Alıntı16 yaşındaysan ciddiye alınmazsın.ergenlik sorunlarıdır kesin :/
suçluluk ve değersizlik hissi.........
13-14 yaşlarımda okulda çok sesi çıkan bi öğrenciydim. neşeliydim ve arkadaşlarımla aram çok iyiydi.
sınıfta en yaramaz öğrenci bendim. belki anlattıklarım sizin için anlamsız olabilir ama bana etkileri çok büyük..
çocukluk işte sınıfta fazla sesim çıkıyodu öğretmenlerden hep azar işitirdim
müdür devamlı odasına çağırıp kızıyodu.. o zamanlar insanları rahatsız ettiğimin farkında değildim ve ısrarla devam ediyodum hareketlerime
devamlı sağa sola sataşıyodum öğretmenlere karşılık verdiğim oluyodu diğer sınıftan öğrencilerle tartıştığım oluyodu.
bizim okul küçüktü ve genelde muhafazakar ailelerin çocukları gelirdi.
çok utanıyorum ama söylemem gerekiyo..belki bana yardımınız dokunabilir çünkü..şuan bile suratım kıpkırmızı oluyo yazarken çok çekiniyorum off
14 yaşımdayken destekli sütyen takıyodum. göğüslerimin büyük gözükmesini erkeklerin benimle ilgilenmesini istiyodum ama şimdilerde bundan çok büyük pişmanlık duyuyorum.bu çok çocukça bi düşünce farkındayım ama kendimi büyük bir günah işlemiş ve edepsizlik etmiş gibi hissediyorum. erkeklerin benle ilgilenmesini beni süzmesini istediğimi düşünmek bile beni yerin dibine sokuyo
sanki çok büyük bi suç işlemiş gibi geliyo bana.. şuan bile anlatırken büyük azap çekiyorum. dedim işte size saçma ve anlamsız gelebilir ama bende etkisi büyük
erkeklerin bana hayran olmasını istemem,okuldaki öğretmenler tarafından büyük bir sorun gibi algılanmam,okulda insanların dikkatini çekmek için saçma sapan
hareketler yapmam insanları rahatsız etmem... bunların hepsinden büyük utanç duyuyorum.
onların gözünde edepsiz ve aşüfte biri gibi gözüktüğümü bilmek beni üzüyo.
benim aptal tembel işe yaramaz ve kevaşe olduğumu düşünüyolardır kesin. öyle olmasa bile ben öyleymiş gibi hissediyorum sanki kirlenmiş gibiyim..
kendimi affedemediğim hatırlayınca suratımın kızardığı yerin dibine girdiğim çok olay var.
bunun üstüne babamdan aşırı çekindiğim için yanında kendimi gösteremiyorum fikirlerimi tam olarak ifade edemiyorum.güzel ve anlaşılır konuşamıyorum
babam bana devamlı aptal muamelesi yapıyo. ve babamın en ufak hakaretinde çok büyük hayalkırıklığı yaşıyorum gözlerimen yaş süzülüveriyo istem dışı
işte bu anlattıklarım yüzden suçluluk duygusu yaşıyorum
insanların benim aptal işe yaramaz ve hafifmeşrep olduğumu düşündüklerini sanıyorum.belkide gerçekten öyle düşünüyorlar..bilmiyorum..
bundan dolayı pişmanlık duyuyorum ve cezalandırılması gereken bi insan olduğumu düşünüyorum. kendimi bi türlü affedemiyorum
ve suçluluk duygusu yaşadığımı yeni yeni farkediyorum eskiden bunu hissediyodum ama tam adını koyamıyodum.
suçluluk kompleksi yaşıyorum galiba. buna birde aşağılık duyguları eşlik ediyo.
ne yapmalıyım?bunu nasıl atlatabilirim? sizce gerçekten çok mu hata etmişim?bu sıfatları hakedicek şeyler mi yapmışım
dahada anlatıcaklarım var ama çok utanıyorum yazmaya.. beni hiç tanımayan insanlara bile anlatmak beni çok geriyo ve üzüyo. sanırım kendime bile itiraf edemediğim
bir çok şey var.. 16 yaşımdayım ama bu hislerimin ergenlikle alakalı olmadığını biliyorum.. yaşıtlarımın hiçbirinin böyle dertleri yok
ilerde daha farklı hastalıklara sahip olmaktan korkuyorum...
suçluluk ve değersizlik hisleriyle doluyum...
16 yaşındaysan ciddiye alınmazsın.ergenlik sorunlarıdır kesin :/
psikolojiden çok anlamadığım ve sosyal-kültürel anlamdaki geriliğimden ötürü sana psikolojik olarak pek yardım edemem.bu konuda bir psikoloğa görünmen daha iyi olur gibime geldi çünkü sanki biraz psikolojin bozuk gibi hissettimde ama bu işde sakat gelmiyor değil psikologları tanımam fakat güvenmemde çünkü onlarda insan onların da belli görüşleri çapları var seni ne olarak yorumlayacaklar gerçekten anlarlar mı yoksa sıradan bir insanın görüş açısı kadar mı sana yardımcı olurlar bilemedim pek.
