Evet arkadaşlar farklı bir başlıkla karşınızdayım... Cevap verin e mi. :') burdaki mesajlarımda bile seziliyodur... Aşırı egoistim. Beni kimse sevmezdi, bunu da size defalarca söyledim, arkadaş olmak istemezlerdi kim bilir küçükken de onlara yukardan bıkardım. Ama beni kimse sevmiyorsa ben de kendi sevgimi kendime vermek istedim. Kendimi o kadar çok sevdim ki ne başkalarını sevmeye yer kaldı içimde, ne de başkalarından gelecek sevgiyi kabul etmeye. İşin kötüsü bu durumdan memnunum da. Hayatımı tek kişilik yaşıyorum işte. Şöyle bi atmosfer değişikliği olsa bu egolarımdan kurtulucam ama... Bi arkadaşın demesiyle silkelendim, ama kendime henüz dönmedim... O yüzden sizden yardım istiyorum, ben bu egolarımı nasıl yenebilirim? Şimdi sallamayayım ama, benim idimle süper egom birbirine girdi sanırım... Küçükken hep başkalarını düşünürdüm, bundan bıkıp ilgimi kendime yöneltinde "ego" tanımını tamamen kaybettim içimde... Dünya sadece benim etrafımda döner oldu. Yani burdaki şikayetçilerin çoğu kendini değersiz ve ezik hissetmekten, bense aşırı merkezde hissetmekten. Dünyayı kurtarsam işe yariycak bu gurur da.
egoist olman sana pek bişey kazandırmaz insanların snei sevmemesi gayet doğal bir durum sen arkadaşlarının yerinde olsa kendini severmiydin bu durumdan kurtulmak mı dır amacın ki eğer kurtulmak ise batı dili ile humanist(insanlara yardım için çalışma) olmayı dene hem insanlara yardım ettikçe kalbin yumuşar hemde sadece kendini düşünmezsin dini duyguların ne durumda bu arada
Yer imleri