Merhaba (15)

**YusufCan** · 13-08-2013

[Konuyu yanlıs yere açtıysam özür dilerim lütfen kapatmayın cevaplayın lütfen]
Size anlatacak olursam lütfen bu konuya bilgisi olanlar baksın

Babamı 2010'da kaybettım [intihar etti]fakat öldüğünden beri size söyliyim 1 kere bile ağlamadım belki o günden sonra hiç bir şey hissetmemişimdir.
Neyse ben sürekli her şeyi tek başıma yapmayı isterim
Size açık olucaksam söyle anlatayım arkadaşlar şu ana kadar kimseye ne aşık oldum nede mutsuzluk çektim su ana kadar belki başkasına göre çok acı çekmişimdir
babam gitti kiradayız evimizi yaptırdık halen ayakta ve mutluyuz annemle kardeşlerimle ama ben hep mutluydum sanki başkası benım yerıme yaptıklarım ve yapcaklarım yerıne gereken bedeli ödemiş'de bana bir şey kalmamış sizinle şöyle bir sözü paylaşmak istiyorum "Belkide dünyada en büyük savaş normal bir insan olma savaşıydı." belkide budur bilmiyorum
6. sınıf ortalamam 48
7.sınıf 34
8.sınıf 1.dönem 97 2.dönem 98 [sbs'den 437 aldım]
Buna ben bile şaşırdım sanki 8. sınıf benım ıcın çok farklıydı herşey gözümde değişmişti bilmiyorum o zamana kadar hiçbir kızla bir diyaloga girmemiştim gittiğim her sınıfta hep espri yapar herkesi güldürürdüm 8. sınıftaysa bunlar daha bi kaliteli olmaya başladı

Ama size soracagım soru şu ana kadar hiç bir kızla konusmadım yada doğru düzgün bir arkadaşım olmadı
bilmiyorum duygularımın oldugundan bile süpheliyim sadece mutluyum o kadar ne bir heyecan ne de başka bir şey hiç biri yok
hiç tahmin etmediğim çok iyi bir liseye gittim fakat o zaman bile hiçbirşey hissetmedim neden bilmiyorum kendimi çözemedim
Belki anlattıklarımdan hiç birşey anlamışşınızdır özel olarak konusmak isteyen varsa mesaj atabilir yanlış anlamayın

Ben bu yazıyı dürüştçe yazdım içimi size açtım lütfen cevap bekliyorum arkadaşlar

**9 ŞUBAT** · 14-08-2013

YusufCan Nickli Üyeden Alıntı

[Konuyu yanlıs yere açtıysam özür dilerim lütfen kapatmayın cevaplayın lütfen]
Size anlatacak olursam lütfen bu konuya bilgisi olanlar baksın

Babamı 2010'da kaybettım [intihar etti]fakat öldüğünden beri size söyliyim 1 kere bile ağlamadım belki o günden sonra hiç bir şey hissetmemişimdir.

Ben bu yazıyı dürüştçe yazdım içimi size açtım lütfen cevap bekliyorum arkadaşlar

Sevgili Yusuf ,aramıza hoş geldin .

Bizler burada bir aileyiz ,o yüzdende sorunlarımızı anlatırken içimizi dökerken neysek oyuz ,içimizde kötü niyetli olanlar yokmu tabiki var ,bu her forumda karşılaşılan şeyler o yüzden normal görmeli .

Sana tavsiyem cevapların gelmesi biraz gecikebilir veya senin yazını görmedikleri için yorum yapamayabilirler ,eger sık sık aramıza katılırsan hem bizlere ısınır ,hemde sorunlara daha rahat cevaplar bulursun .

Yazdıklarına gelince ,anladığım kadarıyla babanla aranız pek iyi değilmiş çocukken senle pek ilgilenmemiş .Hatta belkide ona karşı kızgınlığın dahi vardı ,tabi tum bunlar yazılarından çıkardığım izlenimler işin aslını sen biliyorsun .

Çocuklugun ve babanla ilişkin hakkında daha etraflıca bilgi verirsen ,yorum yapmakta daha kolay olacaktır .

Dedigim gibi babanla olan sorunlarından bir anda kurtulunca psikolojik olarak çok rahatladın ,bu da tum hayatını çok olumlu yönde etkiledi .

Aynen devam et derim,kız arkadaş işine gelince hiç acele etme .Daha yaşın çok kuçuk (her ne kadar senin yaşındaki arkadaşlar buna tepki vericek olsada gerçeği değiştirmez ),ileride bir çok arkadaşın olucak hiç acele etme .Şu an en önemli konu senin eğitimin ve gelicegin .

Bir müddet sonra nasıl olsa arkadaşların olucak ,o yüzden bunu asla kafaya takma .

**YusufCan** · 14-08-2013

aslında babam beni küçüklüğümden beri hiç bir yere götürmemiştir ne balık tutmaya hele koskoca istanbulda oturuyoruz nede bir lunaparka hadi onları anlarımda bedava olan şu allahın denizine bilemi götürmedin 13 senedir annemi evden dışarı çıkarttığı yoktu annem varlık içinde yokluk çekti heralde öfkem acımı bastırıyor babam benim için kendimi bildiğim andan itibaren ölüydü ama hayatta ölmesi belki benim için daha iyiydi şu an her şey çok güzel
Babamı anlatıcaksam bizim köydeki imamın oğlu yani babam 14 kardeşden biri küçükken dedem onlara çok kötü davranmış babam 10 yaşında istanbula amcamla[8] gelmiş ve o zamandan bu zaman tesisatçılık yapmış ve nerdeyse hiç yoktan 2 ev 2 araba 1 tesisatçı dükkanı ve 1 fırın sahibi [bunların hiç biri kirada değil hepsi bizim üzerimize] hatta evin birini kiraya bile verdik o kiraylada evin bazı iç bakımlarını yapıyoruz fırındansa bir pay alıp ortağına devrettik tesisatçı dükkanınıda aynı şekilde arabayıda sattık yani o koskoca mal mülkten bize kalan tek şey 2 ev ama babam neden intihar etti diyecekseniz babam annemı aldamış benım gözlerimin önünde ona bunu hiç utanmadan söylemişti [9 yaşındaydım]
yani ben 11 felandım heralde o zamana kadar annem dayandı sırf bizler için ve bense o günden beri hiç birşey hissetmedim
sadece aptal bir robot gibi yaşadım sırf yüzümdeki sivilceler yüzünden dışarı çıkmaz oldum ama dediğim gibi 8. sınıfta ne olduysa oldu Allah bana bir güç verdiki tüm sorunlarımı teker teker ele alıp çözdüm.