Aşırı Düşünceler

**SF - ?** · 02-12-2014

Ya ben sorunum sürekli düşünmem. her şeyi sürekli düşünüyor en ince ayrıntısına kadar yorumluyor cevaplarını buluyorum. Mikro bakmıyorum hep makro bakıyorum sorunlara problemi hep temeline inmeyi deniyorum. Karşımdaki kişinin belkide düşünmeyeceği şeyleri düşünüyor onun bana karşı vereceği cevabı tahmin ediyor ona göre konuşuyor ve cevap veriyorum.

Bu normal mi anlamıyorum. Bunu bile düşünüyorum. Dini, psikolojik, toplumsal, aile içinde vs. Özellikle dini konularda o kadar çok sorguluyorum ki. Hastalıklı bir toplumda yaşadığımızı düşünüyorum. Yalnız bir insanım sakin, çok konuşmayan biriyim ve çok kitap okuyorum. Okudukça daha da derin düşünmelere gidiyorum. Farklı bir amaç toplumdan yapmak istediğim farklı bir şeyler yapmak. İş, evlenmek, okumak, geçinmek vs. tamam güzelde hayatın anlamı nedir?

Sevgi, aşk, mutluluk, öğrenme bir çok duyguları yaşamak var iken. Köle düzeninin içindeyiz buna mahkum muyuz? Mutlu olmak için bile paraya ihtiyaç var sevgini paylaşmak için bile paran yoksa sana bakmıyorlar. ne için yaşıyoruz? okul, iş, evlilik, çocuk... borç ödemeler.. ve emeklilik.... sonra ölüm... toplum böyle yaşıyor. Ya bu normal mi? Allah toplumu insanı bunun için mi var etti? Ne için varız ki mevcut düzene uyum sağlamak için mi doğuyoruz. Dini duygular, gelenekler, töreler kuşaktan kuşağa geçiyor toplumlar böyle yaşıyor. Doğrusu bu mu? Ben klasik bir yaşam istemiyorum. Dünyanın her yeri böyle inanın dünya bana dar geliyor. Paran varsa her türlü mutlusun ama var olan amaç para değilse biz bu düzenin niye içinde varız ve sürekli savaşıyoruz.

Sonunun Cennet ve Cehennem gibi durumları var evet iyi insan olabilmek, dürüst, saygılı, şerefli, onurlu bir hayat yaşamak ama bu düzenin içinde böyle yaşayanlar ezilenler, itilenler, yaşamlarını zor yaşıyor. Tersi durumda iyi ne kadar lanet, şerefsiz, adi insan varsa bir eli yağda bir eli balda.. Bizler eğer dürüst yaşıyor isek hayatımızı zor geçiyorsak onlar bedava hayatı yaşıyorlar sonucu ne olacak. Doğrusu ne ya da doğru veya yanlış şey gerçekten var mı fayda sağlar mı?

Tarihin diyalektiği doğruyu yanlışı her zaman taşı gediğine koyarcasına koymuş. Ancak ne zormuş yaşamak okurken bir şey yok ama yaşıyoruz ne kadar ağır bir dram. Bizi öldürseler daha az günaha girerler mevcut düzene sokup köle bir şekilde zulüm ediyorlar resmen. Böyle yaşamaya mecbur muyuz? Özgürlüğümüz için para mı şart. Ne için insan varoldu ki mevcut sisteme isyan ediyoruz ancak elimiz kolumuz bağlı yaşıyoruz sanki

Mevlananın şu sözü hayata dair ne güzel...

