Filmlerden etkilenmek

[prenses]

Tamam iste en azından baska bişey düşünmek
Hatta yerine daha güzel bisey düşünmek
O kötü düşüncelerin yerıni almayı başarıyor

[yorum]

bu konularda çok daha ilginç tespitlerim var ama konu da arkadasa ayıp olmasın konusu dagıldi.

[prenses]

Yorum rica etsem özelden yazarmısın

[yorum]

geniş bir konu olduğu için suan musait değilim, ama inşallah kismet olursa bunu konu açarak daha detaylı olarak anlatacağım. düşünceler adlı bir konu.

[prenses]

oda olur sevinirim ..

[yorum]

Eğer düşüncelere sahip olunabilseydi mesela okb olanlar en çok bunu yapmayı istelerdi. Okblilere olanlara bu yüzden tavsiye ediyorum ki zihinlerini yönlendirmeye çalışsınlar.Zihinlerini meşgul eden rahatsız eden düşünceyi örtbas etmeye çalıştıkça düşünmek istemediği düşünceyi düşünmemeye çalıştıkça aslında beyin düşünmeye odaklanır. Bilinçaltı böyle çalışıyor çünkü, en derine saklamaya çalıştığın şey gün yüzüne çıkmaya müsait şeylerdir.Rüya görülmesi bu yüzden çünkü içine sürekli itmeye ve yok etmeye çalışıyorsun. ama çalıştıkça fakedemediğin şey, o düşünmek istemediğin düşünceyi düşünmüş ve onu büyütmüş oluyoruz...O kaybolmasını istediğimiz düşünceyi kabul etmek ve bir yapı meselesi haline sokmak gerekiyor.

[Seçkin]

Bi kaç gün önce yabancı bi arkadaşla biraz lafladık..ve bana cok ilginç bişi söledi,hala aklımı kurcalıor..

Dedim ki O'na; işte ben eski müzikleri özlüorum,eski filmleri özlüorum,eskiye dönmek istiorum (klasik yakınmalar)..herşey yozlaşıor ve eski güzelliklerinden eser kalmadı falan fişman...

O da bana şöle dedi; asıl sebebi o deil,senin hayatın önceden güzeldi..şu an deil..önceden düşünümüodun,şu an düşünüosun..hayatının gidişatına oranla çevrendeki şeylere bakış açın da aynı derecede hasar aldı..

Ve evet,olay gerçekten de bundan ibaret..mesela meşhur flozofların hayatlarına bakın..hatta 2.dünya savaşı dönemlerine kadar ileriye götürün..en çok düşünenler,en çok hayal kuranlar nası hayatlar yaşamış,ne zorluklar içinde nefes almaya çalışmışlar..ne acılar çekmişler..sürekli yalnız kalmışlar ve düşünceleri bi nevi onların tek sadık dostu olmuş..

Peki ben böle mi olmalıyım sürekli?..benim doğam mı bu?..yoksa cevabı,sadece o an yaşıor olduğum hayatın rezilliğinde mi yatıor?..cvp bu kadar basit olabilir mi?..

Evet olur..hem de bal gibi olur..ben önceden böle deildim..düşünürdüm yine ama bu beni öldürmezdi..bitirmezdi..

Tek yapılması gereken şey,o hayatı değiştirmek..ayağa kalkmak..boyun eğmemek..bişilerin sana gelmesini beklememek..

İşte bu kadar basit..düşünmemeyi,düşünceleri bastırmayı öğrenmeye falan gerek yok..bunun imkansız olması gibi bi durum da yok..doğru yolu bulan,konsantre olabilen için,sorası çorap söküğü..

Artık eski filmleri şunları bunları düşünmüorum o kadar..yine hayaller kuruorum..ama bunlar hayatıma zarar verecek,beni daha da cok izole edecek şeyler deil..kısacası mikropları dışarı atıorum yavaş yavaş..ve bi kademe daha ilerlediğimi hissediorum hayatta..

Bi sonraki adımımın ne olması gerektiğini de biliorum..zaten "bilmemek","emin olmamak",o düşünceleri çağıran ve hayatı kabusa çeviren faktörler..o kısmı aştım..yaşadığım çevreyi,gördüğüm insanları (insan müsvettelerini) değiştiricem..bi soraki adımım bu..bu pisliklerden kurtulucam..elbette yeni zorluklar gelecek..ama artık daha olgun ve güçlü bi şekilde onlarla yüzyüze gelebilecek kapasitedeyim..korkmuorum yani,onlar benden korksun..

Kıssadan hisse..bu düşünce ayakları boş ayaklar..ayak bağı..ya çözüp atıcaksın,ya da böle saf saf düşünüp bi köşede kokuşacaksın..

[prenses]

Tamam işte ayaga kalkmak içinde, icindeki güce ihtiyacın vardır.
O güçte " düşüncelerinle kendini aşagı çekmiyorsan" sende oluşacaktır.
Ben negatif dúşünceleri bırakıp, başka şeyleri düşünce harekete geçiyorum.

[empati]

Dante; gayet güzel açıklamışsın aslında herşeyi... Sanırım benim problemim de bu...

Prenses; Her zaman pozitif düşünemiyor insan...

Eskiden çok fazla hayal kurardım bende... Şuan sanırım yaşın ve olgunlaşmanın getirdiği şeyler sayesinde o kadar hayalperest değilim... Çok fazla kötümser olabiliyorum ama... Negatif düşünüyorum çoğu zaman... Pozitif düşünemiyorum... Aslında gülmeyi severim... Ne bileyim karikatürleri takip ederim, komedileri izlerim... Ama bunlar devamlı olmuyor tabi... Kırılgan olmamdan kaynaklanıyor bu da muhtemelen... Bu yüzden kötümser düşünüyorum çoğu zaman...

[eeeee]

Bir kaç gün öncesine kadar depresif birisiydim.
Hayal perest, anı yaşayamayan, ve en kötüsü de hayalperestliğim de gitmek üzereydi.
Sonra bu böyle olmaz dedim, yediğim yemekleri bile değiştirdim, arkadaş çevremle birlikteyken
evet beni anlamıyor bir çoğu, ama anlamak zorunda değillerdi, anı yaşamak istiyorsam onlarla iken
ortak olan yanlarımı göstermeliyim, yalnızken yine hobilerime, hayallerime dalabilirim. Bir de
boş oturmak yerine işlere giriştim. Çalışmak bana nefes aldırıyor.
Böyle doğduk, kimse doğasını değiştiremez, kendisine uuygun olan hayatı yaşadığında doğası ile zaten
barışık olacaktır.