7 sonuçtan 1 ile 7 arası

Konu: Dismorfofobi(Ayna Hastalığı)

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Feb 2013
    Mesajlar
    21

    Standart Dismorfofobi(Ayna Hastalığı)

    Merhaba.Evet bu lanet olasıca şeye bende yakalandım.Sanırım daha öncedende vardı fakat bunu sürekli aynaya bakma hali vs. ama beğenmediğim yerim illaki oluyordu fakat bunu önemli bulmuyordum.
    İlk defa böyle bir foruma üye olup paylaşmak istedim düşüncelerimi;Kısacası konuya gelelim.Saçlarım...

    yaşım 22 bundan 3 4 sene önce sürekli bakardım kendime aynalara aşık gibi birşeydim oramda birşey varmı veya buramda birşey vardı diye ama mutluydum kız arkadaşlarım oluyordu.sosyal çevrem çok genişti sürekli gezerdim insanlara yardım ederdim vs vs... Yurtdışına gittim ve hala yurtdışındayım üni. okumak için tabi geçen sene bir tramva gibi birşey yaşadım kafam yarılmıştı sağ tarafta dikiş izi falan oldu. hala sorun yapmıyordum geçen sene mayıs aylarında farketmeye başladım aynalardan korktuğumu ağır darbe sonucu sanırım diğeryerlerede etki etti bir miktar saç döküldü.sanki kel gibiyim öyle hissediyorum sürekli insanlara soruyorum nasıl herkez hayır saçın dökülmemiş falan filan diyor.haziranda tr ye geldim çok güzeldi arada bi çöküntü yaşasamda iyiydi eylül gibi gene gittim üniversiteye 0 dan herşey başladı lanet olasıca aynalar... bakamıyorum baksam bütün neşem gidiyor bir aralar intiharı düşünüyordum çok ciddi dini inancım engelledi bunu yanlım hergün birisi bir yerlere çağırmasına karşın çok yanlım. dışarıdan nefret etmeye başlıyorum. güneşten nefret etmeye... ya bi spot lamba beni maffediyor ışıklardan nefret ediyorum.tmm dedim kendime bir insan böyle yaşayamazki her sabah uyandığında aynı surata bakarak küfür etmek zor geliyor yaşanmaz böyle dedim ya kendime çeki düzen vericem takmıycam kafama 1 hafta böyle motive ettim kendimi ama gene gene gene benim bundan kurtuluşum yok gibi.1 gün iyi 1 hafta çok kötü hiçbirşeye konsantre olamıyorum.Dil eğitimim var rusça ingilizce çok geriledim ya böyle yaşanırmı? bunu yaşayan anlar evet... kız arkadaşım vardı ciddiydik.Ben sürekli söylüyordum böyle böyle diye hayır saçmalama diyordu. en sonunda ben laik değilim ona dedim kendi kendime ayrıldım bir bataklığın içersindeyim ne olucak bilmiyorum.çok dua ediyorum sabahlara kadar bazen ama olmuyor işte.bu şekilde daha fazla yaşayamam gibime geliyor...

  2. #2
    ttolga1111
    Guest

    Standart

    galiba forumda kimsenin ayna hastalığı olmadığından yardımcı olamıcak bende ne yorum yapcamığımı bilmiyorum.en iyisi bak ma aynaya

  3. #3
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Feb 2013
    Mesajlar
    208

    Standart

    msn adresiniz varsa sizinle konuşmak isterim.. size yardımcı olabileceğimi umuyorum..

  4. #4
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Jun 2014
    Mesajlar
    1

