Çok yalnızım.

[blackfield]

tek başıma yaşıyorum. 3 4 tane arkadaşım var sadece. onlarda beni yalnız bırakmamaya gayret ediyorlar varolsunlar. arkadaşlarım ben gidiyorum dediklerinde çok karmaşık duygular içine giriyorum. hatta sarf ettiğim cümlelerle onlara gülerek saldırmaya çalışıyorum. geceleri uykumda kendimi çiziyorum . yastığıma sarılarak uyuyorum . git sevebileceğin birini bul yalnızsan diyeceksiniz ama sosyal fobi izin vermiyor. kendimi sosyal anlamda ifade edemediğim içinde hiç çekici bulunmuyorum. aslında içimde öylesine çok sevgi varki bunu gösteremiyorum.arada yastığımı ne kadar sevdiğimi düşünsemde saçmaladığımın farkına varıyorum

[ege21]

merhaba, seni anlıyorum demiycem ama sana yakın duygular yaşıyorum sanırım. kendimi tüm cevremdem soyutladım 3-4 arkadaşım kaldı onlarda uzakta üniversite de. günlük hayatta çok insanla muhattap oluyorum ama sanki kalabalıkta kayboluyor gibiyim. insanların beni görmedğini düşünüyorum. yol da hep yanlız yürüyorum yanlız yemek yiyorum her zaman yalnız oluyorum eskiden istemezdim ama artık bunu kendim istiyorum. arkadaşlarım yaz tatilinden sonra giderken sanki bir daha gelmeyecekler ve ben hep yalnız kalıcam sanıyorum. geceleri yastığıma sarılıyorum bazen o kadar sıkı sarılıyorum ki insan olsa dayanamazdı sanırım. ama artık mutlu olmaya başladım ; müzikle ilgilenmeye başladım önceden hüzünlü bir müzik dinlerdim ve sadece üzülürdüm sonra - peki neden ben de bunu yapmıyorum ki nede olsa diğer şarkılar benim duygularım değildi benim düşüncelerim benim sözlerim. sonra gittim gitar aldım uğraştım öğrendim sonra sözler yazmaya başladım.. beni boğan nefes almama engel olan ne varsa yazdım hepsini kağıda karaladım ve bunlar benim tüm üzüntülerim sorunlarım dı birazda melodi ekledim yazdıkça mutlu oldum söylerken içimden beni boğan ne varsa gidiyor. şimdi geceleri hüzünlü ve mutsuz sabaha kadar oturmaktansa söz yazıyorum söylemek istediğim ne varsa yazıyorum zaten gerisi kendiliğinden geliyor. o besteleri yaparken o kadar mutluyum ki artık.. umarım sen de bu yazdıklarımı okursun ve benim gibi müzik yada mutsuzluğunu seni boğan şeyleri yok edecek ne ise onu bulursun.. iyi geceler.

[blackfield]

eyv kardeşim. Bende 16 yaşında elektro gitar çalmaya başladım 5 sene aralıksız çaldım. üniversitede evim soyuldu. 1 yıl para biriktirip aldığım elektro gitarım çalındı. müziğe ilgimi kaybettim. şimdi yeni yeni elektronik ortamda müzik yapmaya başladım. bende hep nefret dolu müzikler dinlerdim . şimdide nefretimi programla müzik yaparak çıkarıyorum.

[Fişler]

Sosyal fobi pek çok eksikliklere neden olur hayatta, en zorlarından birisi de yalnızlık sanırım. Ama kendini zorlayarak etkinliklere, kurslara (arkadaş edinebileceğin yerlere) katılırsan, oralarda birisiyle tanışabilirsin belki. Evet, bu bir "belki" ama başka da çare yok gibi.

[yanlız]

ben o kadar yanlızım ki dertleşicek tek iç sesim kaldı. aile desem herkes bi yanda artık ne yapsam bilemiyorum çok huzursuzum keşke biraz olsun mutlu olabilsem bi gün bi kızla tanıştım muhabetimiz ilerledi sevgili olduk kalpten sevdim beni mutlu eden tek kişiydi diyebilirdim ama 40 yılın başı bi mutlu oldum dedim oda boğazımda kaldı ne yapsam hiç bilmiyorum elimden yapabilceğim bişeyde yok hayata 10-0 geriden mi başladım anlamadım gitti

[quiet]

yalnızlığı o kadar iyi anlıyorum ki..ben de sosyal fobisi olan biriyim,kurslara,etkinliklere katılmaktan çekinmiyorum ama asıl sorun insanlarla birebir,biraz samimi iletişime geçildiğinde başlıyor.herkes hemen kaynaşıyor,ben yalnız kalıyorum..sonra dikkatleri topluyorum tabi sen niye hiç konuşmuyosun,çok sessizsin falan gibi..böyle oluncada kimse benimle konuşmak istemiyor..yakın arkadaslarım bile konuskan olmadığım için kalabalık bir yerlere gidildiğinde davet etmiyorlar beni

[jackal]

"herkes hemen kaynaşıyor,ben yalnız kalıyorum..sonra dikkatleri topluyorum tabi sen niye hiç konuşmuyosun,çok sessizsin falan gibi..böyle oluncada kimse benimle konuşmak istemiyor..yakın arkadaslarım bile konuskan olmadığım için kalabalık bir yerlere gidildiğinde davet etmiyorlar beni”




aynı şey benmde başıma çok sık geliyor. Bazrn konuşmaya muhabette katılmaya çalışıyorum bu seferde salak salak konuşma diolar. Konuşsan dert konuşmassn dert nasıl davranacağımı şaşırdım.

[gülfem]

Hepimizin ortak sorunu sanırım yalnızlık
Blackfield elektro gitar harika bir enstrüman, mutlaka devam et
İsterdim bende çalabilmeyi..

[montevo]

ortak noktamız kendimizi pazarlayamamız.şöyle analtayım bir içeecek reklamı düşünün.partiler gençler çılgınca eğleniyor ve o içkiyi içiyorlar.halbuki o içki sizi bu hale getirmiyor ama siz öyle sanıyoersunuz.ben genelde kısa yoldan sonuca gitmeyi severim.böyle olunca şu oluyor kişiler dediklerine bakmıyor.nasıl dediğine bakıyor.bunun yanında ilk intiba önem kazanıyor.kendimce gözlemlerinden şunu çıakrdım.halen ,yaş 28, çocuk gibi göründüğümden beni kale pek almıyorlar.ne desem para etmiyor.hormonal düzeyde sıkıntı çıkmadı.değerler normal aralıklarda.