yalvarırım yardım edin

[bakemono77]

Sevgili dostlar,

Ben 25 yaşında bir gencim.Bugüne kadar bir baltaya sap olamadım.Attığım her adımda,sürekli olumsuzluklar yaşadım.2 yıldır çok zor günler geçiriyorum. sabah 6 da yatmalar, devamlı ağlamalar vs vs. Özellikle son bir kaç gündür çok ciddi anlamda intiharı düşünmeye başladım.Bu son 2 yıldır işe giremiyorum.Sevgilimden ayrıldım.Ruh halim bozulmaya başladı iyice. Attığım her adımda başarısız oldum.Yani ne bileyim.Arkadaşlarım gitgide düzgün bir hayat kurmaya başladı.Çevremdeki herkes mutlu mesut yaşarken,ben neden intiharı düşünüyorum ? Diye de kendime soruyorum.Bulamadım cevabını.Fakat şu bir gerçek ki;Hayattan artık zevk almıyorum.Çünkü artık hiç bir şey beni,mutlu edemez oldu.İnanın bana her gün intiharı düşünmeye başladım!! Dışarı bile çıkmıyorum artık.Ne olursunuz bana yardım edin !

[biricik]

Merhaba bakemono77

Seninle aynı yaşıt biri olarak yazmak istediğim pek çok şey var aslında ama nerden başlasam bilemiyorum.
Herkes senin geçtiğin dönemlerden geçiyor umutsuzluklara kapılabiliyor işssiz olan da evli olanda zengin olan da herkes çünkü yaşamın bir parçası bu
Yürüdüğümüz yolda çıkmaz sokaklarla karşılaşacağız ya geri döneceğiz yada cesaret edip duvardan atlayacağız ?
Seçim senin elinde aslında yapılacak o kadar çok şey var ki şu hayatta itiraf et biraz tembeliz :S
Kendini geliştir birşeyler yap spor yap kitap oku dua et ne bilim anne yardım et dışarı çık ufak şeylerde mutlu öğrenmeye bak çünkü daha yolun başındayken intiharı düşünürsen ooo baştan kaybettik bu savaşı...
İlla çok maaşlı bir yerde çalışmana gerek yok işlere burun kıvırma bir yerden başlamalısın bende kasiyerlikten güvenlik görevlisine ordan çağrı merkezine şimdi de global bir şirkette resepsiyonistim dünyanın parasını almıyorum ama işimde mutluyum
Sanada tavsiyem çalış oku yaz bunlar bana hep iyi gelmiştir sanada iyi gelecektir

Sevgilerimle

[beste]

Sevgili dostlar,

Ben 25 yaşında bir gencim.Bugüne kadar bir baltaya sap olamadım.Attığım her adımda,sürekli olumsuzluklar yaşadım.2 yıldır çok zor günler geçiriyorum. sabah 6 da yatmalar, devamlı ağlamalar vs vs. Özellikle son bir kaç gündür çok ciddi anlamda intiharı düşünmeye başladım.Bu son 2 yıldır işe giremiyorum.Sevgilimden ayrıldım.Ruh halim bozulmaya başladı iyice. Attığım her adımda başarısız oldum.Yani ne bileyim.Arkadaşlarım gitgide düzgün bir hayat kurmaya başladı.Çevremdeki herkes mutlu mesut yaşarken,ben neden intiharı düşünüyorum ? Diye de kendime soruyorum.Bulamadım cevabını.Fakat şu bir gerçek ki;Hayattan artık zevk almıyorum.Çünkü artık hiç bir şey beni,mutlu edemez oldu.İnanın bana her gün intiharı düşünmeye başladım!! Dışarı bile çıkmıyorum artık.Ne olursunuz bana yardım edin !

İnsanlar neden hep kolayını seçerler anlamam ! , biraz kendini sorgula kısır bir döngünün içerisine girmişsin ve çıkamıyorsun , yaşın az değil biraz mücadeleci ol bırakma hemen kendini, yardım isteme sen üstesinden gelirsin eminim ...

[iLgiNc]

Suanki yaptiklarinin tam tersini yapmaya gayret edersen, zamanla ta$lar yerine oturur. Her calisan insan isine asik degil, 4/4 luk mutlu bir hayat yasadigini soyleyemez ama sorumluluklari hatrina azmediyor, sabrediyor, hemde kendilerini islerine verdiklerinde, yada islerinin yani sira faydali mesgaleler bulduklarinda, kisisel sorunlarini bir nebzede olsa kenara birakabiliyor. Surekli kisir dongu icinde bos bos dusunmek hic bir seyi cozmez.

