Psikiyatr veya psikolog denince neden tuylerimiz diken diken olur ?

[9 ŞUBAT]

Genelde hayatta insanların sevmediği iki tıp alanı var bence ,biri diş hekimleri diğeri ise psikiyatr ve psikologlar .

Hadi diş hekimlerini canımızı yakacaklar önyargısı ile sevmiyorlar ,ya psikiyatr ve psikologlara uzak durmaya ne denmeli .

Birine destek al ,bir dr.a veya psikoloğa danış denince hemen niye olumsuz tepki veriyorlar anlamakta zorluk çekiyorum .

Psikiyatr a git denince verilen ilk tepki ben delimiyim demek oluyor .illa agır psikolojik sorunlumu olmak lazım onlara gitmek için .

Akıl almak veya kafaya takılan şeyler için fikir alma amaçlıda olsa gidilemez mi ? Sitede bir çok arkadaşta farkında normalim diyenlerin en az %70 aslında hiçte normal değil ama aksini duşunuyor ve bizleri farklı goruyorlar .

Acaba normalliğin kriterleri nedir ,bu yargıya neye gore varıyorlar .Biraz farklı davrandınızmı veya farklı giyindinizmi hemen hakkınızda olumsuz duşuncelere varılıyor .

Diyelim ki siyah ve modern giyinmeyi seven birisiniz ,sizi gören hemen vayyyy satanist diye damgalıyor ,ama diğer tarafta siyah etek veya pantolon giyeni ,siyah kaban giyene ses çıkarmıyor .Sadece biraz farklı giyindiniz diye hemen damgalanıyorsunuz .

Aynı zihniyet psikiyatr ve psikologlar içinde geçerli .

Hayatta biraz daha hoş gorulu olmak ,karşındakini anlamaya çalışmak bu kadar zormu ki hemen olumsuz duşuncelere kapılıyoruz .

Şunu asla unutmayalım bugun benim başıma gelenin ,yarın senin başına gelmeyeceğini kim garanti edebilir ki .

[elmaelma]

Psikolog deyince aklıma korkularınla yüzleşme, takıntılarla yüzleşmek, kendinle yüzleşmek... Kısaca yüzleşmek geliyor. Benim zamanında en büyük korkum buydu.

Yüzleştiğim ben iyi biriydi ama korkularım büyüktü. Bir çözüm istiyorsanız tek gideceğiniz yer orası.

[skrt2014]

Bence psikiyatrist ya da psikologla görüşmenin en zor yanı kendine bile yüksek sesle söyleyemediğin şeyleri tanımadığın birine anlatmak. elmaelma'nın dediği gibi yüzleşmek ama biraz da utanç duygusu. Oraya gittiğin için utanma değil anlatmak istediğim. içindeki altta bir yerlere ittiğin ve utanç verici olduğunu düşündüğün şeyleri birisine anlatmak.

Ayrıca, hayatımız el-alem ne der diye geçiyor, başkalarının düşünceleri kendimizden bile kıymetli oluyor. psikiyatristin ya da psikoloğun seni dışarıdaki insanlar gibi yargılamayacağına suçlamayacağına inanmak zor geliyor insana. (Mesela ben şimdi doktora da gitmek istemiyorum çünkü kilolu olduğum için doğrudan bana önce bir kilo ver diyorlar. Doktor ama benim kilom hormonal mi yoksa obez miyim diye bakmıyor. Dizim ağrıyor diyorum tabi bu kiloyla ağrır önce bir kilo ver diyor.)

Bir de bir programda gördüm bir psikiyatrist var bir avukat böyle bir kaç kişi, bir olayı tartışıyorlar olaya karışan kişi hakkında yorum yapıyorlar. Psikiyatrist daha temkinli, ama maşallah diğerleri alıyor sazı ellerine tutabilene aşk olsun. Psikiyatrist diyor ki ergenlik vs. diğerleri bir kaptırıyorlar görmeyin... İşte o nedenle de insanlar tedirgin oluyor psikiyatrist bize ne derse desin biz başkaları tarafından aynen böyle yargılanacağız diye

[osmangazi]

Psikiyatriste gitmek normal midir? vereceğimiz cevapları karşılayan en geniş kapsamlı soru. Normalin tanımına baktığımızda kişinin kendine göre ve kişinin topluma göre normalliği söz konusu. Ayrıca kişi yer zaman faktörleri de var. Evde takla atmanız normalken sokakta atmanız değildir. Mesela herhangi bir psikiyatriste sorduğunuzda ateistliğin normal olmadığını söyleyecektir. Çünkü inanan bir toplumuz. Ateistlere göre kendilerinin inancı normaldir. Peki bu değişemez mi? Herkes ateist olsa bu sefer inanan normal olmayacaktır.

Psikiyatristlere gitmenin normal olduğunu düşünüyoruz çünkü gidiyoruz. Peki toplum bunu ne zaman normal sayar? Çok büyük bir çoğunluğun o bölgede psikiyatristlere başvurduklarını gördüğünde yani kendilerinin de gittiklerinde...