AlıntıBen de aynıyım. Şu an ölmek istiyorum. Herşey beni boğuyor. Ve ne yapacağımı bilmiyorum ?
İntihar kurtuluş mu?
Arkadaşlar ben 3 haftada nasıl çöktüm bilmiyorum ama yerlerdeyin.Foruma ilk üye olduğumda neredeydim şimdi neredeyim.Hiç bir şey yapmak istemiyorum.Öyle ki yemek yemek su içmek nefes almak bile.Major depresyondan kurtulan var mı?Forumdaki yazılar beni umutsuzluğa sevkediyor.Bende başarılı olamayacakmışım gibi geliyor.Acaba nefes almak için bir sebebim olabilir mi?Üniversite okuyorum.Bırakıp ailemin yanına mı yerleşmeliyim?
Lise mezunu biri olarak mı kalmalıyım?Çok yanlızım dostlar.Beni anlayan çıkar mı?
Ben de aynıyım. Şu an ölmek istiyorum. Herşey beni boğuyor. Ve ne yapacağımı bilmiyorum ?
İntihar kurtuluş değil. Kaçıştır. Hem de bilinmeyene kaçış.
Kurtuluş ancak, kalıp mücadele etmekle olur.
Hayat değişkendir, mazideki güzel anılar istikbalde yaşayacağın güzel anların destekçisidirler. Bunun için yaşadığın kötü dönemi bütün hayatına mal etmemeniz lazım.
Dermansız bir hastalığın pencesine düşmediniz. Tedavi olmak için imkanlarınızı seferber etmeli ve zor zamanlarınızın geçmesi için sabırlı olmalısınız.
Obsesyon nöbetleri geçirdiğim zamanlar hayatın bu şekliyle katlanılamaz olduğunu düşünüyor gelecek hayatımın hep aynı zorluklarla geçeceğine inanıyordum, intihar kurtuluş gibi geliyordu. Ama geçti gitti, geride kaldı o kötü dönem.
İnsan beyni sorunlar karşısında önlem alabilen mükemmel bir organ. Kainatın en komplike parçası. Tedavi sürecinin de desteğiyle şaşkınlık verecek bir şekilde kendini toparlayabiliyor. Bunun için sabır ve zaman gerekli. En önemlisi de iyileşmeye olan umut hatta umutsuzluk. Umutsuzluk bile bazen derde derman oluyor. Hal böyleyken umut etmekten vazgeçmemeli insan.
Vurgulayarak tekra sölemek istiyorum.
Hayat dönemseldir. İkbahar, yaz, sonbahar, kış döngüsünde gider yıllar gibi. Nasıl ki en mutlu anlarımızda bunun hayat boyu süreceğini düşünmekle yanıldıysak. Aynı şekilde kötü anların da hayat boyu süreceğini düşünmekle yanılıyoruz.
Gülümse hayata, hayatta sana gülümsesin!
Şimdi sen yoksun, sadece geri kalan her şey var
ama
Kaybedecek hiç bir şeyim olmasa da, kazanabileceğim çok şey var.
Arkadaşım fiziksel olarak her hangi bir şeyin yoksa Allaha şükret fiziksel engellerinden dolayı ne durumlarda olan insanlar var ve yine de hayata sıkı bir biçimde sarılabiliyorlar ve hayatı yaşamayı seçiyorlar. Her üzüntü ve zorluk gelip geçicidir şu hayatta. Aşağıdaki linkte gecirdiği ALS hastalığı sonucu solunum cihazına bağlı ve neredeyse vücüdunun hiç bir yerini hareket ettiremeyen birinin her şeye rağmen hayata ne kadar bağlı olduğunu goreceksin. Lütfen izle.
http://www.youtube.com/watch?v=pXZ602H_CJs
Aşağıdaki linktende engelli arkadaşlarımızın tekerlekli sandayeye nasıl mahkum olduklarını ve bunu nasıl kabullenip kabullenemediklerini oku lütfen ve gerçekten şu anda kötü olduğunu düşündüğün kadar kötü bir durumda mısın sor kendine. Elindekilere şükret.
http://www.engelliler.biz/forum/yasa...llendiniz.html
Linki tekrar gonderiyorum.
http://www.engelliler.biz/forum/yasa...llendiniz.html
Seni şu an çok iyi anlayan birisi var emin ol. Aynı durumdayım sadece zorundalıklar dolayısıyla bir takım aktiviteler içerisindeyim. Ama ölmek için tam dibi görmek lazım galiba. Kendime hoşlanabileceğim bir takım aktiviteler yaratmaya çalışıyorum ama ilgimi çekebilecek hiçbir şey kalmamış durumda. Bu aralar ne yapıyorsun dersen sadece içiyorum, müzik dinliyorum ve film seyrediyorum. Belki de ruhumuz yoruldu kardeşim biraz ara vermek lazım.
Biraz ara verdim bende hayata, yaşama, herşeye... Mutlaka bir çıkış yolu çıkacaktır karşımıza. Ölüp gidersek bundan sonraki yaşayabileceklerimize haksızlık etmiş oluruz. İletişim aygıtlarının gelişmesiyle daha da yalnızlaştık ve belki bu çöküntülerin altından daha güçlü bir sen ve ben çıkacak kim bilir. Ama çıkmazsa da zaten belli bir ömre sahip organizmalarız
Bırak zamanı gelince olsun. Faydası olmayabilir ama bence placebo yu araştır biraz. Muhtaç olduğumuz kudret damarlarımızdaki kanda mevcut olabilir.
Derizzt herkese aynı linki göstermekten bıkmadın mı?
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
Dibe çökmek iyidir, yükselebilmenin arzusu seni teşvik etmeli..
yorum Nickli Üyeden Alıntı
Derizzt herkese aynı linki göstermekten bıkmadın mı?
Sevgili arkadaşım yorumun için tesekkurler. Bu örnekleri vermeye bıkmadım bıkmamda
Var evet. Ben de intiharı denemiştim. Şimdi intiharı düşünmüyorum öyle bir ara her gün düşündüğüm gibi. Hayatımdan memnun muyum? Evet, fena ilerlemiyor.Major depresyondan kurtulan var mı?
Denizde bi anaforda gibisin. Tüm gücünü ve enerjini o anaforu anlamak için kullanıyorsun, nereden geldi, bundan kurtulabilecek miyim? Özellikle kurtulabilecek miyim kısmına fazlasıyla takıyorsun. Ben böyleydim.
Anaforu düşünmekten vazgeç. Onunla düşüncelerinle savaşmaktan da. Kafanda bu durumla ilgili yüzlerce soru var, en basit bişey bile bu soruların sayısını artırıyor biliyorum, ama anaforun içinde oldğun kdar denizin içinde olduğunu da farket. Bilmem anlatabiliyor muyum?
O atmosferi iyi bilirim. Ne kadar zor olsa da, kendine nefes almak için zaman ver. Bu bir günde bir saat bile olabilir. Bir saat her şeyi bir yana bırak, kafandaki tilkiler dinlensin biraz
Saçma sapan da olsa, yapabildiğin basit şeyleri yap. Tv izlemek resim çizmek vb. . Bunlardan çok farklı da olabilir. Sadece yapmanın zulüm gelmediği birkaç şey bul ve onları yap ne kadar basit ve saçma da olsa.
Buraya yaz ara sıra, neler hissediyorsun, neresindesin anaforun
Kendine iyi bak
Hayatı emen karanlık.
Yetkileriniz
Yer imleri