Travma Kişilik Bozukluğuna Sebep Oluyor

[burcu koç]

merhabalar yeni katıldım aranıza ben de de sanırım bu hastalık var.aile hayatım babamdan dolayı çok zor geçti küçük yaştan beri şiddet ve hakaret gördüm annem ve benden 5 yaş küçük olan erkek kardeşim de bu durumlara maruz kaldılar..annemin mesleği olmadığı için bizlere sahip çıkamam korkusuyla bir de babam belki düzelir umuduyla 14 yıl bu evliliğe katlandı nihayet ben 13 yaşındayken bu eziyete yeter dedi.şu an 23 yaşındayım babamdan ayrılınca ben de iş hayatına atılmak zorunda kaldım.okuyamadım.açık lise falan sonra devam ettim.şimdi 1,5yıllık evliyim.eşim çok iyi bir insan benden 11 yaş büyük çok anlayışlı çok iyimser.benim haftada bir mutlaka bi problemim oluyor.ve bu problemleri o kadar uç noktada yaşıyor,eşime yaşatıyorum ki sanki dünya başıma yıkılmış gibi tepkiler veriyorum, çok incitici sözler söylüyorum,5dk sonra bunlar yaşanmasaydı keşke diye pişman oluyorum eşimden ve hemen unutuyorum istiyorum ki eşim de hemen unutsun..ama öyle omuyor eşimi kırıyorum artık özür diemek istemiyorum eşimden sağlıklı bir evliliğim olacakken bir an ayrılığın eşiğine gelmiş oluyoruz.eşim anlayışlı olmazsa bugün çoktan ayrımıştık.lütfen bana yardıncı olun eşimi kaybetmek istemiyorum ağlama krizlerinden bıktım,ayrılık korkusuyla yaşamaktan bıktım ne önerilirse onu derhal yapacağım iyi olmak adına yapamayacağım şey yok.yardımlarınızı bekliyorum.teşekkürler.

[mach?tr]

merhabalar yeni katıldım aranıza ben de de sanırım bu hastalık var.aile hayatım babamdan dolayı çok zor geçti küçük yaştan beri şiddet ve hakaret gördüm annem ve benden 5 yaş küçük olan erkek kardeşim de bu durumlara maruz kaldılar..annemin mesleği olmadığı için bizlere sahip çıkamam korkusuyla bir de babam belki düzelir umuduyla 14 yıl bu evliliğe katlandı nihayet ben 13 yaşındayken bu eziyete yeter dedi.şu an 23 yaşındayım babamdan ayrılınca ben de iş hayatına atılmak zorunda kaldım.okuyamadım.açık lise falan sonra devam ettim.şimdi 1,5yıllık evliyim.eşim çok iyi bir insan benden 11 yaş büyük çok anlayışlı çok iyimser.benim haftada bir mutlaka bi problemim oluyor.ve bu problemleri o kadar uç noktada yaşıyor,eşime yaşatıyorum ki sanki dünya başıma yıkılmış gibi tepkiler veriyorum, çok incitici sözler söylüyorum,5dk sonra bunlar yaşanmasaydı keşke diye pişman oluyorum eşimden ve hemen unutuyorum istiyorum ki eşim de hemen unutsun..ama öyle omuyor eşimi kırıyorum artık özür diemek istemiyorum eşimden sağlıklı bir evliliğim olacakken bir an ayrılığın eşiğine gelmiş oluyoruz.eşim anlayışlı olmazsa bugün çoktan ayrımıştık.lütfen bana yardıncı olun eşimi kaybetmek istemiyorum ağlama krizlerinden bıktım,ayrılık korkusuyla yaşamaktan bıktım ne önerilirse onu derhal yapacağım iyi olmak adına yapamayacağım şey yok.yardımlarınızı bekliyorum.teşekkürler.

Tamda bu anlattıklarınız benim hanımın özelliklerine uyuyor. Yıllarca tartıştık tam ben çığrımdan çıkmışken biran da normale dönüp özür dilemeleriyle tekrar normale döndüğümüzü zannetti. Ancak birlikteliğin tek sebebi çocukların olması oldu. Onun dışında başka bir beraberlik sebebimiz kalmadı. Kızımla da aynı problemleri yaşadı, ödev yapmadı diye kıyametler kopardı on dakika sonra salya sümük ona sarıldı. Şu anda kızım ödev yaptım diye ve dersleri hakkında yalan söylemeye başladı. Korkarım bir kaç sene sonra çok daha farklı yalanlar söylemeyede başlayacak.
Neyse benim size tavsiyem eşinizi ve kendi hayatınızı seviyorsanız uzmana danışın ve çözüm bulmak için uğraşın.