Alıntıuzun süreli terapi gerektiren bir rahatsızlık bu ilaçla düzelmior dediğiniz gibi bunların bir çoğuda imkanlar ile kısıtlı tabikide....bende şuan diplerini yaşıorum bu rahatsızlığın kolay değil heöde hiç değil.
Borderline ile baş etmek
Merhaba, 4 senedir bilişsel terapi alıyorum, daha önce anlattığım üzere.
Size az çok nasıl baş ettiğimi anlatmak isterim.Eğer siz de nasıl başa çıktığınızı paylaşırsanız sevinirim.
İlaç kullanmıyorum.Kriz anında bile sakinleştirici kullanmıyorum. Borderline ilaç ile düzelen bir şey değildir.Forumda ilaç ile düzelir mi diye soranlar olmuş çünkü.
İlişki deneyimlemek çok önemli.Kendinizi dışarıya kapatmayın.Ama ilişkiler kurarken kendinizi sorgulayın ve kontrol edin.İlişki kurmaktan kastım, arkadaşlık, akrabalık, iş ilişkileri de buna dahildir.Ben , terk edilme kaygısını çok yoğun yaşadığım için ilişki kurmaya korkar hale gelmiştim.Hata yapın, ama hata yaptıkça tekrar etmemesi için onu sorgulayın mutlaka.Terk edilmeme uğruna başkası için, kendinizin onaylamayacağı, izin vermeyeceği şeyler yapmayın.Bu, kendi duruşunuzu daha net ortaya koyacak, ilişkinin yüzeyselliğini azaltacaktır.
Bir çok borderline ın tehlikeli hale geldiği bir ilişki türü de, narsist bir kişi ile yaşadığınız ilişkidir. Narsizm onaylanmaya, borderline, ne olursa olsun terk edilmemeye ihtiyaç duyar ve bu ikili birbirini yap-boz gibi tamamlar.Aynı zamanda çok acı veren bir ilişkidir, çünkü borderline , kişisel sınırlarını aşan şeylere izin verebilir,bu şekilde kullanılmaya çok açık hale gelir ve bir süre sonra, terk edilme riski duyduğu anda ani öfke patlamaları yaşar.Kim için olursa olsun, temel mekanizmanın bu olduğuna inanıyorum, kendinize bunu yapmayın.
Başkası öyle gördüğü için değil, siz , siz olduğunuz için değerli hissetmelisiniz.Her insan bir değer olarak doğar.Kendinizi, başkasının sizi ne kadar değerli görüp görmediği üzerinden ölçmeyin, yapabileceklerinizin farkına varın.
Yalnızlık ile ilgili kendinize düşen sorumlulukları almak çok önemli.Ben, bir arkadaşımla ilişkimi kestiğimde hemen bir başka arkadaş bulmak zorunda hissediyordum , çünkü yalnızlık tahammül edilemez bir durumdu.Yalnız bırakıldığınız anı deneyimledikten hemen sonra, eylemlerinizi takip edin.Ben artık, yeni bir arkadaş bulmak için çabalamıyorum.daha çok yalnızlıkla yüzleşmeye çalışıyorum.
Önemli bir konu da kendi sorumluluklarımızı almak.Ergenlik döneminden itibaren artık yalnızlık, kendi başına karar verme,başkasının onayı olmadan kendi irademizle eyleme geçme konularında gerekli sorumlulukları almak önemlidir.Bunu yaparken kendiniz için, yorucu , tahammül edilemez de olsa neyin yararlı olduğunu anlamanız gereklidir.Mesela, akraba ilişkilerini tahammül edilemez bulduğum dönemler oldu, çünkü o ortamda yalnızca onların onayladığı şekilde davranacağımı düşünüyordum.Ama öyle hissetsem bile, akraba ziyaretlerine gitmeye kendimi zorladım ve o ortamlarda kendim gibi davrandım, diyelim ki kendinizi çok beceriksiz ve ahmak buluyorsunuz kendiniz olarak orada bulunduğunuzda, öyle bile olsanız(!) bu kalıcı bir şey değil.Deneyimden korkmayın.
Siz ne önerirsiniz?
uzun süreli terapi gerektiren bir rahatsızlık bu ilaçla düzelmior dediğiniz gibi bunların bir çoğuda imkanlar ile kısıtlı tabikide....bende şuan diplerini yaşıorum bu rahatsızlığın kolay değil heöde hiç değil.
Ben borderline olduğumu yeni öğrendim.. 30 yaşındayım ve kendimi bildim bileli hayatı algılayış ve kavrayışımla ilgili bir problem olduğunun farkındayım..
