Sayfa 1/2 12 SonSon
19 sonuçtan 1 ile 10 arası

Konu: Kendimi Aynada Görünce Yaşadığımı hissediyorum! Lütfen yardım

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2013
    Mesajlar
    9

    Exclamation Kendimi Aynada Görünce Yaşadığımı hissediyorum! Lütfen yardım

    Merhabalar,

    Başlıkta olduğu gibi çok ilginç bir durum mu diyeyim veya sorun mu diyeyim artık onu sizlerin karar vereceğine inanıyorum.

    Sorunuma gelince; Kendimi Ayna'da görünce yaşadığımı hissediyorum. Yani normal hayat bana hayal dünyası gibi geliyor ve gerçek hayatın Ayna'da yansımamı gördüğümde ve göz göze geldiğimde yaşadığımı hissediyorum. Ne kadar aptalca bir sorun değil mi? İnsan yaşadığını nasıl hissetmez ama ben gerçekten hissetmiyorum. Kendi varlığımı sadece aynanın karşısına geçip göz göze geldiğimde; iste bu sensin ve dünya denilen bu olgu içerisinde yaşıyorsun diyorum. işte aynayla yüz yüze geldiğimde gerçek varlığımı hissediyorum. Daha sonra aynadaki görüntüme daha fazla bakamıyorum; sanki beynimin içinde bir şeyler yanmaya başlıyor, başıma hafif bir ağrı giriyor, ve aynadan uzaklaşıyorum. Diğer gibi traş olurken, saçlarımı tararken kendimi dikkat etmiyorum sadece göz göze geldiğimde, yaşadığımı hissediyorum. Lütfen yardım edin, Benim sorunum ne olabilir. Bu arada 28 yaşında bir erkeğim, Diğer gibi de sorumluluk sahibi birisiyimdir, üstüme düşen bütün görevleri yaparım.

    Arkadaşlar benim sorunumun ne olduğunu bilmediğim için konuyu buraya açtım, eğer yanlış kategoriye açtıysam kusura bakmayın.

  2. #2
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    45

    Standart

    Asıl sorun normal hayatı aşırı ciddiyete almak. Hayatı çok ciddiye aldığımızda hastalanırız. Sen yaşıyorum diyebiliyorsan ayna karşısında bile olsan; ne mutlu sana...

  3. #3
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2013
    Mesajlar
    9

    Standart

    çok güzel söylüyorsun evet dünyada yaşıyorum ama bana hayal dünyası gibi geliyor sanki hayal dünyasında pembe bir rüya. Hayatı ciddiye alma demişsin ama hayatta insanların yaşamlarını idame ettirebilmesi için yemesi, içmesi, giyinmesi, para kazanması, eğlenmesi için çaba göstermesi gerekiyor, ben bunları yapıyorum bunlarda sorun yok, nasıl diyeyim kendim için yaşıyorum ama bunu ancak aynanın karşısına geçtiğimde; gerçekten yaşadığımı hissediyorum. diğer gibi aslında hayatı ciddiye almıyorum, yalnız kendimi aynanın karşısına geçtiğimde ciddiye alıyorum işte diyorum ki kendi kendime, bu ciddiye almadığım hayatı ciddiye almam gerektiğini söylüyorum ama bunu söylerkende gerçekten yaşadığımı hissetmek istiyorum. Umarım anlatabilmişimdir.

  4. #4
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Oct 2011
    Mesajlar
    45

    Standart

    İstemek ve hissetmek ayrı şeyler değil mi? Bir şeyi hissetmen için bir uyarıcı kuvvet gereklidir. Bu hayattan yiyeceğin bir kazık, acı veya mutluluk hazzı olabilir. Birey acı çektikçe veya gerçeklerle yüzleşmek zorun da kaldıkça yaşamın yüzüyle burun buruna geliyor. Örneğin; hergün evine 50 tl ekmek parası götürmek zorunda olan birisi bu zorunluluğun altında yaşam ile yüzleşmek zorunda kalabilir.

  5. #5
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2013
    Mesajlar
    9

    Standart

    sorunumun çözümü nedir? diğer arkadaşlarında bilgisini almak istiyorum..

  6. #6
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Apr 2013
    Mesajlar
    101

    Standart

    Sevgili Sorunlu, depersonalizasyon yaşıyor olabilirsiniz...bu durumu yaşayanların hislerini anlatmaya çalışırken en çok kullandığı sözcükler: ayna,sis,rüyada olma,yabancılaşma....gibi.Asla kendimize tanı koymaya çalışmamalıyız ancak bu konuyu araştırmanızı öneririm.

