tolerant Nickli Üyeden Alıntı
merhaba sevgili arkadaşlar
ben 4 yıllık evliyim. eşimle birbirimizi çok seviyoruz. fakat ailem eşimi onlara tanıştırdığım günden beri hiç sevmedi. her fırsatta onu eleştirip beni doldurmaya çalıştılar. bir kızım var ikinciyede hamileyim. eşimde arada sırada onların huylarına gıcık kapıp bana söylenip durur. evlenmemize bir ay kala işe girdim ve ailem benden onlara maddi destek olmamı istedi. ailem düğünde benim için hiçbirşey almadığından eşim benden para istedi. bende eşime maaşımı verip eksik eşyaları almasını istedim. ailem eşime hep düşman gözüyle baktı. yediği lokmaya kadar hesapladılar. eşimi aşırı paragöz olmakla ailem ile aramızı açan biri olarak görmeye başladılar. devamlı arkasından konuşmalar, küfürler etmeye başladılar. ben ilk başlarda buna karşı çıktım ama baktımki duracakları yok hiç önemsememye başladım. bu onları çok rahatsız etti. babam eşimi karşısına alıp küfürler edip sen bizi ayırdın paragöz falan laflar etmiş. kendini topla yoksa kızımı senden boşatacağım falan konuşmuş. eşim bu duruma çok bozuldu ve bi daha onlarla görüşmeyeceğim ben onlar gibi kavga edemem diyerek onları sildi. eşimin kalbi çok kırılmış babam ile konuştum yok öyle demek istemedim o abartıyor ben normal konuştum diyor. babama inanasım gelmiyor ama öyle bir kendini acınacak duruma getirdiki kızım ben seni çok seviyorum seni korumak için yapıyorum falan diyor. eşim onlara gitmediği gibi bize gelmelerinide istemiyor. ben yokken gelsinler diyor. ben bu durumda hangi tarafı tutmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim bilemedim. biri eşim biri ailem..iki dağ arasında hergün düşünmekten bunaldım. hamileliğim kötü geçiyor. kimse beni düşünmüyor. lütfen bana bir akıl verin..
Yer imleri