Ağır melankoli
merhaba arkadaşlar daha önce böyle içimdekileri birilerine anlatmak istemişimdir ama çevremde ne biliyim sanırım anlatabilceğim kimse yoktu yada ne bılıyım anlatmaya korktum ama demin google'a "ölmek istiyorum" diye yazdım direk bu forum cıktı kımsede benı tanıyor olamıyacağını düşünerek içimdekileri rahat rahat yazıyorum belkide uzun gelicek kimse okumaya bile tenezzül etmiyecek neyse bişi kaybetmem
Ben 19 yaşında üniversite öğrencisiyim ingilizce öğretmenliği okuyorum 3 yaşımda babamı kaybettım yanı hıc tanımadım gıbı bısey benım ıcın orta halli bi ailem var 4 kardeşiz allaha şükür bugune kadar cok ısteyıpte hanı elde edemedıgım bısey olmadı ama luks ıcınde de yasadıgımı soyleyemem okula cok ac gıttıgım olmustur neyse sonrasında genelde cevremde sürekli arkadaşlarım olmuştur geniş bi arkadaş çevrem olmuştur genelde de cevremde sevılmısımdır zaten bı durum oldugu zaman kendımden once salak gıbı herzaman cevremdekılerı dusunmusumdur kendıme zora sokup mıllete keyif sürdürmüşlüğüm bile olmuştur ama gel gelelim son 2-3 yıldır ağır bi melankoli depresyon içerisindeyim hiç bi şekilde mutlu olamıyorum, eskıye bakıyorum sürekli mutlu makara gırgır yapabilen birisiydim kız arkadaş konusunda iyiydim ama artık kendımı ezık goruyorum kızlara acılamıyorum kızlarla konusamıyorum her zaman kendımı bır alt tabakada goruyorum kendım dusunuyorum yapabılırsın dıye dılım calısmıyor eskısı gıbı sadece anlık cevaplar filan yolda yürürken tanıdıgım bır kız gecıyor ( cok samımı olmadıgım bı kac kere aynı ortamda bulunmuslugum oldugu bırısı) yuzume bakıyor selam vereyım dıye kafamı cevırıyorum selam bıle veremıyorum yada arkadaşlarımla oturuyorum herkes muhabbet edıyor ılk başlarda bende muhabbete dahil oluyorum normal muhabbetın ıcınde oluyorum makara gırgır sonra bırden modum bı degısıyor yuzum dusuyor bambaşka alakasız şeyler düşünmeye başlıyorum muhabbetten tamamen kopuyorum çoğu zaman konuşamıyorum bıle artık normal gundelık arkadaslarımla konusurken bıle heyecanlanmaya başladım düzgün cümleler kuramıyorum bi atasözünü tamamlayamıyorum bile bazen kendı basıma oldugum zamanlar tamamen yok olmak ıstıyorum hıc bısey ıstemıyor canım dıyorum kı alayım bir sürü içki içebildiğim kadar içeyim sonra bi jiletı vurayım damarlarıma orada kalayım hıc bısey olmasın ıstıyorum özetle mutlu olamıyorum - konuşma diksiyonumu tamamen kaybettim - kendıme ozguvenımı tamamen kaybettım - canım hıc bısey ıstemıyor
Zahmet edıp okuyan ve bana yorum yapan bırısı olursa mutlu olabilirsem mutlu olurum
Okudum. ..tek solukta.. .ben de İngilizce öğretmeniyim..aile konusunda kısmen bi benzerlik var. Aslında çoğu konuda anliyorum seni. Söyleyecek çok şey var. .Ama öncelikle şunu bil, bu durum kesinlikle düzelebilir bi durum. .çaresiz değil. ..ve sen kendini tanıyorsun biliyorsun. .Yardıma açıksin. .