Mevlana1.jpg

**ceviz** · 02-12-2014

Temelde doğru ama bence hesaba katmadığın şeyler var. Ortada paylaşılması gereken bir dünya var. Ve bu dünyada buraya bizden önce gelmiş yerleşmişler. Belli bir güç ve konumu elde etmişler. Sen olsan bırakır mıydın ? Ya da senden daha düşük bir konumdaki bir insanlardan biri gelirse her şeyini onunla paylaşır mısın? Bunlar yenilmesi çok güç olan duygular. İnsanın nöronlarına tabir yerindeyse çelik gibi işlenmiş. Köle denebilir mi? Belki biraz abartırsak. Toplum hayatı için iş bölümü şart, her işi birden görmemiz çok zor. Herkes en güzel, en paralı işlere talip bi eleme şart. Burası cennet değil ki. Para kazanmak zorundayız ama ihtiyacımız kadar. Ve ihtiyacımız olanı kazanmak yetinirsek, lükse girmezsek ona buna özenmezsek çok da zor değil. Açlıktan ölen kaç insan var ki? Herkes bolluk içinde yaşasa bile, herkese resti çekip bi elbise bi tas çorba yetmiyor mu aslında? İlla çeşit çeşit yemekler şart mı? Her gün elbise değiştirmek mecburi mi? Ve en önemlisi de doğru olmayan, eğri insanlara olan bakış açısı. Onlar o kadar rahatki, refah içindeki, işleri o kadar yolundaki vsvsvs. Madem doğru düşündüğümüzden eminiz neden bunlara karşı acımıyoruz. Refah, rahat sadece lezzetler, para , gününü gün etme mi? Çünkü onlarda bunlar var. Yok eğer dediğin gibi hayatın bir anlamı varsa sen de az buçuk bu yolda gidiyor ve bu insanların yanlış yolda olduklarını görüyorsan doğru,iyi,güzel hakkkinda şüphe etmek yerine bu insanciklara aciman gerekmez mi? Zihnini böyle insanlarla meşgul etmen bir israf sayilmaz mi? Bırak bataklıklarında oyalansınlar. Onlar bedava yaşamıyorlar ama geceleri ne kadar rahatlar, vicdanları öldü mü yoksa her gece gürültüden uyutmuyor mu? Onların hayatında hiç sorun yok mu zannediyorsun ki... Eğer biz böyle anlarda zayıf düşüp ortada kalıyor ve onları bizden daha iyi algılamaya başladıysa bu bizim birazda mecburiyetten böyle bir karaktere maruz kaldığımızın işareti olamaz mı? Sert olduysa kusura bakma, aklıma geldiği gibi yazdım.

**hasangz** · 03-12-2014

ben de senin durumundayım. çok düşünceli, sakin, yalnız ama yeri geldiğinde çok neşeli sorunlarımı çözüm bulmakta başarılı bir insanım. günümüz hayat çok değişken. kimileri ilerlerken kimileri de hayattan geri kalıyor. Bu bir dengesizliktir. Bireysel değil kitlesel mutluluk vardır. bir çok konularda düşüncelerim var harcanıp giden ömür, adaletsizlik, yolsuzluk, iç çatışmalar vb. olumsuzluklar. Yine bir çok düşüncelerim var. İlerlemekte olan hayatta az da olsa yaşamak için çaba gösteren ve direnen insanlar var. bu gün tıp, bilim, yenilikler değişimler değer kazanmakta her alanda çözüm bulanabilecek yaşantımız var aslında. Görüşlerime gelince ben her şeyi yaratan bir tanrının varlığını kabul görüyorum. ama hiç bir dinin doğru olmadığını düşünüyorum. Fakat biz insanlar görüşlerimizi saygı duyarsak işte o zaman mutlu ve ayakta durmayı başarırız. Beni sakın bunun için kızma ve kınama. Yalnız değilsin. Bizler burada olduğumuz sürece birbirimizi destek olacağımızı inanıyorum.

**SF - ?** · 03-12-2014

İkinizi de katılıyorum evet her şeyi biliyoruz ancak durumlar değişmiyor devam ediyor. belki de değişecektir ya da ayakta kalmaya devam edip güçlü durabildiğimiz kadar duracağız. bildiğimiz şeyler...

"Söylenecek sözün çokluğu insanı dilsiz bırakır, tıkanır kalırsınız. Haklılığın suskunluğu diğer suskunluklara benzemez." - Murathan Mungan

**GizliGozlemci** · 07-12-2014

Benimde sevdiğim bir söz var ama kim dedi hatırlayamıyorum, mazur görün.

"Ne aradığını bilmeyen, bulduğunu anlayamaz."

Dünya üstünde herkes hele ki çok didikleyip/irdeleyen insanlarda bu tür bir cevap arayışı başlıyor.
Şu aralar Mehmet Pişkin'in Varoluş Kaygısı üzerinden analiz yapmaya çalışıyorum.

