Aynı dertten muzdarip biri olarak bu konuda yardımcı olabilirim sanırım ) Yaş ve farkındalık çok önemli bu konuda.. 16-17 yaşında olduğunu tahmin ediyorum yazdıklarından ve şimdiden bunu fark etmen çok güzel. Ben de o yaşlarda aynen senin gibiydim ancak farkında değildim ve yıllarca yedim şu anda psikolojik yeme krizlerimin önüne geçmeye çalışsam da psikolojik destek almadan geçemiyorum. Yemek yeme isteği iştahla birleşince fiziksel ihtiyaçtan zevk ve duygusal tatmine dönüşüyor. Duygularımızı tatmin edene kadar yemek yemeyi seçiyoruz çünkü bundan zevk alıyoruz,zayıflamaktansa bir güzel yemek çok daha kolay ve cazip geliyor bu yüzden zayıflama isteği de duymuyoruz. Fakat şöyle bir durum var ki duygular hiç doymuyor.. Sen kendini özgür hissettikçe yemek isteyeceksin ve bu duygu ilerde hangi duygun eksikse ona dönüşecerek seni girdaba sürükleyecek.. Fiziğin tamamen bozulacak ve bu sefer özgüven eksikliği yaşayacaksın. Özgüven eksikliğini yiyerek doldurmaya çalışacaksın.. Bunlar henüz olmuş şeyler değil ama bu şekilde devam edersen olabilecek şeyler çünkü aynısını yaşadım ve yaşıyorum.
O yüzden hazır erkenden fark etmişken durumu bir şekilde ele al derim. Sorun zayıflaman değil senin yerken kendini özgür hissediyor olman ve daha çok yeme isteği duyman.. Uzaktan güzel gibi gözükse de tehlikeli bir durumun başlangıcı,aman ihmal etme..
Yer imleri