Evet arkadaşlar foruma yeni kayıt oldum.Ben de yaşadıklarımı ve biraz da yaşayamadıklarımı paylaşmak istiyorum sizlerle.

Bir insan niye çekinir?Bu soru yaşamayan insana çok saçma gelir.Normal şekilde yani herkes gibi topluluk içinde kendini ifade edip insanlarla kaynaşmak varken sesini kesip niye bir insan köşelere çekilir.Niye insanlar arasında değerini azaltır.Yaşanan bu korkular nereden kaynaklanır?Genetik, büyütülme tarzı, yaşanan travmalar ve birçok şey bunda aktif rol oynuyor hepimiz bildiği gibi.

Ben aynı zamanda bir tıp fakültesi öğrencisi olarak bu sorunlarla baş etmeye çalışıyorum.Biraz olsun sorunların temelini görebilmek, saplandığımız yerin farkına varabilmek adına kendimizle yüzleşmek çok önemli.Ben kendi içimde çok savaşlar verdim, hala da veriyorum.

Özgüvensizlik, kendini ifade edememe, kendini değersiz hissetme, insanlarla ilişkilerde yaşanan problemler ve dahası..Sizce tüm bunlar yaşadığımız sıkıntıların temelinde yatan şeyler mi?Bence değil.Bu saydıklarım neden değil de daha çok sonuç kısmını kapsıyor.Sorun daha derinde aranmalı.Zihnimizin mekaniklerinde yaşanan sıkıntılardan kaynaklanıyor.Biraz açarsak zihnimiz bir fabrika gibi gelen hammaddeyi işleyip ortaya bir ürün çıkarıyor.Kaliteli ya da defolu.Biz de günlük hayatta dışarıdan gelen uyarıları alıp kendi mekaniklerimizde işleyip buna uygun tepkiler veriyoruz.Pek düşünerek yaptığımız hareketler değil bunlar.Otomatiğe bağlanmış bir şekilde devam ediyor.İşte olay sorunlu bu kalıpları alıp yeniden inşa etmekte yatıyor ki bu da çok azımızın yapabildiği birşey olsa gerek.Bu ise daha farkında bir yaşamla mümkün.

Biraz da kendi yaşadığım sıkıntılardan bahsetmek istiyorum.

-Duygusal yönüm ağır basıyor.Duyguların peşinden gidiyorum, bazen mantığımı kullanmakta zorlanıyorum.İnsanların eleştirileri beni derinden etkiliyor.Umursamamaya çalışıyorum ama ister istemez arka planda zihnim bunlara kafa yoruyor.
-İnsanlara karşı kendimi ifade etmekte zorlanıyorum.Yaşadığım bir olayı anlatırken bile saçmalayabiliyorum.
-İnsanlarla baş başa kalınca konuşacak pek bir şey bulamıyorum, özellikle bunun sıkıntısını çok çekiyorum.İnsanın sevdiği kişiyi kendinden kaçırması tahmin edeceğiniz gibi üzücü bir şey.
-Okulda, yolda tanıdık birini görünce ne yapacağımı şaşırıyorum.Selam versem mi, dursam mı?Bir sürü soru kafamı kurcalıyor.O yüzden önüme bakarak yürürüm genelde kimseyi görmem.Tabi olumsuz tepkiler alıyorum bu yüzden çevreden.
-Tüm bu yaşananlar beni daha karamsar bir havaya sokuyor ve yalnızlığa itiyor.Daha melankolik bir insan oluyorum.Dışarıdan soğuk bir insan gibi algılanıyorum.Gerçi haksız da sayılmazlar bu konuda.
-Karşı cins ile ilişkim ise yok denecek kadar az.
-Sınıf içinde kalkıp kendi fikrimi söyleyemiyorum.Belki korkudan belki de gerçekten anlatamamdan kaynaklı birşey bu.

Benim yaptıklarım ise;

-Sporla çok içli dışlı bir insanım.Futbol, basketbol, bisiklet, kick box ,wing-chun, body building gibi birçok sporla aktif olarak ilgilendim ve hala da zamanım el verdikçe devam ettiriyorum.
-Kendimi daha çok ortaya atmaya çalışıyorum, tabi genelde sonuç olumsuz oluyor ama biraz da olsa yol katetmek buna değiyor doğrusu.
-Kendimi daha iyi tanımaya çalışıyorum, eksiklerimi görebilmem önemli.Benden önce başkaları farkedip söylerse bu benim için yıkıcı olabiliyor.
-İlk başlarda yaptığım hatalardan biri başka başka insanların kalıplarına sokmaya çalışmam oldu kendimi.Şimdi ise daha doğal olmaya çalışıyorum.Özümü yakalayabilirsem belki bazı taşları yerinden oynatma imkanım olur.
-Dışarıdan hep güçlü gözükmeye çalıştım hem fiziki hem ruhsal olarak.Ama bu da beni daha çok yalnızlığa itti.Gerçek beni hiçbir zaman anlatamadım.Tanıdıklarım ise bilemedi.Birkaç sefer babama açmaya çalıştım ama bir yararı olmadığını anlayınca hiçbir şey yokmuş gibi devam ettim.

Gerçekten insanın kendi kendini teselli etmek zorunda olması çok acı birşey ama özellikle çkb, sosyalfobi gibi sıkıntıları çeken insanların bunu yapması önemli.Dışardan bir mucize gelmiyor ne yazık ki.Hep bir anda düzelirim umudu taşıyordum ben de ama anladım ki çok yavaş yol kat edebileceğimiz bir durum bu.

Genel olarak anlatmak istediklerim böyleydi.İçimi dökmem iyi oldu.Eğer zaman ayırıp okuduysanız teşekkür ediyorum.Sizin de tavsiyeleriniz ya da yorumlarınız varsa bilmek isterim