depresyon yoksa bir şey yapmana gerek yok. bu kişiliği değiştiremezsin. ben de yalnızlığa tapıyorum.
Herşeyi okudum o kadar ilginçtirki benim yapımdan bahsetmiş...Yani ne biliyim tam uydugunuda soylemem, ama çok fazla yalnız kalıyorum 19 yaşındayım dışarıya çıkmaya ilgi gostermiyorum bilgisayarın içini dışını günde 5-6 saat hiç durmadan ogreniyorum tek başıma tek olmaktan gram derece şikayetim yok elimden gelen birşey degil yapamıyorum ilgim istesemde gelmiyo profesyonel yardım almalımıyım
Konu b3mb4m tarafından (16-10-2012 Saat 06:40 PM ) değiştirilmiştir. Sebep: yazı rengini sarı yapmısım
depresyon yoksa bir şey yapmana gerek yok. bu kişiliği değiştiremezsin. ben de yalnızlığa tapıyorum.
depresyon yok gram derece hiç kimseyle konusma istegi duymuyorum demiyorum arada tabiki konusmak istiyorum ama o kadar nadirdir ki ... tek başıma kalmaktan zevk almaya bile başladım sanırım.
şizoid güzeldir. hiçkimseye ihtiyaç duymazsın. başkalarından hiç bir şey beklemezsin.
benim agır oldugu bi donem vardı hiç kimse olmasın hiç bir zaman birşey soylemezdim artık hafiften degişmeye başladıgımı hissediyorum bu iyiye gitmek degilmi ? ama 'mutlu ' grubunda oldugumuz dogru
boşluğa düşmüyor musunuz ya?şizoidler nasıl mutlu olabilir?
şizoid olduğuma %100 emin değilim.bir pdr nin yaptığı sınavda şizoidlik çıkmamış bende, halbu ki o kadar emindim ki.bilmiyorum acaba ben mi sınavda dürüst olamamışım yoksa gerçekten değil miyim.ama özellikleri bana çok uyuyordu ta ki "birilerine" ihtiyaç duymaya başlayana kadar."birileri" olmadığı içinde yerini sürekli başkalarıyla doldurmaya çalışıyorum.tamam hasret acıymış ama şizoidkenki o boşluktansa acı çekmeyi tercih ederim.hiç değilse içimde bir insanın yeri var
Bu durumun hayatını olumsuz etkilediğini düşünüyorsan ve mutsuzsan, öğrenmek için bir uzmana başvurman lazım. Mutsuz değilsen normal bir kişilik özelliği olsa gerek.
HAYALPEREST
nasıl diyebilirim ki sen kendini normal görebilirsin ama sosyalliği bilen birisi için sen asosyalsin ve normal değilsin.normal olmayışını vurgularken bunun sanki kötü birşey olduğunu söylüyorum gibi düşünme, sadece yakın bi insana ihtiyaç duymazsın bu kötü birşey değil.ama bakış açımı anlamaya çalış lütfen, durumu "vay nasılsa zararsız, sosyal olmak istemiyorum ki ben" diye hemen kabullenme tedavi görmeye çalış.
insanlarla neden bişeyler paylaşmayasın, anlamlı ilişkiler kurmayasın? paylaşım hayatın bir parçasıdır, insanın doğasıdır.sen bir sebeple bu davranışı 0-3 yaş arası dönemde -muhtemelen 0-3 - geliştirmişsin.insanlara fazla bağımlı olmana da gerek yok ama duygusal bağ geliştirmeyi öğrenmelisin bence.
Yer imleri