Mutlu bir adam, işi var, parası var, çevresi ve sevmiş olduğu -aşk konusunda- insanlarla sarılmış etrafı.
Dini olarak ateistlikten çok agnostik bana göre. Ve en güzeli de o.
Konudan sapmamaya çalışıyorum.

Birey maddesel mi yoksa içsel mi mutluluğa ulaşır. Hepimiz de farklı cevaplar mevcut.
Hele ki düzende ki köleden çok hayat köleliliği bitirir insanı. Şuan mutsuzsun, amaç yok varsa bile tatmin etmiyor.
Doğarken bile bize sorulmuyor. "İster miydin bu hayatı/dünyayı?" diye.

Rahimde başladığı anda ölüme giden çizgimize mahkum oluyoruz.
Doğru veya yanlış diye bir cevap yok, yönlendirilmeye bu kadar elverişli oluşumuzdan kaynaklanıyor tüm bu sorunlar.
Gri olunca.
Ve yol gösterilse, bazı cevaplarına kavuşmuş olsan da yine yürümek zorunda kalacak kişi sensin.
Diyebilmek isterdim tüm cevapların bende.
Ama diyemiyoruz, diyemeyeceğiz de.

Saygılar
Gizli Gözlemci

**SF - ?** · 09-12-2014

İçsel mutluluk tabi cevabı bu kötü sistemin içinde varolmasaydık bu mutluluk yetecekti ancak kötü düzen mutluluğunu getiremiyor gün aşırı mutluluklar olmuyor değil ancak şu an tüm toplumun psikolojisi bozuk madden yakalanamadığı için içsel mutluluk düşüyor haliyle. Ancak madden bir olayımız olmasaydı dünyada yapacak onlarca güzellik olmaz mıydı? Herkes binlerce konuya odaklardı bir çok cevap bulunurdu her an Evrene, Tanrıya, Maddeye daha çok yaklaşır ve belki evrenin sırrını belkide çözerdik...

Ancak öylesine soğuk kutuplaştırılmış bir dünya ki.. sırrı kadim olacak bilim adamları sınırlı sayıda neden? düzenin bozukluğundan.. Bir ÜTOPYA hayal edin herkesin sadece çözümler üzerine odaklandığını bizler bilim adamlarından daha mı geri zekalıyız hayır ancak öylesine engel var ki saymakla bitmez. Bahane üretiyorsun çalış sende yaparsın demeye getirmeyin konuyu odaklandığım nokta bu değil. Platonun Devlet Ütopyasını okuyan az çok bilir. Herkes bildiği şeyi düşünmek ve çözmek istediği şeyi yapsa insanlık 1 yıl gibi bir sürede korkunç bilimsel mesafeler kat eder. Ancak buna sınırlı sayıdaki ve Kapitale hizmet edenler başarmaya çalışıyor. Dünyada hayat var olduğundan beri böyle ve böylede devam edecek.

Tanrı bizden her şeyi sorgulamamızı istiyor. COSMOS - Bir Uzay Serüvenini izleyin derim hayranlığınız ve bilgiye ve çözümlemeye olan açlığın daha da kabarıyor. Korkunç bir dizayn müthiş bir mucize çözülmeyi bekliyor. Bu işi yapacak tek tür de İnsan bildiğimiz kadarıyla konunun komikliğine bakın ki o insan memuriyeti, emekliliği, evlenmeyi ve benzeri geleneksel kalıplara kendini kitlemiş bir fanusun içinde yaşamını sürdürüyor. Ne kadar acınası bir durum maalesef....

Ben başka bir hayat yaşamayı ve aklımın sınırlarını, bilim için, yaşam ve Tanrı için olabildiğince zorlamak isterdim. Şu an yapıyoruz da ufak ufak durumları öğreniyor ulaşabildiğimiz bilgiye ulaşabiliyoruz ancak farklı pencerelerden bakmayı da öğrenmek gerek vs.... milyonlarca neden..

İNSAN NASIL BİR CANLI OLDUĞUNUN FARKINDA DEĞİL.......

Hiç bir şey, gerçek olamayacak kadar muhteşem değildir... yeter ki doğa kanunlarıyla çelişmesin.