[bakemono77]

Merhaba bakemono77

Seninle aynı yaşıt biri olarak yazmak istediğim pek çok şey var aslında ama nerden başlasam bilemiyorum.
Herkes senin geçtiğin dönemlerden geçiyor umutsuzluklara kapılabiliyor işssiz olan da evli olanda zengin olan da herkes çünkü yaşamın bir parçası bu
Yürüdüğümüz yolda çıkmaz sokaklarla karşılaşacağız ya geri döneceğiz yada cesaret edip duvardan atlayacağız ?
Seçim senin elinde aslında yapılacak o kadar çok şey var ki şu hayatta itiraf et biraz tembeliz :S
Kendini geliştir birşeyler yap spor yap kitap oku dua et ne bilim anne yardım et dışarı çık ufak şeylerde mutlu öğrenmeye bak çünkü daha yolun başındayken intiharı düşünürsen ooo baştan kaybettik bu savaşı...
İlla çok maaşlı bir yerde çalışmana gerek yok işlere burun kıvırma bir yerden başlamalısın bende kasiyerlikten güvenlik görevlisine ordan çağrı merkezine şimdi de global bir şirkette resepsiyonistim dünyanın parasını almıyorum ama işimde mutluyum
Sanada tavsiyem çalış oku yaz bunlar bana hep iyi gelmiştir sanada iyi gelecektir

Sevgilerimle

Dostum kitap okuyarak bugüne kadar gelebildim zaten.Denemediğim,çalışmadığım iş yeri kalmadı ama çalıştığım şirketler ya iflas etti yada personel çıkarmak zorunda kaldılar.İnan bana bu yaşıma kadar hep savaştım. Başarıya hiç bir zaman ulaşamadım.Bir yere kadar insan savaşabiliyor.Bir çizgiye kadar.O çizgi sınır aştığı zaman yapacak pek de bir şey kalmıyor.Gerektiği zaman tuvalet temizlediğim günlerim oldu hep savaştım kardeşim.Ben ilkokul mezunuyken tek başıma çalışıp liseyi bitirip açıktan üniversiteyi kazandım.Sanki kara bir gölge var o gölge peşimi hiç bırakmıyor gibi.

[biricik]

Mücadeleye devam pes etmek yok karamsar düşünmek yok yine çalış yine yap ama sakın pes etme...

[israfil]

Sevgili dostlar,

Ben 25 yaşında bir gencim.Bugüne kadar bir baltaya sap olamadım.Attığım her adımda,sürekli olumsuzluklar yaşadım.2 yıldır çok zor günler geçiriyorum. sabah 6 da yatmalar, devamlı ağlamalar vs vs. Özellikle son bir kaç gündür çok ciddi anlamda intiharı düşünmeye başladım.Bu son 2 yıldır işe giremiyorum.Sevgilimden ayrıldım.Ruh halim bozulmaya başladı iyice. Attığım her adımda başarısız oldum.Yani. ne bileyim.Arkadaşlarım gitgide düzgün bir hayat kurmaya başladı.Çevremdeki herkes mutlu mesut yaşarken,ben neden intiharı düşünüyorum ? Diye de kendime soruyorum.Bulamadım cevabını.Fakat şu bir gerçek ki;Hayattan artık zevk almıyorum.Çünkü artık hiçbirdşeybeni,mutlu edemez oldu.İnanın bana hera gün intiharı düşünmeye başladım!! Dışarı bile çıkmıyorum artık.Ne olursunuz bana yardım edin !

dd

Kardeşim yaşım 20 öğrenciyim ve seninle aynı durumdayım. bide şöle düşün intihar bir son dgldir. pes etwe

[ysmh23]

Sevgili dostlar,

Ben 25 yaşında bir gencim.Bugüne kadar bir baltaya sap olamadım.Attığım her adımda,sürekli olumsuzluklar yaşadım.2 yıldır çok zor günler geçiriyorum. sabah 6 da yatmalar, devamlı ağlamalar vs vs. Özellikle son bir kaç gündür çok ciddi anlamda intiharı düşünmeye başladım.Bu son 2 yıldır işe giremiyorum.Sevgilimden ayrıldım.Ruh halim bozulmaya başladı iyice. Attığım her adımda başarısız oldum.Yani ne bileyim.Arkadaşlarım gitgide düzgün bir hayat kurmaya başladı.Çevremdeki herkes mutlu mesut yaşarken,ben neden intiharı düşünüyorum ? Diye de kendime soruyorum.Bulamadım cevabını.Fakat şu bir gerçek ki;Hayattan artık zevk almıyorum.Çünkü artık hiç bir şey beni,mutlu edemez oldu.İnanın bana her gün intiharı düşünmeye başladım!! Dışarı bile çıkmıyorum artık.Ne olursunuz bana yardım edin !

Sevgili bakemono77, yaşadığın süreç depresyonun belirtilerine işaret ediyor lütfen bir uzman yardımı al. Ve gittiğin uzmanı çok dikkat ederek seç, şimdilik iş ve dışsal tüm sorunlarını bir rafa kaldırarak kendi sağlığını iyileştirme ve kendine bir şans tanımaya fırsat ver. İntihar düşüncen sadece yaşadığın rahatsızlığın sana yaptığı bir etki, ağrı dan kurtulmak için bedeninin ve ruhunun kaçmak istediği yer. Ama depresyonunun seni ele geçirmesine bu şekilde daha fazla düşündürmesine izin verme. Çünkü bu acıdan sorunlarından kurtulmanın bu hayatta yolları var. Sana uzman önerebilirim. Lütfen dene ve görmeye çalış. Umudunu kaybetme, her karanlık gecenin sonu aydınlıktır. Güneş doğacaktır.

[duygusuzk]

paylaşım için tşk.