asosyal babaya sahip olmak..

[u2222]

arkadaşlar merhaba, babamla ilgili durumu paylaşmak istiyorum. babam kendimi bildim bileli asosyal biridir. mevki olarakgayet iyi bir yerde olmasına rağmen(üniversitede hoca) hayatımda gerçek anlamda gördüğüm en asosyal insan. şöyleki babam 50li yaşları geçti tek hobisi ders çalışmak. evet entrerasan ama böyle. kendimize ait büroda sabah 6 da gider 13-14 saat aralıksız ders çalışır. yemek ve lavabo ihtiyacı dışında asla kalkmaz.ne yaptığını bilmiyorum hiçbir işi olmasada sürekli masada oturur. makele yazar,araştrıma yapar. Onun dışında küçüklüğümüzde ne bir sinemaya gittiğimizi hatırlıyorum, ne pikniğe. Tatile gittiğimizde ise tatili rezil eder sabah 6.30 da uyandırır sanki askeri kamptaymışısz gibi 5-6 saat güneşlenmemizi isterdi. mesala yemekte elinizden bardak kaydı düştü sürekli bunu konuşurdu bütün gün.(küçükken) özellikle son 3-4 yılda babamın dahada içe kapandığını sosyal fobisinin arttığını ve major depresyona sahip olduğunu düşünüyorum. babam bu arada namazlı niyazlı ve iyi biridir ama hal ve hareketleri o kadar ağırki mesala sürekli getir şunu çabuk ol, çabuk yap gibi emrederek aşağılayarak konuşur benle. gider kapıcıya çok nazik hareket eder. yaşım 25. şöyle söyliyim son 15 senedir babamın güldüğünü görmedim. hatta kendisine bir yaşam şekli yaptı, dağ evi aldı sürekli hergün 30 km şehir dışından gidip geliyor şehre. bizim olduğumuz haftada iki gün uğruyor ama babam geldiğinde bu depresyon durumu annnemede yansıyor bunu görebiliyorum. o dönem annem inanılmaz agresif oluyor. babamın yanında pek olmak istemiyorum çünkü benden de utanıyor sanırım. kendim odtü mezunuyum üniversite sınavında ilk bine giremedim diye benle 3 ay konuşmadı. türkiyenin en iyi yatılı liselerinden birinde okudum 15 dersin 14ü 5 1i 4 diye tatile göndermemişti o dönem ama şimdi biraz daha yumuşadı yada benim yaşım büyüdüğümden pek bişey diyemiyor. işte böyle hani çalışkan olmak iyi birşey ama birşeyi abartıkça o kötü oluyor.mesala bir yere gidelim camiye insan demezmi oğlumla geldim şehir dışında geldi uğradık diye. asla demiyor yanındaki insanlar bu kim diye soruyorlar yada merhaba ben oğluyum diye atlamam gerekiyor, buda benim çok ağrıma gidiyor. yurtdışından geldim 2 ay kaldım. geldiğimde nasılsın bile demedi bana. annemle konuşuyor şu markete uğrayalım şunu alalım diye. hatta şöyle söyliyim benim mevki olarak büyümemeide istemiyor sanırım beni rakibi olarak görüyor. yurdışından benle bir kere konuşmadı sırf hava olsun diye amerikaya gitmiş ordan arıyor. onunla beraberken kendimi iğrenç, gereksiz aptal biri gibi hissediyorum. sürekli bana bunu yaşatıyor. böyle bir babaya sahibim.

[dıskokralı]

.................................................. .........

[dıskokralı]

babanın çakma bir aydın oldugunu düşünüyorum eğer kendine güveniyorsa koysun ortaya bir iki eserde bakalım görelim onu........

[dreamer8]

Baban ayıp ediyor. Akademisyenler, araştırma delileri, makale bağımlıları, herşeyin keşfedildiği dünyada sayılarla-kelimelerle yeni keşiflerini kitlelerin göstereceği hürmete- isimlerinin kitaplarda kalıcı olmasına aç, tatminsiz, mükemmeliyetçi, babalık görevinden, insanlıktan bihaber, robotlaşmış, hissiz, gözlüklü varlıklar. Baban ayıp ediyor...Bu nasıl aile hayatı. Biri yurt dışında, biri üç gün dağ evinde, beş gün büroda makale yazıyor, evde yemekler, kim yapıyor, bu adam haftada kaç kere duş alıyor, ne sıklıkla ilmihal okuyor, din aileni ihmal et, tamahkar ol, hırs yap mı diyor, alnı secdede bir insan diyorsun. Yoruyor beni baban. Babanla konuşmak isterdim....Ben beceremedim dostum. Benim başımda da var. 33 yaşında, bekarım ve babamla aynı evde yaşıyorum. 10 yıldır emekli, evde, camiye falan gider, iyice değişti, agresifleşti, anlaşamıyoruz. Susuyum diyorum, babadır, alttan al diyorum ama bi yerde patlıyorum. Hafta sonları kardeşimle doğada saç kavurma yaparız genelde. Ona laf sokuyor, her hafta 100 km yol gidilir miymiş? Bu sabah kahvaltıda patladım, ağır konuştum ama yine olmadı ve şu an vicdan azabı çekiyorum.

[fobik18]

İyi bilirim asosyal babayı emin ol seninkinden daha beterleri var ben babamı 30 günde yada 45 günde 1 görüyorum emekli ve başka yere gitti annemle bırakıyor beni arasıra uğruyor ve artık 2 yabancı gibi olduk nefretle bakıyorum eminim sende bu durumdan pek hoşlanmıyorsundur onun için oturup bunları konuşmayı deneyebilirsin onunla ben denedim tabi benimki umursamadı bile nede olsa sokaktan geçen rasgele bi insanım emin ol seninkinden daha beterleri var asosyalliğin dibine vurmuşlukta da

[ukalay]

sızı haklı olarak goruyorum