Alıntıbiraz daha anlatsaniz ne iş mis ki bu hayaliniz deki iş neydi?
Herkesin sorunu, ama herkesten önce benim..
Anlatmak istiyorum, beni dinleyebileceklere...
Hiç istemediğim bir işe girdim, tam 4 yıl oldu. Yapacak hiçbirşeyimin kalmadığına inandığım bir anda (o an bile istemiyordum!), ailem sevinecek diye, onlar üzülmesin diye başladım. Çoğu zaman öyle noktalara geldim ki -"Sizin yüzünüzden bu durumum! bile dedim. Hayata bakış açıma, toplumu gözleyiş biçimime göre, benimle ortak noktası 0'a yakın olan, yapabileceğim en son işe başladım ve 4 yıldır, her gece yatağıma girerken -"Tekrar başlıyoruz diyorum. Hobilerimden koptum, kitapları elime almaz oldum, çabuk vakit geçirmemi sağlayan, bana bir gram faydası olmadığını bildiğim ama kopamadığım şeylere yoğunlaştım. Ne zaman durup, dönüp baksam, kendim için hiçbirşey yapmadığımı görüyorum ama yapmak içinde bir adım atamıyorum. Hayatım kilitlendi, yönlendiremiyorum. Yönlendiriliyorum. Karar aldığımı zannediyorum, karar aldırtıldığımı farkediyorum. Seçmiyorum, seçtiriliyorum. İlk fırsatta beni biraz hayata döndürecek şeylere maddiyatımı harcıyorum,ve bunu gizli yapmak zorundayım çünkü yaptığım iş salakça görülüp, dışlanacak ve saçma bulunacak; beni mutlu edecek olsa bile. Sırf bu korkuyla adım atamıyorum çoğu zaman. Bunları anlatabileceğim kişiler var etrafımda ama denedim... onlara göre şükretmeliyim halime. Şükrederek kendime duygu mastürbasyonu yapmaktan bıktım. Gerçek duygularıma omuz atıp onları yıkmaya çalışmaktan.. Sevdiğim ve istediğim, yapacağım ufacık birşey bile yıkılıyor, ellerimden kayıyor gidiyor.
Tek istediğim yüzüme vuran bir rüzgar, paranın ve toplumsal gerekliliklerin olmadığı, ciğerlerimdeki oksijenin varlığını hissedebildiğim, göz kapaklarımın arkasına vuran bir güneş ışığının pembemsi rengi,... ve hiçkimse,, sadece orada varlığını bildiğim insanlar, görmek veya konuşmak istemediğim; en yakınlarım dahi..
Ne yapmalıyım beni anlayabilenler?. Bana göre seçeneğim iki! -O kadar gaddar ol ki, sadece kendini düşün -hem başkalarını düşünmekten bu hale gelmedin mi. Seni yolunu çizip, hala sana bakıp acıyanlar yüzünden. Yada -O kadar suskun ol ki, zevk ve tat aldığın herşey bırak sadece birer duygu olarak kalsın...
biraz daha anlatsaniz ne iş mis ki bu hayaliniz deki iş neydi?
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Gençlik dönemimde edindiğim birikimler ve kazadığım bakış açısı henüz bir fidanken, meyve vermiyor iken, sırtımdan itilip girdiğim bir iş . Ve . Şimdi meyveler bulunduğum kaba sığmayacak kadar büyük çıkıyor.
daha net yazabilir misiniz :-D tabi yazmak isterseniz. bu arada bu iş için birini suçlayacaksaniz ilk kendiniz den başlayın. aç kalma korkusu yüzünden suan devam ediyorsunuz bu işe, sizde söylüyorsunuz başka seçenek yokmuş!ezop1 Nickli Üyeden Alıntı
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Daha net yazarsam siz anlamış olacaksınız ama ben kendimi anlatamamış olucam. Suçu en çok kendimde aradım aslında ama benim zoruma giden, hala, durumumda payı olanların, benim yaşadıklarımdan bihaber olmaları, belkide kendi kendilerine benim için doğru adımı attıklarını düşünüp böbürlenmeleri, benim bu konuda onlara söylediklerimi ergen saçması derecesinde görüp, normal kabul etmeleri.
Hata bir kişiyle, sadece "ben" le yapılmadı ama ceza sadece bir kişiye kesildi.
neyse sizin yazılarıniza fransız kaldım. kolaylık diliyorum ve çekiliyorum konudan. :-)
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Anladığım kadarıyla yaptığınız işi hiç sevmiyorsunuz ve bu yaptığınız iş hayatınızı kısıtlıyor. sosyal hayatınızı yok ediyor. günümüzde bir çok iş böyle. uzun çalışma saatleri ve yorucu işler. peki işten ayrılırsan yeni iş bulabilecek misin ? yada aynı alanda daha iyi bir yere geçebilir misin ? çalıştığın yeri değiştirmekten bahsediorum. Seçenekleri düşün, işsiz kalıp iş bulamamayıda. Ama cesaretli ol. korkma. Ben insanların bütün hayatını çalan işlerde çalışılmasını önermiyorum. Senin de önermem. diğer seçenekleri bir gözden geçir derim.
why so serious
Yetkileriniz
Yer imleri