  7. #7
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2013
    Mesajlar
    9

    Standart

    sevgili mevsimsel, internette yaptığım araştırmalara göre sıkıntımın borderline psikolojik sorunu olarak görüyorum. tabi buna kesin olarak ben buyum demiyorum çünkü benim kendime böyle demem doğru değil bunu en iyi doktor karar verebilir; bu sorunumun bir an önce giderilmesi için çok istekliyim ama beni düşündüren olay ne kadar zaman alır. iyileşmek istiyorum, sigara içmeyi bıraktım artık düzenli olarak kitap okuyorum ve ailemle çok iyi sohbetler açmaya onları konuşturmaya çalışıyorum. düşünsenize babam bu yaşına gelmiş kendi sağlam karakter özelliğini gösterememiş, bana önerilerde bile bulunmamış bir adam. bazen diğer arkadaşlarımın babalarına özeniyorum ne kadar güzel karşılıklı oturup konuşuyorlar. benim babamda maalesef bu yok, daha doğrusu bi amacı yok sadece bu dünyaya yaşamayı geldiğini ve sadece hayatta olduğu için şükreden bir adam, idealleri olmayan bir adam. Ailede örnek alabilecek kişiler olan ailemi hiç bir zaman örnek olarak seçmedim, çünkü bana vaad edebilecekleri ne bir görüşleri ne de bir düşünceleri var. Ben bu bataklıktan kendi başıma çıkmak; onları da çıkarmak istiyorum, ben onlara güvenmem gerekirken, onlar bana güveniyorlar. Sanki her zaman omuzlarımdaki olan yük daha da artıyor. ya onları bırakıp evden uzaklaşmalıyım diyorum ya da hayatta yaşadığımı sandığım gibi yaşamama devam etmeliyim diyorum. Karar vermek istiyorum ama duygularım bazen en üst düzeye çıkıyor kendime güveniyorum, bazen bir zavallı gibi her şeyden vazgeçiyorum. Ne kadar çabalarsam çabalayayım, sürekli destek alamadan gidemiyorum. Sanki birisinin beni sürekli itmesi gerektiği gibi hissediyorum. Sizce psikoloğa mı gitmeliyim yoksa, Psikiyatriye mi bu iki bölüm birbirinden farklı gibi geliyor bana


    Not: yazdıklarım o anki aklımdan geçenler, bazılarınız anlayamayabilir, nasrettin hoca ne demiş: bana eşşekten düşen birini bulup getirin. Ama eminim ki iyi empati kurabilen arkadaşlarımız beni anlayacaklardır.

  8. #8

    Standart

    merhaba sorunlu tam olark kendini gercek degilmis gibi mi hissediyorsun?

  9. #9
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2013
    Mesajlar
    9

    Standart

    Evet Sayın hekimdensorma, kendimi gerçek değilmişim gibi hissediyorum lütfen yardım..

  10. #10
    Çıraklık Dönemi yorum - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Aug 2011
    Yer
    istanbul
    Mesajlar
    2.322

    Standart

    Alıntı sorunlu Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    Evet Sayın hekimdensorma, kendimi gerçek değilmişim gibi hissediyorum lütfen yardım..
    Hekimdensorma da çözüm arıyor işte sorun şu ki, hem çözümü yok hemde doktora gitmeyin diye altını çiziyor...) hiç doktora gitmemiş ve hasta olan biri nasıl bir çözüm türetebilir ki? bir yerde doktor şart. ister kabul edilsin isterse edilmesin. Belki ilaçlar daha kötü yapacak ama var olan durum zaten kötü ki insan doktora gidiyor.
    Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?

Sayfa 1/2 12 SonSon

Benzer Konular

  1. Bana yardım edin lütfen kendimi çok kötü hissediyorum!!!
    By rdeb66 in forum Saplantı-Zorlantılı (Obsesif-Kompulsif) Kişilik Bozukluğu
    Cevaplar: 10
    Son Mesaj: 29-10-2013, 10:55 PM
  2. [b]kendimi kiyasliyorum başkalariyla, kendimi değersiz hissediyorum.ruh halim değişi
    By summerboy35 in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 10
    Son Mesaj: 08-02-2013, 01:25 PM
  3. kendimi yalnız hissediyorum...
    By qwertyasd in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 2
    Son Mesaj: 27-05-2012, 10:05 PM
  4. kendimi çok aşağılanmış hissediyorum
    By of puf in forum Üyeler Konuşuyor / Dertleşiyor / Soru Soruyor
    Cevaplar: 10
    Son Mesaj: 15-07-2011, 07:19 PM
  5. kendimi cok kötü hissediyorum
    By derbeder068 in forum Obsesif- Kompulsif Bozukluk OKB ( Saplantı - Zorlantı )
    Cevaplar: 31
    Son Mesaj: 13-04-2011, 04:55 AM

Bu Konudaki Etiketler

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •