çevremde değer verdiğim insanları kırmaktan Okadar korkuyorum hayatımı esir almış resmen. sırf bu yüzden yakınlık kurmamaya dikkat ediyorum. yeni değer verdiğim insanlar olmasın diye. benim hayatım melankolik ben kabul ediyorum ama çevrendekiler inadınla sen güçlüsün aşarsin demeleri öldürüyor. ya belki ben aşmak istemiyorum.belki üzülmekten zevk alıyorum belki mazoşist im neden kendim olma lüksüm yok. neden red demiyorum sevdiğim insanları neden hayır diyebilmeyi öğrenmiyorum.