Acımır Bazı Şeyler ?

[oguz.han]

Merhabalar, yaşım 22(Durumun vahimiyeti için)

Şu son 2 yıldır insanlardan soyutlanmış hissediyorum. Kendimi ifade etmek içimdekileri dökmek istiyorum ancak bir tarafım dur bu duygusal soyutlanmayı devam ettir. Paylaşıcaksında n'olucak anlattıkların dedikodudan ilerisine gitmeyecek diyor. Ve yine bütün haykırışımla susuyorum sadece.

Çevrem ve gözümdeki insanların fazlası ile egoist kişiliklere büründüğünü görüyor hiç birşey yokmuş gibi davranamıyor mutluluğun anahtarının başkasını yererek kendini göğe çıkarmasından geçtiğini kendime yediremiyorum. Şu son 2 yıldır hayatın tekmesini hayli yedim küçümser bakışlar adi haraket ve tavırlar altında kaldım sustum bu etkiden kurtulmak için güçümün yettiğine aynısını yapıp rahatlatmadım kendimi. Nedeni içimdeki adelet duygusu. Her seferinde biraz daha uzaklaştım okadar. Artık girdiğim ortamlarda benliğimde biriktirmiş olduğum başkalarına ilginç gelicek ama benim için rutin olan şeyleri anlatmanın hiç bir çekiciliği yok artık.

Sistem ezmeyi hor görmeyi bencilliğimi emrediyor bize, bir çok insan birbirine bu şekilde yaklaşmayı neden isterki yoksa herkez birbirinden korkuyorda bir savunma mekanizması olarak bunumu kullanıyor. Ne ilginçtir birbirine değer veren insanların sayısı oldukca az dahası hiçbir çıkar düşünmeden bir birine değer veren insan sayısı bundanda az.

Herşeye rağmen insanız. Ve yaşıyoruz işte

[aLoneaqLe]

Merhaba kardeşim, foruma hoşgeldin..

Öyle bir dert yanmışsın ki lafa nereden gireceğimi bilemedim. İnsanoğlu doğada mümkün olan bütün davranış biçimlerini kendinde toplayabilen bir yaratık... Hem aslan olur hem çakal hem de akbaba... Herkes kendi yöntemiyle bir hayat kavgası veriyor sadece bazıları bir parça daha erdemlilik gösterebiliyor. Başkasının üstüne basarak yükselmek herkesin harcı değil, sen böyle davranmak zorunda değilsin ama bunun da bir gerçeklik olduğunu bilerek temkinli şekilde yoluna devam etmelisin ki sen omuz vermedikçe kimse üstüne basmaya cüret edemesin. Doğadaki avcı ile av ilişkisinin küresel sisteme yansıması insan davranışlarını bu yönde etkiliyor dediğin gibi... Dünya nüfusu kalabalıklaştıkça, insanlar yalnızlaşacak ve birbirine değer veren kişilerin sayısı gittikçe azalacak. Kapitalist, emperyalist dünya düzeninin getirisidir bu ama bu düzen de insan egosunun getirisidir zaten. Sen vicdani doğrularından şaşma kardeşim, öyle veya böyle yaşayıp gidiyorsak hiç değilse erdemli olsun.

[oguz.han]

Dünya düzeni ezelden ecele devam eden edecek bir kavga öğleyse kurulu düzeni değiştirmek ne mümkün nede çoğunluk için gerekli.

Soru bu düzenin neresinde yer alıcağımız. Bilemiyorum hala bana karmaşık görünüyor. Bir çok insanın elde ettiklerinin esiri haline gelip köhneleşmiş sistemde agrasif tavırlar takınmasının haklı kılar bir yanını göremiyorum.

Seçenek araya kaynayıp gitmek de olmamalı bence.