    Standart

    Dostum aynı rahatsızlık bendede var senin gibi tam 5 senedir var olan ve bir türlü yenemediğim rahatsızlık bende de ilk baş saç dökülmesiyle başlayan ve artık saçıda geçip yüz hattımdan nefret ettirecek duruma getiren.Yaşım şuan 24 gitmediğim dr hoca kalmadı hepsi nafile bende kendimi beğenmiyorum 2 gün kendini motife ediyorsun 3.gün gene aynısın insanı intihara sürüklüyor artık yaşamayı bırakıp kendimi nasıl öldürebilirim durumuna getiriyor son çare dediğim estetik dr.na gittim fakat oda ben seni ameliyat yapamam dedi sen ne istediğini bilmediğin için ameliyat sonrasında da kendini gene beğenmicen dedi bilmiyorum ne yapıcam fakat günden güne kötüye gittiğim doğru kafamda saç kalmadı bu problemi taka taka. insanı gerçekten dış hayattan sosyallikten men ediyor. bu durumu takmamak kendini sırf düşünmemek için uykuya veriyor insan kendini ve bazende dünyaya geldiğine lanet ediyor acaba bakış açımız mı yanlış onuda bilmiyorum ama bildğim tek şey var benim görmek istediğim yüz bu değil belkide bu zamana kadar düzgün bir arkadaş ortamın kız arkadaşın evliliğe adım atamamazlıktan kaynaklanıyor bilemiyorum şunu bil ki bu rahatsızlık bi tek sende değil bende aynı durumdayım seninle sonumuzda ne olucak bilmiyorum Allah yardımcımız olsun
    Konu savaş tarafından (09-06-2014 Saat 01:06 PM ) değiştirilmiştir.

  5. #5
    Banned
    Üyelik tarihi
    Nov 2012
    Yer
    The other side
    Mesajlar
    651

    Standart

    Malesef yaşamayan anlamıor..bu forumda hararetli bi şekilde sıkça tartışılan bi çok hastalıkla aynı derecede hayatı etkileyen,içine eden,insanı insanlıktan cıkaran bi illet bu..

    Bak mesela benim saçlarım dökülmedi..ama hiçbişi değişmio,yine de zerre ikna olamıorum..bu yüzden doktorun dediği çok doğru..ne yaparsa yapsın,beğenmiceksin..bi yanlış taraf bulucaksın..

    Çok güzel ifade etmişsin olayı..2 gün anca kendimizi idare edioruz,sora hop geri gelior..ve halen nasıl kurtulunur,çözemedim..hayat bunu çözmeye çalışmakla bitip gidicek die düşünüorum bazen..

  6. #6

    Standart

    Hala bu hastalığı yaşıyor musunuz bilmiyorum ama bende aynı şeyi yaşıyorum. 2-3 sene önce lise 1 de kendimi insanlarla kıyaslayarak başladı ve hala sürüyor. Utangaç ve çok arkadaşı olmayan biriydim ve etrafımdaki hiç kimse böyle değildi. Sonra bunun tipimle alakalı olduğunu düşünmeye başladım ve her seferinde okula gitmek daha da zor oldu. En sonunda okulu bıraktım şu anda açıktan okuyorum ve hala savaşıyorum. İlk zamanları hatırladığımda ne kadar çok ilerlediğini düşünüyorum. Her seferinde başka bir şey oluyor. Fotoğraflarıma bakmaktan korkuyorum fotoğraf çektirmekten bile korkuyorum ama bazen mecbur kalıyorum. Sanki bu hayatta herşey tipime bağlıymış gibi geliyor. Hayallerim var. Kafamda oluşturduğum bir tip var ve öyle yaşamak istiyorum. Benden çok uzak bir tip değil ama bazen asla öyle olamayacak mışım gibi geliyor ve en çok canımı acıtan da bu. Öyle olamazsam yaşamamın bir anlamı yokmuş gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi. Bazı günler bende iyi oluyorum sanki içimi bir umut kaplıyor ama sonra herşey tekrar başlıyor. İntihar etmeyi bende çok düşündüm ve hala düşünüyorum. Hatta daha önce kendime zarar bile verdim. Hiç yapmayacağım şeyler yaptım. Doktora gitmeye cesaret edemedim çünkü ne anlatacağımı bilmiyorum. Kafamdakiler o kadar saçma ki. Düşünemeyeceğiniz kadar saçma. Kendimi en saçma sapan insanlara benzettiğim bile oluyor bazen. Elimde olan bir şey değil ve kendime engel olamıyorum. Bana zarar veren şeylere sürekli bakıyorum düşünüyorum. Bazen insanlara çok özeniyorum ve neden ben diye süşünüyorum. Okula gidiyordum arkadaşlarım vardı herşey güzeldi tipim umurumda bile değildi sadece aynaya bakıp geçerdim. Ne zaman herşey bu kadar değişti. Sanki gözümü açıp kapayıncaya kadar herşey değişti. Şimdi dışarıda insanlar beni nasıl görüyor diye düşünmekten kendimi alamıyorum hatta çirkin görüyor diye düşünmekten. Bu yüzden yüzüme tuhaf ve komik şekillere sokmuş bile olabilirim. Bende bu şeyin biteceğine inanmıyorum artık. Daha fazla dayanabileceğime de.

  7. #7
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Nov 2015
    Mesajlar
    5

    Standart

    Utangaçlık neye ve kime göre insanların sana bakmasını salla önemli olan yüzüne ve tipine bakıp arkadaşlık edecek insanlar değil ruhunu görebilecek dostlar edinmek. Çok biliyormuş gibi böyle yazıyorum ama tipine bakıp arkadaşlık eden arkadaşa ben arkadaş değil insan bile demem. Belki de tipin ve utangaçlığından çok ;senin ne düşündüğüne bağlı bir durumdur bu. Ve evet belki çok şey yaşamış çok yaşlı ve herşeyi bilen bir insan değilim ama evet göz açıp kapayıncaya kadar gül dalından kopar, binlerce yağmur tanesi yere düşer, her şey olup biter ama sen kopan gülü bir bardağın içinde suya koyarsan dik durmaya devam eder, yağmuru biriktirirsen tonlarca insanın sussuzluğunu giderir önemli olan tipin değil, utangaçlığın değil senin ne düşündüğün. Bırak insanlar değiştiğini söylesin, değişen sen değil de belki de onlardır. Ve eğer utangaç olmandan yakınıyorsan. Bir sürü arkadaş edindim arkadaş edinmekten korkan ve utangaç olan ama onları gördüğümde utangaçdan çok cool duruyolardı. Ve zamanla düşüncelerini öyle bir hale getirdilerki bıraksan o pozitiflikle kitap yazarlar. Pes etme. Fighting.
    Bu arada bu yazım Betül arkadaşımaydı ve diğer tüm bu durumdan yatkınan arkadaşlarıma.
    Ve kellik sorunu olan konu sahibine kel olunca ne oluyor. Saçın dökülünce ne oluyor. Hem kimse seni saçın yok diye bırakıp gitmez yani. Ama bu senin hislerin ve senin hissettiklerin, senin bakış açın, Senin bakış açını benden çok bence yaşadıkların değiştirmeli. Bir de sevgilini düşün yani . Bir düşünün oysa ne eğlenceli insanlarsınızdır ve çevrenizi bundan mahrum bırakıyorsunuz kendiniz ve sevginizden. Gidin etrafa neşe, mutluluk saçın saçınız yada tipinizle değil kendinizle, kişiliğinizle...
    Konu pinokya tarafından (14-12-2015 Saat 09:37 PM ) değiştirilmiştir.

Benzer Konular

  1. dismorfofobi(ayna hastalığı)
    By cantercan61100 in forum Obsesif- Kompulsif Bozukluk OKB ( Saplantı - Zorlantı )
    Cevaplar: 20
    Son Mesaj: 23-08-2013, 10:44 AM
  2. Dismorfofobi ve yalnızlık
    By Seçkin in forum Obsesif- Kompulsif Bozukluk OKB ( Saplantı - Zorlantı )
    Cevaplar: 1
    Son Mesaj: 23-11-2012, 02:43 PM
  3. Ayna ayna neden hep kusurlarımı gösteriyorsun bana?
    By Selina in forum Paylaşım Köşesi
    Cevaplar: 3
    Son Mesaj: 24-03-2012, 08:57 PM
  4. sürekli aynaya bakma hastalığı dismorfofobi
    By luanas in forum Ergenlik Dönemi
    Cevaplar: 6
    Son Mesaj: 16-08-2011, 05:34 PM
  5. Ayna Ayna Söyle Bana Kusurum Nerede? "Dismorfobi"
    By Nefertiti in forum Sosyal ve Özel Fobi
    Cevaplar: 0
    Son Mesaj: 17-09-2008, 10:31 PM

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •