Çocukluk problemlerim ve hayatıma etkisi

[blackfield]

Annemin deterjanlarını lavabodan aşağı dökerdim. hatta bi keresinde 3 litrelik kocaman sıvı yumuşatıcıyı nasıl döktüğümü hatırlıyorum.Bunu hangi amaçla yaptığımı bilmiyordum sadece böyle bir alışkanlığım vardı.Kimseye haber vermeden evden kaçardım 2 3 saat sonra hiçbişey olmamış gibi eve geri dönerdim..Babaannemin bana eve götüreyim diye verdiği yumurtaları eve giderken duvarlara çarpardım ve o kırık haldeki cacığı çıkmış yumurtaları anneme verirdim.. Annem çişimin olup olmadığını sorardı yok derdim.ama 5 saniye sonra altımı ıslatırdım.. komşularımızın civcivlerini öldürürdüm yumurtalarını kırardım. Yavru kedileri suya atıp onları boğulurken izlerdim. Parkda diğer çocuklar düzgünce salıncakta eğlenirken ben yavru köpekleri kaydıraktan aşağı iterdim. yüksekten bırakırdım onları.. arkadaşlar benim sorunum ne gerçekten bilmiyorum. bu saydıklarım aklıma şuan gelenler bu tarz şeyleri yapmaktan zevk alıyordum sanırım.. Şuan 23 yaşındayım.hayatımda çok sıkıntılar çekiyorum. ego denilen şey bende yok . hiçbirşeyi ciddiye alamıyorum ciddi ciddi ağlayamıyorum gülemiyorum bile.. İnsanları sevmiyordum şimdi ise bunun yerini nefret aldı.yolda yürürken insanların yüzüne önüme bakarak yürürdüm. şimdi kapamı eğiyorum kaldırmıorum insan görmemek için.evden dışarı çıkasım gelmiyor.egosu gelişmiş erkekler gördüğümde çok sinirleniyorum belkide onları kıskanıyorum.. Çok yalnızım hiç sevgilim olmuyor. Kendimi sevmiyorum aynaya baktığımda bu kim diyorum.. Gitar çalıyorum mesela.. arkadaşlarım çok güzel çaldığımı söylüyor ama ben kendimi yerin dibine sokuyorum başarılarımla bile övünemiyorum.. benim sorunum ne artık dayanamıycam intar etmeyi düşünüyorum . bir pislik gibi yaşadım yanlış büyüdüm..

[qrueynzieh]

Aile yapin nasil? Yani kucuklukten beri. Biraz bilinc altini kurcala. De ki ben neyleri sevmiyorum ? Neylerden hoslaniyorum ? Ailemi seviyor muyum ya da insanlardan neden nefret ediyorum ? Gibi sorular sor. Baktim , 5 dk once yazmisin. Bir yarim saat bunlari dusun ve beynindeki bulgulari tekrar bizimle paylas. Bir de insanlardan nefret ediyorsan nasil bizimle iletisime gecebildin onu da anlat. Yani sana gore farki ne?

[blackfield]

Annem biraz katı olsada babam şuan ağzımdan çıkan her şeyi yapmak istiyo. Yani şuanki hallerini düşünürsem süper bi ailem var.Ama yinede onları sevmiyorum.Sevmememin bi sebebi var mutlaka ama ne olduğunu tam bilmiyorum.Evde hep annemin sözü geçmiştir babam biraz pasif davranıyor.Ailemi sevmemem ile insanları sevmemem arasında fark var gibi hissediyorum..İnsanların düşüncelerini çok basit ve saçma buluyorum.Ben sanki onlardan hep daha farklıydım , hep daha zekiydim gibi sanki..İnsanlardan neden nefret ediyorum çünki ben onlardan daha farklı daha sıradışı daha orjinal olmama rağmen onların hayatları yolunda gidiyo gibi geliyor..mesela ego patlaması yaşayan erkekler hakkında örnek vereyim. ben bi ortamda hiç kasmadan aklıma geleni yapıyorum söylüyorum egolarımdan taviz veriyorum hiçbi kızı etkileyemiyorum bunun için . ama onlar egolarından hiç ödün vermiyorlar , bişeylere sınır koymuşlar gibiler .. Ama hepsi yalan hayatlar ilişkiler yaşıyolar .. İnsanlar birbiriyle duygusal bağ kurmayı kesmişler. ben kuruyorumda noluyo hep üzülen ben oluyorum.. ama bunu yoluna da sokamıyorum .. hiçbi kız benden etkilenmiyo .. kendimden nefret ediyorum kendimi hiç sevmiyorum .. kendime yardım edemiyorum , psikoloğa gitmek istemiyorum .. hiç normal bi çocukluk geçirmediğimi çok farklı bi beyin yapımın olduğunu düşünüyorum ama bu beyin yapısı ile daha fazla tutunamayacağım hayata.. herkesin işleri tıkırında gidiyor özellikle insan ilişkileri için konuşuyorum ama benim yok .. burası sosyal medya onun için seni tanımıyorum sende beni tanımıyorsun.birbirimizi görmedik. nasıl biri olduğun hakkında hiçbi fikrim yok . bunun için internette daha kolay iletişime geçebiliyo olabilirim.

[denizj]

cocuklugun için bir şey diyemeyecegim ama şimdiki yaşantın için maskelerin yok ,oldugun ,düşündügün gibi yaşıyorsun ,karşıdaki insanların düşünceleri sana uymadıgı için catışma yaşıyorsun ,bende böyleyim cok arkadaşım yoktur ,düşünceler uymaz ,ortam uymaz ,sıkıntı olur.

[blackfield]

Annem babam memurdu ve eve akşamüstü 5 de geliyolardı..sabah babam beni babaannemlere bırakırdı orda kendi başıma oyunlar oynardım. çamaşır makinasıymışım gibi çamaşırları kucağımda çevirirdim sonra onları asardım.. ablamı aradım şimdi ve dedi ki , annem 5 de işten yorgun geliyormuş zar zor tek çeşit yemek yaparmış ve yemekten sonra sadece uyurmuş. sanırım ilgi eksikliği var

ilk okulda hep bişeyleri başaramayacağım söylenirdi bana. ablamın başarılı olduğu benim ise o lise sınavlarını kazanamayacağım söylenirdi. ders çalışmıyosun sen baştan savma senin işlerin denirdi.

[denizj]

Gecmişle yaşama ,cok acı verir insana, bende uzun zamanlar gecmişle yaşadım ,bir uzmandan yardım al sıkıntılarını azaltacak ilaç veya terapi neyse ,cocukken yaşanılan travmalar özgüven eksikligi yaratıyor ,geleçege bak mutlu ol.

[qrueynzieh]

Gecmiste herseyi icine mi attin ? Yani kimseyle duygularini paylasmadin mi ? Bide söle birsey oldumu? Simdi ornek lise 1 e kadar sessiz,karamsar cekingen olup sonra icten bir patlamayla firlama gibi oldun mu ?

Birde ergenlik zamanini sorcaktim dostum ? Bu arada herseyi rahat anlatiyorsun degil mi ? Yani saklama anlat icindeki pislikleri bize bosalt