Bir sürü antidepresan neticesi koca bir sıfırla kalakalmıştım yine.. Bu kez anti depresanı da bırakmıştım. İçinden çıkılamayacak bir hale düştüğümde tekrar psikiyatriste gittim. Bu sefer sinirliydim tüm doktorlara.. çünkü bende bir gariplik vardı ve anlatamıyordum..
Uçsuz bucaksız bir boşluk hissinin içinde sürükleniyordum.. Kendi sesimi çoğu zaman 3. bir şahıs gibi dışarıdan duyuyordum. En mutlu anlarımda bile bazen öyle bir boşlukta kalıyordum ki.. her zaman aslında şu an sanki başka bir yerde olmalıymışım hissi vardı.. daha bir sürü şey işte.. ve neticede doktor uyguladığı test öncesi tahminiyle ve test sonrası emin haliyle borderline olduğumu söyledi.
Başarılı bir avukatım.. başarılıdan kastım, müvekkilin yerine kendini koyan benimseyen ve onun için sonuna kadar savaşan bir avukat.. duruşmada herkesin dikkatini çeken bu güç, tek başıma kaldığımda yerini bazen inanılmaz bir kabusa bırakıyordu. Ofiste küçücük bir çocuk gibi yalnız kalmaktan rahatsız oluyordum bazen bu rahatsızlık yerini ağlamalara hatta yanıma birini çağırıp, kendimi eve bıraktırmalara kadar gidiyordu..
Daha bir sürü şey..
Ama borderlineı araştırdıkça tek tip olmadığını gözlemliyorum. Zira her ne kadar sadece bu verdiğim tek örnek bile çok tipik olsa da borderline olanların çoğunda görülen KISKANÇLIK bende hiç bulunmamakta. Yani partnerime septik kıskançlıklar göstermem, bana gösterilmesinden de hiç hoşlanmam. Bir diğer çok tipik örnek olan alkolizm vb. kendine zarar verme alışkanlığım da hiç bir zaman olmadı ve umarım da olmazKendime ya da ayrıldığım çok sevdiğim sevgilime zarar vermeye de çalışmadım, aklımdan geçmediği gibi Allah korusun bir sorun olsa ilk ben koşarım.
Neticeten, çok baba özellikleri bende olmamasına rağmen, sanırım boşluk hissi bile başlı başına teşhis için yeterli..
Bu boşluk hissini yaşayan biri varsa bana mail atsa çok sevinirim ya da borderline ile ilgili psikoterapi vb. fikirleri olan..
Zira ekoknomik olarak örneğin 3 sene görmek gerekiyorsa da ya da 1 sene.. Ciddi bir maliyet demek.. Nasıl baş ettiğinizi yazarsanız sevinirim..
arkadaşlar hepinize merhaba
aynı rahatsızlıktan muzdarip tüm arkadaşlara acil şifalar diliyorum.
ben 4 senedir bir savaş içindeyim. daha öncesinde de kişilik problemlerim vardı fakat bu denli yogun degildi. defalarca psiklolg ve psikiyatristlere gittim. biri majör depresyon diyor biri panik atak vs bir türlü sonuç alamadım, bu sırada saçma sapan bir sürü de ilaç verdiler, iyice kötüye gittim.
en son dayanılmaz ayara geldi duygu geçişlerim. gün içinde 20 kere ruh hali degiştirebiliyorum. aniden mutsuz olup ölmek istiyor, aniden iyi hissedip uçmak istiyorum. ve bedensel olarak dahi korkunç yoruluyorum bu geçişlerden.
nihayet iyi bir doktor buldum yaklaşık 2 aydır devam ediyorum. ilaç tedavisi olmadıgını söyledi borderline için. sadece bitkisel birkaç takviye verdi. ben antidepresan türevi birşey istiyorum çünkü sakinleşemiyorum sürekli içimde koşturan bir at var ve dizginlemeye çalışıyorum gibi. üst geçitlerden geçerken durup aşağı bakıp acaba atlasam mı diye düşünüyorum. o hissin aynı akşamı da evde kendi kenime egleniyor gülebiliyorum. hangi duygum gerçek hangisi yalan artık ayırt edemiyorum.
bunun tedavisi bu kadar uzun sürüyorsa ben o süreç içinde saçma birşey yapma ihtimalini taşıyorum ve kendimden korkuyorum.
tavsiye edebileceğiniz birşeyler varsa lütfen yardımlarınızı bekliyorum
merhabalar.. ben de borderline hastasıymışım.. bunu öğreneli 1 sene oldu, 23 yaşındayım henüz..
ama diğer arkadaşların da bahsettiği gibi hep bi "tuhaflık" olduğunun farkındayım lise yıllarından beri..
ben psikatristle ilk görüşmemde çok kötüydüm.. ilk teşhisimi ve müdahaleyi psikotik depresyon üzerinden yapmışlardı ama kesin teşhisi daha koymaya hazır olmadıklarını söylemişlerdi.. 6-7 aydan sonra borderline olduğuma karar verdiler.. araştırdığımda ben de durumu kabullendim.. birebir tutuyordu açıklamalar çünkü..
ilk başta psikotik depresyon üzerinden tedavi gördüğüm için ve bi şizofren gibi belirtilerim olduğu için bir sürü ilaç yemek durumunda kalmıştım.. antipsikotikler çok ağırdı.. kendimi iyi hissetmeye başladığımda onları kestim.. ilk başlarda sorun yoktu ama bi kaç ay önce sıkıntılar tekrar başladı.. bazı arkadaşlar ilaç kullanmıyorlarmış.. ben şuan kullanıyorum.. ilaçsız baş etmeye çalışmak 3 kat daha zor emin olun.. çünkü tedaviden önceki ben yine borderline'dım fakat durum gittikçe kötüleşiyordu.. şuan durum iyi değil yine ama en azından sabit gibi.. daha kötüye gitmiyor.. sadece kötü.. en azından eskisi kadar kendime zarar vermiyorum..
terapi alamadım hiç.. çünkü pahalılar ve ben çalışamıyorum şu sıra.. o yüzden tek yol şimdilik ilaçtan geçiyor.. ama biliyorum ki ilaç tek başına asla işe yaramaz.. kendimi iyi hissettiğim zaman düşüncelerimi değiştirerek bu işin üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum fakat duygu durumum değiştiğinde tekrar başa dönüyorum.. terapi almak istiyorum ama terapi alanlar da 5-6 yıl geçse bile tamamen düzelemiyor.. bu nasıl kronik bi hastalıktır? neredeyse tedavisi yok, tıp çaresiz gibi..
önerebileceğiniz ufak tefek şeyler, kulağa saçma sapan gelen şeyler de dahil, herhangi bi şey varsa paylaşın sevgili borderlinelar.. hepimizin buna ihtiyacı vardır sanıyorum..
teşekkürler zivrisinek.. peki eşinle senin okuduğun bir kitap var mıdır direk önerebileceğin? daha çok taktiksel şeyler arıyorum ben.. mesela " çok öfkeli olduğunuzda kendinize zarar vermek yerine ....'yı deneyin" gibi şeyler.. daha pratiğe dönük, daha hayat kurtarıcı..
Ben uzun suredir bu durumla mucadele ettum ve kurtuldum.taktik vs bunlar degil cozumu ciddiyim.cozum o icindeki iki kisilikten birini secmen ve gozlemlemen.kaldiki bu durumda olan insanlar cok zeki ayrintici ve sinirli oldugundan yuzlesince cok sinirleneceksin ama farkindalik bundan kurtulmanin ilk adimi olacak.bubbir hastalik degil ilaclar bastiriyor sadece ama kullanilmamalida demiyorum bunun yani sira en mutlu olacagin bir sey yapmani oneriyorum.en guvensiz oldugun ornegin.adim attikca korkmuyosun buda huzur vermeye basliyor.korkular en buyuk sorunumuz oldugu icin ustune gidip atlatmak ikinci adimdir bence.benim dr um ankaranin sayili bilindik dr larindan biri hatta cogu programlardada konuk oluyor ve bu kisi hastaligimi yendigimi soyledi lutfen bana inanin herkese yardimci olmak istiyorum.bundan kurtulunabiliyor.
Merhaba ben borderlineım...13 yıldır bu hastalıkla pençeleşiyorum.Drum yalnız kalmayı öğrenene kadar hayatında kimse olmıcak dedi.çok kötü şeyler yaşadım, bittim.derinline sana özel msj attım bu hastalıktan nasıl kurtulduğunla ilgili benimle irtibata geçersen çok sevinirim.tedavi sürecin ne kadar sürdü?Hangi terapiyi uyguladılar?neler yaptın?neler yaşadın?
borderline da şema terapisinin daha etkin olduğunu uzmanlar söylüyor.
Bu hastalığı tamamen astım demek büyük bir hata olur.bu hastalığı elinde tutmak için sadece ciddi bilgi birikimi ve farkındalık.aksi durum da 10 yıl da birşey yoktur bir patlak verir o 10 yıl iyi olduğunun yerini alır. Yapılması gereken hastalığı iyi tanımak.
Yetkileriniz
Yer imleri