keşke bide çözüm yolu bulabilsem çünkü artık kendımden bıle nefret edıyorum okula gıtmek ıstemıyorum sırf annem uzulmesın dıye devam edıyorum
Öncelikle sizde birikmişlik var. Yazınızda bahsetmissiniz .çok verici bi insansıniz. .ama bi yerde patlak veriyor İşte o yaşadığımız olayın etkileri, tepkileri. ..ben de yaşamıştım..nefret duygusu. .boşluk. .anlamsızlk ..aci ...ölsem ne olur ki diyordum.. intihar düşüncesi gelebilir akla. .Kurtulma isteğindendir bu. Belki gücünüz kalmadi, etrafınız değişmeyeceğine göre, siz de değişecek gücü bulamadığıniza göre.. ama şunu söyleyeyim ilk olarak, SİZ Bİ İNSANSINİZ ..İNİŞLER ..ÇIKIŞLAR. ..KARA GÜNLER. ..PATLAMALAR. ..HATTA ÇATLAMALAR BİLEbunu gülümseyin diye yazdım çatlama kelimesini yani.. ve şu hayatta ,aileniz yetersiz kalabilir. ..arkadaslariniz uzak gelebilir. Hatta kendinize bile yabancılasabilirsiniz. .AMA allah sizi başiboş bırakmaz. Ben sadece bu cümleyi düşündüm o zamanlar. .Ya hala nefes aliyorsaniz bunun bi sebebi var.. daginik yazdım kusura bakmayın. bence en çok sizi üzen mesele ne ya da yarım kalan birşeyler.. .belki hayat sadece bi hayal kırıklığı olarak kaldi sizde. . Yoruldunuz belki güçlü gibi davranmaktan.
Yani kısaca yüzlesme yaşıyorsunuz ...ve bu dönemi belki psikolojik destekle. ..belki sıkı ve samimi bi dostla. Belki resim müzik başka hobiler. ..Belki bi kitap.. .belki bi film.. belki de yapayalnız da olsa atlatacaksiniz. .bu saydıklarım.hep çözüm yollari. ..ben denedim hepsini.. ama sigara içki sadece anlık ..onların bi faydasi olmaz.. geçmişle ve kendinizle yüzleşeceksiniz ...kendinize itiraf edemediginiz düşünceler duygular olabilir.. .tek tek yazın olmazsa.. .insan bu dönemde şair bile oluyo
içimde geçenleri aslında kendım bıle kabullenemedıgım seylerın hepsini söylüyorsunuz hocam sanırım gerçekten benimle aynı yollardan geçmişsiniz
Evet. ..hala da geçiyorum.. .bitmiyor. .sadece daha başedebilir oluyor insan.. .yani o dönem biri bana, mezun olacaksin öğretmenlik yapacaksın. ..ailenle yüzleşip,onlarla iletişim kuracaksin hatta başkalaRına faydan olacak dese, ABARTMIYORUM, SENİN KAFAN İYİ Mİ DERDİM. ..ama tabi ki sancili bi süreç. .ne önemli biliyo musun insan şu dünyanın imtihan olduğunu bi kabullense ...geçmişe bakıp keşke diyeceğine şu anın kıymetini bilse.. .bak, sana verilen sabır şu anki durumuna yetecek kadar.. ama sen geçmiş gelecek derken bitiriyorsun.. ve hep sahip olamadık larna bakiyorsun.. .DEĞİŞTİREMEYECEĞİN ŞEY VARSA KABUL EDECEKSİN Kİ ARTIK YORMASİN .BU PES ET ANLAMINA GELMİYO.. AMA BAZİ ŞEYLER GERÇEKTEN DEĞİŞMİYOR. .DENEDİM YILLARCA VE SONUC BU. .bi de ne var biliyo musun insan kendi yaşamadan anlamıyor..ben mesela öyleyim. İlla yaşayıp görecem .. durulmak zaman alıyor..
hocam yazdıklarını büyük bir keyifle okuyorum gerçekten yazdıklarınla içimi çok rahatlattın zamanın varsa içinden geçenler varsa yazmaya devam et lütfen...
Buna çok sevindim İşte.. tabi ki içimden geldikçe yazarim...
Dersleri ben de sevmezdim hocalar çok kaliteli olduğundan
Yetkileriniz
Alıntı
Yer imleri