ama fikir olarak sana kısıtlı görüş açımla yardımcı olmak istiyorum.öncelikle kendini çok günahkarım çok pisliğim çok şöyleyim böyleyim diye yiyip bitirme lütfen ki lütfen.insanoğlunun çok farklı halleri var bi insanı anlayıp değerlendirmek o kadar kolay bi iş değil dediğin şeylerin(suçların) hepsini göze alıyorum ve daha beterlerini dahi göze alarak söyleyebilirim ki kendini öyle edepsizmişim rahatsızlık vericiymişim şımarıkmışım falan diye bitirmen olacak bir iş değil sen de bir insansın ve kendine insanca şöyle bir bakabiliyorsun.hata yapmış olabilirsin ne olursa olsun niye kendini öyle hissediyorsun kendini bitiriyorsun bilmiyorum ama eğer gerçekten çok pişmanlık duyuyorsan pişmanlıklara yapılacak birşey yoktur ama daha güzeli var o da hatalarını farkedip kendini düzeltebilmen ki her an kafanı nereye çevirsen en az senin kadar hatalı pek çok insan görebilirsin ki olacak hatalarını farkedip düzeleceksin ama dört dörtlük olmicaksın bu sefer başka hatalar yapıcaksın onları düzelticeksin ama yılmicaksın yok ben hatalıyım şöyle böyle diye pes edip kendine küsmiceksin ve sen değil her insanın yaşamı öyle
bilmem.. belkide dediğin gibi ergenlik dönemiyle alakalıdır. ama sanmıyorum.. ve başka hastalıklara dönmesinden korkuyorum...
evet senin yorum yaptığın bir konuda verilen saçma cevapları gördüm. bundan bahsediyosun sanırım 16ysan ciddiye alınmazsın derken?
bu siteye 13 yaş üzeri herkes üye olup konu açıp yorum yapabilir bence bu kimseyi ilgilendirmez. yaş sınırlaması yok! zaten o konuya yorum yapan üyelerde belli.. insan ruhuna ait problemler sadece +25 yaşlara has değil ki.. benimde bir takım sorunlarım var ve burda konu açıp insanlardan fikir almakta en büyük hakkım. bu düşüncelere sahip olupta psikoloji sitesinde ne işleri var 16 yaşındakileri eleştiren üyelerin anlamış değilim...
Konu neheng tarafından (11-08-2013 Saat 11:39 PM ) değiştirilmiştir.
teşekkür ederim düşüncelerini paylaştığın için. içimdekileri anlatınca daha rahatladım sanki. en azından beni rahatsız eden düşünceleri listeleyip şöyle topluca görme fırsatım oldu... ama içimdeki pişmanlık ve tedirginlik hissini bir türlü durduramıyorum yiyip bitiriyor beni düşündükçe..gloxinia Nickli Üyeden Alıntı
kendimde ergen olduğundan onları çok anlayabilmiş değilim ama büyük ihtimal dertleri ahlak yoksunu ve kendi egosunu kendi dertlerini herşeyden önde tutan gençlik.buna karşı kızgın oldukları için ciddiye almıyor olabilirler ama kendinizi ergenim diye bi köşeye atmayın bunun ergenide yok geri zekalısıda yok tuhafıda yok gülüncü de yok aşağılığı da yok her insan psikolojik destek alabilir
gençliğe karşı tepkilerini belirtecekleri platform burası değil. insanlar ruhsal problemlerini paylaşıp çözüm yolları aramak için burdalar. ister 16 olsun ister 46... çok zavallıca ve aşağlık bi hareket. ergenlerle kendi çaplarında alay edebilecek kadar olgunlar madem o zaman bu yaşlarda insanların dahada hassas olduklarını hesaplamalıydılar. beyin fukaraları.
bence anlattıklarında kendini hafifmeşrep,basit biri gibi algılaman çok yersiz.erkeklerin seninle ilgilenmesini istemen özellikle yaşınla alakalı bir durum,sen cinselliği,kadın ve erkek kimliklerinin tolumda nasıl var olduğunu yeni öğreniyorsun,tepkilerin son derece insani ve normal.babana gelince,babalardan türk toplumunda her zaman biraz korkulur,onun seni aşağılaması,sen aşağılık olduğun için değil,o doğru davranmayı bilemediği için.onun nasıl yetiştiğini,değer yargılarını anlamaya çalış o zaman tavırlarını önemsemezsin.sakın cinselliği kötü birşey gibi algılama,hastalık boyutunda saplantılı cinsel düşünceleri olan insanlarda var ama sen bir genç kız olarak,buna ilgi duyman,düşünmen,istemen anormal değil bunu anla,cinsellik olmasa,kadınlar beğenilmek istemese hiçbirimiz dünyaya gelmezdik.kimlerde ne hikayeler var,seninki öyle maasum ki.ama bu olaylar sana ciddi boyutta suçluluk duyduruyor,hayatını etkiliyorsa bir uzmanla görüş canım.çünkü sağlıklı düşünceler değil.ergen olsan bile,50 yaşında bile olsan yaşadıkların suçluluk duymanı gerektiren şeyler değil.
bilemiyorum.yinede sonuçta daha büyük tecrübeli ve olgunlar.saygı önemli bi değer.hakarete gerek yok ama bi yere kadar haklısın
herneyse boşverde umarım sözlerimden bi çıkarımın olmuştur eğer kendini suçlu hissediyosan o zaman değiş.geçmiş için yapacak şey yoktur ama hataları düzeltmen gerekir kendini suçlu bulduğun şeyle yüzleş onu düşe kalka da olsa geç de olsa ömrünün son evrelerinde de olsa düzelt ve böylece kendini affet.eğer yapmicaksanda suçluyum diye kendini yiyip bitirme bi şekilde rahatla kendine düşman olup yazık etme.
Yetkileriniz
Yer imleri