu öğrendiğinde ise ilk işi beni bekaret testine götürmek oldu. yani benim psikolojim iyi mi kötü mü derine inmek yerine hep yüzeydekiyle ilgilendi. yapı olarak çok üzüntümü belli etmekten hoşlanmam mutlu olmaya çalışırım. ama bu onun bana öğrettiği bir şey değil Allah vergisi bir özellik.
şimdi yazımın başında da söylediğim gibi hamileyim ve zor bir hamilelik geçirdim. beni aylarca hiç aramadı bile yalandan arada bir bir şeye ihtiyacın var mı dedi ama o samimiyeti alamadım.
şimdi de ondan biraz daha uzağa gidiyoruz. birdenbire dank mı etti ne oldu aradı gitmeyin ben size engel olurdum daha önceden bilseydim gibi insanın sinir sınırlarını zorlayan şeyler söyledi durdu.
ben de artık onun hiç bir şeyine tahammül edemiyorum. o kadar bıktım ki bir kelime dahi etse ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. her şeyi yapmacık her şeyi acıtasyon geliyor.
ama bir yandan da affetmek istiyorum. bu yükü üzerimde taşımak çok ağır geliyor. başım ağrıyor uykularım kaçıyor... ama affedemiyorum da...
sizce ne yapmalıyım?