Aslında bunu sana tavsiye olarak yazacak olmam cok ta doğru deil ve aynı zamanda saçma..o yüzden sadece "ben böle atlattım" diip gecicem..
Kimseye "hayır" diyemeyen tipler vardır ya;hah işte onlardan biriydim her zaman..herkesle frekansı iyi tutmaya çalışmak..biri ile bozuşmaktan son derece korkmak ve de en önemlisi,onların düşüncelerine kendi düşüncelerimden daha fazla önem vermek..
Şu an hiç arkadaşım yok.."en iyi dostum" dediğim adamın bile canı cehenneme...sözüm bu forum içinde algılanmasın ama dışarı hayatta ciddiye aldığım bi allahın kulu yok ve ne düşündükleri de umrumda deil açıkçası...
Tabi ki bunun bi ücreti oldu..ve yıllar boyu,taksit taksit,hayat ödetti bi şekilde...
Şu an yalnızım fakat yeni tanıştığım biri ile münasebetim,artık tam istediğim seviyede..çekinmemi gerektiren hiçbişi olmadığını bilmek ve ne düşündüklerini takmamak(çoğunun düşünecek bi beyni yok zaten) inanılmaz rahatlatıcı bi duygu..insan gibi insan cıktığında,bu bariyeri aşmasını da bildiği için,kim değer/kim değmez ayrımını cok daha verimli bi şekilde yapıosun..
"Başkalarının ne düşündüğü" nü önemsememin ilk ve en büyük adımı,senden daha ayrıntılı düşünemeyeceklerini keşfetmiş olman oluor..
Kişilik yapının buna uygun olmadığını düşünüorsan,hiç yazmamışım gibi yapıp pas geçebilirsin..ama bi ihtimal diyerekten yine de yazayım dedim..
Yer imleri