konu sosyal fobi değil. borderline başlık neden taşındı? içeriğe dikkat etseydiniz keşke
ben sosyal fobisi olan biriyim aynı zamanda. psikolojime kendim karar veriyorum yani sürekli fikir değiştirip ona göre hareket ediyorum. bazen melek olup dünyayı kurtarmaya çalışıp bazen ne halt yerlerse yesinler deyip kendimce anı yaşamaya bazende kötü olmaya karar veriyorum sorun şu ki bunların hepsine aynı gün belki aynı saat içinde karar veriyorum. sanki sürekli boşluktayım sürekli sıkılıyorum hiçbirşey bana göre değil sanki yada herşey bana göre. kararsızım daima. aslında karar veriyorum ve bunu sürdürüyorum ta ki başka bi karar verene kadar ki bu da çok uzun bi süre demek değil. bazen kendimi depresyona sokuyorum bazen mutluluk saçıyorum ve bunları olaylara göre değil kafama göre yapıyorum. karar verip günlerce yemek yemediğim oluyo ama bazende on kişinin yiyeceğini tek başıma götürüyorum. bazen ahlaki değerlere düşkünüm bazende yani özellikle karşımda ahlak bekçisi biri varsa zıpırın teki oluyorum. yani ateistle konuştuğumda islamı savunuyorum ve ikna ediciyimde müslüman biriyle konuştuğumdada onu ateizme çekiyorum. yani ateist tarafından şakirt islamcı tarafından ateist damgası yiyiyorum. siyasetle ilgilide herkes ona karşı görüşü savunduğumu düşünüyo. daha önce çok kez intihar düşüncesinde bulundum ve bi iki kez faaliyete geçirdim ama genelde öldürücü düzeyde tutmadım galiba yani basit haplardan 12 tane felan tarzında şeyler. çoğu zaman bunu yaptığım farkedilmedi bile bi kere antidepresanla olan denememde farketmişlerdi sadece ama o da çok kötüydü siyanoz taşikardi felan. herneyse. ilişkilerimde yakınlık kurduğum yani kişiye ulaştığım ve ilişki basitleştiği anda sıkıcı olmaya başlıyo ve bitiriyorum. insanlarla yakınlık konusunda da arkadaşlarım ya çok yakın olacak yada olmayacak. dünyanın en kötü insanı bile olsa arkadaşım için elimden geleni yaparım. öfke kontrolüm genelde pek yok çevreme zarar veriyorum eşyaları kırıyorum kendimi tırnaklıyorum genelde farkında olmadan. psikopatlık düzeyinde değil ama genelde insanlar bana her ana patlayabilecek bi bomba gibi yaklaşıyo. ve bi sorunum olduğu bariz kurtukmak istiyorum. araştırdım borderline çok uyuyor. ve bu kendine zarar verme dedikleri şey içinde ben fiziksel kalıcı zarar almaktan çok korkarım acıyla bi sorunum yok ama iz kalmasından korkarım o yüzden jiletle felan kendimi kesmedim hiç ama hemşirelik okumaya başladıktan sonra her ağladığımda kendimde kan alıyorum fazla miktarda diyelim. almaktan ziyade akıtıyorum. yani gözyaşı da vücut sıvısı kan da değil mi? bazen saçma geliyo ama o an sanki rahatlatıyor. nedir benimki borderline mı? yada başka birşey? öyleyse tedavisi felan nasıl? iyileşmek istiyorum şuan. yardım edin
Konu Selina tarafından (31-07-2014 Saat 08:03 PM ) değiştirilmiştir.
konu sosyal fobi değil. borderline başlık neden taşındı? içeriğe dikkat etseydiniz keşke
neden tasindigi ortada
anlamiyorum nete okuyup kendi kendine teşhis koyanlari
kendime teşhis koyduğum felan yok aksine bu konuda bilgi almaya çalışmaktan başka bir şey yapmıyorum. tek istediğim yönlendirilmek, isteğimi gerçekleştirmek için bir psikoloji forumuda gayet uydun bi yer bence. pek yardımcı olduğunuz söylenemez ama yinede neden taşındığının ortada olduğunu söylemişsiniz affınıza sığınarak söylüyorum ben göremedim. aydınlatırsınız diye umuyorum neden?
sevgili merve hanım. bence bunun için bir doktora görünmeniz çok faydasi olur. anlattıklarıniz duygu durum bozuklugu kişilik bozuklugu gibi şeyler de olabilir. çünkü aniden değişim gösteriyorsunuz. buda çok şey barindiriyor.
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Doktora görünüp kesin tanı koyulduktan sonra size destek anlamında belki yardımcı olabiliriz. Ama sizin sorununuz şudur diyemeyiz. Kişilik bozukluğu da olabilir daha vahim sorunlar da. Doktor tanısı konmadan önce birşey söylemek zor.
Sürekli kesin değişimleri ben de yaşadım ama zaman geçtikçe sürekli mantıklı olandan yana kayıyor düşünce yapısı daha sağlam temeller üzerine oturuyor. Kimlik gelişimini tamamlamak zor bir süreçtir. En güzel olan da henüz tamamlanmamış kimliğe sahip olmaktır aslında. Kendini bir tarafa ait hissettiğinde sıradanlaşıp monotonlaşacaksın. Kendine ve çevrene zarar verme noktasında değişimlerin sorun çıkarmıyorsa aslında çok harika bir durumdasın denebilir.
Bunlar kişisel bakışımdı. Doktora görünüp durumunuzu kesin olarak öğrenmeniz şart.
Gülümse hayata, hayatta sana gülümsesin!
Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var
ama
Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.
Yer imleri