bütün bu birleşmeler ve ayrılıklar, özgürlük ihtiyacını ve aidiyet açlığını eşzamanlı olarak sürdürmeyi ve bu iki zaafın yenilgilerini gizlemeyi sağlar. söz konusu iki ihtiyaç iç içe geçer, "iki kişiye özgü bir ağ oluşturmak" ve "ağ üzerinde dalgalanmak/sörf yapmak" eylemlerinden ibaret, yorucu ve doymak bilmez görevde ilişki alaşımını oluşturur. bağlantıda kalmanın, her an birbirinden haberdar olmanın amacı da zaten bu iki bağdaşmaz ihtiyacı bağdaştırabilmek, bir potada eritebilmektir. yalnızlığın ve bağlanmanın şeritleri arasında, yani dışlanmanın felaketleriyle çok sıkı kurulmuş bağların cenderesi arasında bir gezinme vaat eder ilişkiler bu noktada.

ne kadar becerebilir, tartışılır. farklı bir anlayış gerekiyordur 21. yüzyıl için belki de.