6 sonuçtan 1 ile 6 arası

Konu: lütfeeennnn.

  1. #1
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Feb 2012
    Mesajlar
    67

    Standart lütfeeennnn.

    merhaba yaklaşık bir yıldır forumdayım hep sormak yazmak istedim çekindim çekindim ama artık yazıyorum. ben 6 yaşında iken bakkaldan döndüğümde apartmanda tacize ugradım anlatması o kadar zor ki yazarken aglıyorum. sonra aglayarak yukarı eve çıktım tabi 6 yasındayım anlamıyorum. annem neden agladımı sordugunda bir erkek geldi filan dedim hemen sokaga çıktılar bulamadılar bana sordular birşey yaptımı diye bende ısrarla söylemedim yapmadım dedim. içime attım kimseye anlatmadım. gecer gider dedim ama 17 yasıma geldim hiç te geçmiyor daha da alevleniyor kendimi suçlu hissediyorum afedersiniz eşşekler kadar pişmanım o gün aileme söylemedigime su an içinse utanıyorum kesinlikle söylemem.ama dayanamıyorum artık gece her yattıgımda o yasadıklarım gözümün önünden geciyor her gece aglıyorum sokaga çıkmaktan korkuyorum .1.5 senedir okb tedavisi ile psikyatriste gidiyorum ama doktoruma bile böyle birşeyi söylemedim söyleyemiyorum ilk defa yıllar sonra buraya yazzıyorum ben o kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi çok suçlu hissediyorum anlatmak istiyorum anlatamıyorum bana bir çıkar yolu gösterin lütfen

  2. #2
    Karar Dönemi melek* - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Nov 2010
    Mesajlar
    83

    Standart

    Anlattığın şeyi kendi başına halledemezsin..Kurtulmak istiyorsan ilk önce doktoruna anlatmalısın ki sana yardımcı olsun.Yaşadığın şey senin utanmana sebep olacak ya da kendini suçlayacak bir durum değil ki.Yapanın utanması lazım.Senin yerinde kim olsa küçükken böyle bir şeyi anlatamazdı.O zaman farkında bile değilmişsindir ne olduğunun.Umarım en kısa zamanda sıkıntılarından kurtulursun...
    Yaşamak dünyadaki en nadir şeydir;
    İnsanların çoğu sadece var olurlar ...

  3. #3
    Çıraklık Dönemi plüton - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Dec 2008
    Yer
    cennet
    Mesajlar
    2.053

    Standart

    Seni asıl yıpratan bunu söylememiş olmak. Tamamen masum hatta mazlum olmana rağmen kendinde suç buluyor pişmanlık duyuyorsun. Geçmişini geçmişte bırakabilmek için bu başlarına söyleme korkundan kurtulmalısın. Ya da söylemenin gereksiz olduğuna inanmalısın. Söylemen gerektiğini düşünmeye devam edersen kafanda hiç rahat vermez bu sana.
    Elbette ailene söylemesi çok zordur senin için. Doktorunla önce konuşsan belki de daha iyi olur. O yönlendirir seni.
    Keşke bunu birilerine söylemenin ne kadar gereksiz olduğuna inanabilsen. Dışarıdan bakan biri için durum böyle. Umarım kafandaki bu yanlış suçluluk duygusundan kurtulursun.
    Gülümse hayata, hayatta sana gülümsesin!

    Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var

    ama

    Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.

  4. #4
    Çıraklık Dönemi yorum - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    Aug 2011
    Yer
    istanbul
    Mesajlar
    2.322

    Standart

    Ayşe nur bak ilk adım ve en büyük adımı atmışsın farkındamısın bilmiyorum. içinde bırakmayıp dışarı aktarmışsın.Bu iyi olmanın ilk belirtisidir.Bundan sonrada bunları atlatacağına inan çünkü bu kalıcı bir şekilde içinde kalmayacak.Sen zaten bu olayda madur konumundasın, hiç bir suçun yok ki, 6 yaşında bir insan neye başvurabilir ki, ve ailene söylersen baban veya annenlerin gidip o insanı öldürmekten bile korktuklarını söylerler psikoloji kitapları ve okuduğum bir cok hikayede. Malesef kişiliğin şekillendiği tam sınırlarda bu durumu yaşaman kötü olmuş bunu unutmakta daha fazla enerjin gidecek ama bu tedavisi mümkün yani bu hissi içinden atacaksın güzel bir şekilde.Hatta bunu attıktan sonra insanların bu durumla karşılaşmaması için elinden geleni de yapacaksın.Buda senin tam olarak olman gereken şey olacak.Öldürmeyen güç güçlendirir derler ya senide bu sorun yıkmasın.Seni daha büyütüp daha yararlı bir insan haline getirsin.Mücadeleci ruhunu asla kaybetmemelisin.
    Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?

  5. #5
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Feb 2012
    Mesajlar
    67

    Standart

    evet buraya yazmakla bir nebzede olsun rahatladımki çok sağolun çünki artık kafamda dolaya dolaya dayanılmaz çıkmaz sokaklara giriyorum . bu sefer söliyecegim galiba doktoruma

  6. #6
    Karar Dönemi
    Üyelik tarihi
    Jul 2012
    Mesajlar
    7

    Standart

    Bence arkadasimizin sorunu uyumaya calistigi veya bu dramatik senaryoyu düsünmeye basladigi anlarda gözünün önünden gitmeyen düsünceler ve görüntülerin alevlenmessinden rahatsiz oluyor arkadasimiz 1.5 yildir okb tedavisi gördügünü söylüyor bu durumda rahatlatici düsüncelerin benimsenmesini dogru bulmuyorum ayşenur eğer sorun bu anlattigin senenaryoyu unutmaksa kompulsiyonlarin üzerine giderek yaşamiş oldugun dramatik taployu bozabilirsin hayatta herkes hata yapabilir ve birseylerden kaçmak bizi duygusuz hissiz bir insan yapabilir böyle bir insan olmaktansa realits olmak daha güzeldir diye düsünüyorum biz ne kadarda burdan sana yardimci olmak niyetinde olsakta profesyonel biriyle ayni degerde yardimci olamayiz tavsiyem doktorunuz sizi dinliyor ilaç yazip göndermiyorsa diger arkadasşarinda öneridigi gibi doktorunuza tüm gerçekleri anlatmaniz

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •