AlıntıSenle aynı durumdayım sonum ne olacak bilmiyorum kardeşim fazlam var eksiğim yok
Okb-Mükemmelliyetçilik-Depresyon-dismorfik bozukluk-agorafobi-homofobi. Dayanamıyorum
Psikolojik tedavileri reddediyorum uzun süredir. belki tedavi olmayı kabul etsem herşey daha iyi olacak ama herşeye karşı olduğum gibi tedaviyede karşıyım. arkadaşlar hayat büyüdükçe daha çok acı vermeye başlıyor.yaşım 22. Hayatta yapabildiğim tek şey nefret oldu.. Bütün insanlardan nefret ediyorum , doğal olarak kendimden de .. benden uzun boylu , daha açık tenli , daha temiz yüzlü , daha güçlü daha çok parası olan erkekleri gördükçe yıkılıyorum.. Hayatım boyunca kendimi hiçbir zaman tanıyamadım.. Daha cinsel kimliğim hakkında bile bi haberim.. Ben şuyum diyemedim hiç hayatta. kendimi bi kategoriye sokamadım..
Aynaya baktığımda kendimden nefret ediyorum.. Sanki karşımdaki görüntü bana hakaretler ediyor bana hareket çekiyor gibi.. Hiçbir topluluğa giremiyorum herşeyi eleştiriyorum ve kendime o kadar mantıklı açıklamalar buluyorum ki inanamazsınız.. Her olaya topluluğa ne bilem gruba sürekli dışardan bakıyorum.. içinde olduğumu düşündüğümde kendimden daha çok nefret ediyorum.. Kalabalık ortamlarda terliyorum sıkılıyorum sokakta yürürken o bana mı baktı benim hakkımda mı kponuştu , kıyafetlerim çok mu kötü görünüyo , kıyafeti boşversene başlı başına bi pisliksin gibi en ağır şeyleri söylüyorum kendime.. zaman zaman daha ağırlarını ise insanlar hakkında düşünüyorum.. 8 9 yıldır ağlayamıyorum , hayatımda hiç sevgilim olmadı , aşık olmadım dediğim gibi tek yapabildiğim - en iyi yapabildiğim - tek duygu nefret .. insanların söylediklerinden hemen etkileniyorum .. sesimi çıkartmıyorum çünki karşı gelmek bile anlamsız geliyor insanlarla tartışmak falan. günlük yaşıyorum , bi gün dayanamayıp intar edicem bundan gayet eminim çünki gittikçe daha sıkıntılı olmaya başlayan bi hayatım var..
psikoloklarla görüştüğümde onları bile bu hastalıklı durumumun içine alabiliyorum.. Bi çok düşüncemde bana hak veriyolar.. onların beni bişeyleri ikna etmesi lazımken ben onları depresyona sürüklüyorum resmen.. devlet hastanesindeki psikiyatırlara ise hiç güvenmiyorum.. genel olarak hiçbir insana güvenemiyorum.. Bazen kendimi boş bir 4 duvar arasında hayal ediyorum , orda ölmeyi yeğliyorum..
Senle aynı durumdayım sonum ne olacak bilmiyorum kardeşim fazlam var eksiğim yok
sorunlarımızın hepsini bi konuya yazmaya çalışsak site çöker , beynimiz nasıl kaldırıyo şaşırıyorum.
İnsan düşünen bi varlık dediler , düşünelim dedim.. ama bakıyorumki ne kadar az biliyorsan ne kadar hayal dünyasında yaşayıp beynini kullanmıyorsan o kadar mutlu oluyorsun .. Köle varlık olmaya baya müsaitiz bu bakımdan
hayata bi anlam veremiyorum bazen öle düşünceler geliyorki aklıma neden doğdum nie yaşıyorum neden varım nasıl oluştum neden ben conta yakıcam bu gidişle içinden çıkamıyorum ilaçta kullanıyorum bi türlü hayata sarılıp severek yaşamıyorum her günüm eziyet ..
burada bir gariplik var gibi geldi bana. çünkü hastaların tedaviyi reddetmesi çok sık karşılaşılan bir şey evet ama tedaviyi reddedenler zaten hasta olmadıklarını düşünürler sağlıklı olduklarına inanırlar, tedaviye gerek yok mantığındadırlar. hasta olduğunu kabullenip de tedaviyi reddeden insanların genelde daha özel nedenleri oluyor ve zaten bu hastalara da çok sık rastlanmıyor.
gördüğüm kadarıyla sen ters giden şeylerin farkındasın yani tedavi görmen gerektiğini biliyorsun ama tedaviyi reddediyorsun. ya reddetmek için çok özel ve ekstrem bir nedenin var ya da gerçekten hasta değilsin, tedaviye ihtiyacın yok. hangisi olabilir?
may the force be with you
haklısın. aslında hasta olmadığımı düşünüyorum ... ama sisteme göre ise tam bir hastayım..
Merhaba blackfield ve diğer yorumda bulunan arkadaşlar.. Anlattığın bilgilerin asıl kökenini bilirsek daha çok yardımcı olabiliriz.. Neden bu kadar mükkemmeli arıyorsun.. Etrafında seni mükemmel olman için uyaran yada örnek aldıgın biri mi var, ve özguven eksikliği ve sosyal fobi de var sanırım .. Aile yapın ve yetiştirilmw tarzın , örnek aldıgın ve begendiğin kişinin özelliklerinden bahseder misin..
benimde bu tür sorunlarım var.ama ben kendimle şu konuda anlaştım.benden bi halt olmaz kasma boş yere.olaylar karşısında gelşe şoklarıda absorbe etmeye çalışıyorum
altında yatan nedenleride biliyorum üstesinden gelemiyorum çok güçsüzüm...pdr-ci Nickli Üyeden Alıntı
Yetkileriniz
Yer imleri