AlıntıHerşey olabilir ve aynı zamanda herşey olmaya da bilir. Bilemediğin şeyler için kendini yorma. Düşündüğün şeyi de hayatı da oluruna bırakmayı öğren. Yaşın daha küçük mü biliyosun ama bilemeyeceğin o kadar çok şey yok. Allah yardımcın olur inşallah.
ne yapacağımı bilmiyorum yardım edebilir misiniz
arkadaşlar yaklaşık 6 aydır şimdi anlatacağım durum içerisindeyim, geçen sene çok sosyal ve sakin birisiydim, şuan 17 yaşındayım. evden dışarı çıkasım gelmiyor, odamda yatıyorum sürekli başka hiç bir şey yapasım gelmiyor. geçen sene derslerim gayet iyiydi ve spor yapıyordum, maçlara hazırlanıyordum. yaptığım spor benim için çok önemliydi. 2 ay falan önce bıraktım sporu, yapasım gelmiyordu ve hiç halim yoktu. hiç bir sorumluluğu kaldıramaz oldum, ayağa kalkıp su içmek bile çok zor geliyor kaç aydır, sadece kendi başıma yatıyorum. derslerimin neredeyse hepsi zayıf. insanlarla konuşmak istemiyorum bir kaç tane yakın arkadaşım var sadece onlarla konuşuyorum. çevremdeki insanların bana sürekli derslerimden sporu bırakmamdan vb bahsetmesi beni ayrı sinirlendiriyor, nasıl anlatabilirim bilmiyorum kafayı yemek üzereyim sadece yalnız kalmak istiyorum. iç sesim hakkında şikayetlerim var, aylardır durduramıyorum. iç sesimin çoğu zaman konuşacağını, onun benim düşüncelerim olduğunu biliyorum fakat sanki kafamda iki kişi konuşuyor. örneğin bir kitabı bitirdim, kendi kendime güzel kitapmış diye düşündüğüm zaman hayır hayır iğrençti nasıl güzel olduğunu iddia edersin gibisinden. genellikle çok ileriye gidiyor bu iç ses, mesela sınıfımda mertcan adında bir çocuk var, hiç sevmem. normal merhaba merhabayız sadece. bana günaydın dediğinde cuma sabahı, iç sesim suratına vur suratına vur öldür onu hiç sevmiyorsun gibisinden konuşmaya başladı, günaydın diyip geçtim. ve susmadı, neden günaydın diyorsun gerizekalı, o çocuğa vuramayacak kadar aciz misin gibisinden uzun bir süre konuştu. durup durmadık yere konuşuyor ve durduramam beni çok sinirlendiriyor, en ufak şeylerde sinirlenmeye başladım bu gerginlik halim yüzünden, çevremdeki insanlar tamamen benden uzaklaştı sanırım, pek umrumda da değil aslında bu. kabus sorunu ve uykusuzluk problemi de yaşıyorum, geceleri uyku tutmuyor bir türlü bu iç sesim yüzünden. uyuduğumda da genellikle kabus görüyorum. insanları öldürdüğümü görüyorum, geçen gece gördüğüm kabusta aynaya baktığımda tek gözüm yoktu mesela. sürekli kabus ama, normal bir rüya yok. uyumak istemiyorum bu yüzden. hiç bir şey yapasım gelmiyor, her şeyi koyverdim. kısacası mutlu olamıyorum hiç bir şekilde. sinir krizi mi bilmiyorum ama sıkça yaşamaya başladım, en ufak bir şey üstüme geldiğinde birkaç saniye boyunca istemediğim şeyler yapıyorum. etrafı dağıtıyorum veya sinirlendiren kişiye saldırıyorum. duvarı yumrukladığımdan elimi sakatladım geçen ay. çok sık olmaya ve insanlar benden korkmaya başladı dediğim gibi.aşırı unutkanlık var, bir yere koyduğum şeyin yerini anında unuturum, çoğu eşyamı kaybederim. durumu fark eden ailem psikolog randevusu almış fakat 2 ay sonraya ve dayanamıyorum artık cidden. arkadaşlar nedir sizce bu ne oluyor bana ne yapmalıyım yardım edebilir misiniz lütfen
Herşey olabilir ve aynı zamanda herşey olmaya da bilir. Bilemediğin şeyler için kendini yorma. Düşündüğün şeyi de hayatı da oluruna bırakmayı öğren. Yaşın daha küçük mü biliyosun ama bilemeyeceğin o kadar çok şey yok. Allah yardımcın olur inşallah.
"İnanırsan Hayaller Gerçek Olur" Aynur Meydan'ın şiirinden. Çok doğru bir söz ama hiç tavsiye etmem...
teşekkürler, bir kaç kere kendi kafamda kurduğumu ve geçeceğini de düşündüm fakat zaman bu kadar uzayınca artık eski halime dönebileceğime yada eski halime dönene kadar dayanabileceğime inanmıyorum, ayrıca yazmayı unutmuşum, sabah kalktığımda özellikle, intihar düşüncesi aklımdan geçiyor genelde sabahları, bazen o kadar kötü oluyor ki cidden tarif edemem, göğüs kafesim sıkışıyor nedensiz ağlıyorum bazen, önümde 1 kutu hap ile dakikalarca bakıştım bir sabah, zor ikna ettim kendimi içmemeye
Oncelikle aramiza hosgeldiniz,
Boylesi agir bir ruhi cokuntu icerisine dusmus olmanizi tetikleyen bir neden vardir mutlaka.Son zamanlarda,sizi sarsan herhangi bir olay yasadinizmi?
Sabahlari kendinizi kotu hisetmeniz, uyku probleminizle ilintili olmali.Ailenizin duyarli yakla$imi,psikolog randevusu almis olmasi cok yerinde bir karar olmus..
hoşbulduk ve teşekkürler, ağustosta sevgilimden ayrılmam beni üzen bir durumdu fakat bu kadar fazla büyümemişti, üzülüp geçmiştim. bu sene yaşadığım durumlar dolayısıyla okulda hocalardan gördüğüm baskı artık işkence haline geldi, kaç tane hocayla tartıştım, son tartışmam gerçek anlamda kavgaya dönüştü hatta, sabahları yaşadığım düşünceler uyku probleminden kaynaklı olabilir dediğiniz gibi, ayrıca okul ve diğer sorumlulukların en baştan başlaması demek benim için yeni bir güne uyanmak. bitmek bilmeyecek işkence dolu bir gün. psikologun yardımcı olabileceğine gerçekten inanıyorum fakat 2 ay çok uzun bir süre günler bile çok yavaş geçiyor daha ne kadar dayanabilirim cidden bilmiyorum.ağır depresyon geçiriyorsun diyor anlattığım sayılı insanlardan bazıları. depresyon bu kadar uzun sürer mi ki yada yardım alana kadar 2 ay içinde yapabileceğim bir şey var mı biraz daha iyi hissetmemi sağlayacak
Arkadaşın dediği gibi psikyatriden randevuyu daha erken zamana alabilirsin. Sorununuzla ilgili mutlaka profesyonel bir destek almalısınız tek başınıza başedebileceğiniz bir durum değil
uzun bir aramadan sonra 2 gün sonrası için yeni bir psikologa randevu aldım, psikiyatrist neden okul için rapor veriyor onu anlayamadım bakalım psikolog ne diyecek gerçi farklarını da pek bilmiyorum
Yetkileriniz
Yer imleri