Sosyal fobim mi var :'(

[ilyas333]

Öncelikle herkese merhaba. Ben 16 yasında lise 1 öğrencisiyim ve sosyofobik olduğumu düşünüyorum. Çünkü bende aşırı bir çekingenlik var. Misal liseye başlayalı 2 sene oldu ve benim hala hiç konuşmadığım sınıf arkadaşlarım var.Sadece bu da değil toplu olan herşeyden kaçıyorum hele ki işin içinde karşı cinste olursa.. Eğer ortamda çok samimi olmadığım biri varsa yaptığım şey ne oluşa olsun düzgün yapamıyorum ve geriliyorum.Bu sadece arkadaş çevresinde değil akrabalarından bile çekiniyorum,
.Eğer biri bana bişey sormazsa kesinlikle konuşuyorum ve sorulara da hep kısa cevap veriyorum.Toplum içinde hiçbirşey yapamıyorum.Sanki herkes bana bakıyomuş gibi geliyo ,bildiklerimi bile unutuyorum.En basidinden sınıfta konuşma bile yapamıyorum,yemek yemekten kaçınıyorum,ve bunun gibi birsürü şey.. Herkesten utanıyorum.Aileden bile sanal alem iyi hoşda reel sıkıntılı.Kalabalık ortamlardan nep kaçarım hatta sınıfça yapılan etkinliklerde ya g görev almam ya da en arkada olurum ve servisteyken bile kimseyle konuşamam bir an önce eve atsam kendimi diye düşünürüm gerilirim.Sizce ben sosyofobik miyim,uzman desteğine ihtiyacım var mı lütfen cevap verin..

[montevo]

doktora bi danışsan iyi olur.erken yaşta bu dertleirnden kurtuursun.bende senin gibiydim.o yere zaman ahrcama

[Whitewash]

Aynıları bende de var 1-2 ay içinde doktora başlayacağım ben. Eğer sosyal fobin varsa bile sadece kendi başına biraz zor gelirsin üstesinden. Kendimden biliyorum, benim sessiz olmamın yanında bir de zorbalığa uğruyorum. Alay edenler, uğraşanlar falan. Sen de bu durum yok en azından. Ama yine de bir doktora görünmelisin. Sadece lise hayatını değil ilerideki yaşamını da etkiler sosyal fobi.

[ilyas333]

Benimle de alay eden,uğraşanlar var maalesef.

[kontes]

Merhaba İlyas. Söylediklerin sosyal fobinin belirtileriyle çok örtüşüyor ve benim de yaşadığım şeyler. Ben de 18 yaşında bir sosyal fobiğim ve geç olmadan yardım almanı öneririm. Kendimden örnek vermem gerekirse, zar zor edindiğim arkadaşlarımın bile benimle dalga geçmek için arkadaşlık ettiğini düşünüyorum ve hepsinden uzaklaşıyorum. Birkaç yıl öncesine kadar çok başarılı bir öğrenci olmama rağmen sürekli beynimi yiyen düşünceler çalışmama bile izin vermiyor, kendimi rahatlatmak için uydurduğum anıların gerçek versiyonlarını hatırlamakta zorluk çekiyorum ve zıt düşüncelerden doğrularını ayıklayamıyorum. Bunları anlatmamın sebebi doğru yardımı almazsan nasıl bir duruma gelebileceğini bilmeni istemem. Mesela ben doktordan şüphe duymaya başlayıp bıraktıktan sonra ilaçtan memnun kalmadığım için onu da bıraktım ve boşlukta kaldım. Benim bulunduğum duruma düşmeni hiç istemem, uzman desteğine ihtiyacın olup olmadığını kendin karar vermelisin elbette ama eğer bu sorunların sürekli devam ederse kötüye gitme ihtimali de var. Moral bozmak istemem tabi,kendiliğinden kaybolduğunu söyleyenler de var. Umarım çözümü bulursun.