Hissedemiyorum...Hiçmişim gibi......

[Rosalie]

Hissedebilmek için yapmadığım şey kalmadı..Hobilerimimi kullanmadım, zorla kitaplarmı okumadım..Hatta son denemem 5+1 almak oldu..Kulaklarım patlayana kadar müzik dinliyorum..Amaç hissedebilmek..Ne depresyonmuş be kardeşim..Ben onu bıraktım, o beni bırakmıyor...
Akşam basit bi kriz geldi..Ellerim titriyor, başım dönüyor..Kan şekerimj düştü sanıp tatlıya bağlıyorum kendimi..Bu sefer tansiyonum çıkıyor çarpıntı mücadelesi başlıyor..Uyumak için ilaç alıyorum, sonuç: sabah kalkamıyorum...Bu gün doktora gidicem, artık yeter..Saydırıcam allah ne verdiyse..Bunaldım..Çat diye çatlamak üzereyim..

[kırmızıpabuçlar]

ben de doğru düzgün uyku uyuyamıyorum..sürekli uyanıyorum..aklımda yapılacak işler dönüp duruyor...

çok kötü birşey bu..depsresyon da zorluyor zaten.. ben de ilaca başlamak istiyorum ama doktorum burada değil..

ne kadar zor bir hayatımız var dememek için kendimi zor tutuyorum bazen.

[Rosalie]

Evet hayatımız oldukça zor...Bilmiyorum ne olacak..Devamsızlık diz boyu olmasına rağmen ben haftalardır okula gitmiyorum..Sıkıldım............Çooooooooook (((

[BeYaZ_KeLeBeK]

kendini bu kadar kötü hissediyorsan bencede doktora git kirazcım...çünkü depresyon basit gibi düşünülsede oldukça zorlu ve ağır olabiliyor...

ama sen zaten ilaç kullanmıyormuydun neden hala böyle oluyorsun canım acaba

[kırmızıpabuçlar]

bir de şunu düşün;

devamsızlık yüzünden kalırsan,okulun uzar,bu daha kötüsü olmaz mı?

bu yüzden sıkmaya çalış dişini..zaman çabuk geçiyor çünkü..

[Rosalie]

Bugün oldukça iyiyim....Sanırım sıkıntılarımı azar azar aşıyorum...Dönem dönem bu tarz sıkıntılar yaşıyordum evet...ilaç kullanmama rağmen bazen çok fazla nüksediyor..Bu dönemlerimde nasıl davranacağıma karar veremiyorum..Ve sıkıntılarım yükseliyor...Öyle bir anda açtım bu başlığı...Ama anlıyorum ki, her sıkıntının mutlaka bir bitiş noktası varmış........

[Hiç]

bende devamsızlık yapıyuorum ve sabahları uyanmakta cok zorlanıyorum daha dogrusu yataktan cıkmakta.
ilacları bırakmak istiyorum ama sonra kendımı tutabılırmıyım tam emın degilim.

[9 ŞUBAT]

inşallah bugunlerde geçecek ama sabır şart , herşeyi oluruna bak sıkma canını ya tek başına olsan o zaman ne yapacaktın .

[maviliperi]

arkadaslar ilaçlar ancak bi yere kadar bizlerin saglıgını koruyabilir ama bizim yapmamz gereken sey kendimizi fark etmektir
yani hayata kaybolmamak en onemli amacımız olmalıdır
bi tane daha yok maviliperiden ya da kirazdan bu yuzden tek ve biricik oldugumuzun farkına varıp bunu dunyaya anlatmammız gerekir
bende depresyn ilacı kullandım ve bu bende o kadar buyuk bir yan etki yaptı ki ben sebebsiz yere bayılmaya baslamısıtım
dr bana okulda bi sorun mu var diye soruyordu ama ben gerceği ne ona ne de aileme anlatabiliyordum
ki ailem benm en iyi oldugum zamanları gordu sebebsiz bayılmamalrıam sahit olmadı ama yanında kaldıgım gunlerde dahi baktım ki kadncagız cok ama cok uzuluyor bende bişey belli etmeye calısmadım
daha sonra universitede arkadaslarım yanında devam etti bayılmalar
ilaçlar kar etmiyor hatta daha da beni kotu ediyordu yapacak sey ayaga kalkmak dedim kendi kendime ve ilacalrı attım
hala gizlilerim var içimde kımsenin asla bilemiyeceği ama olsun ben tekim tek MAVİLİPERİYİM!!!!!!!!!!!!!!!

[duyguu_seli]

aynı şeyleri bende yaşadım ve şunu fark ettim.yaşadıklarımı aklıma taktıkça daha da büyüdü ve önüne geçemedim.Hatta bunları dünya da sadece ben yaşıyıor muşum gibi hissettim.Ama değildi tabiki de.Bunu atlatmanın en kolay yolu sosyelleşmek bence.Hiç gitmediğin mekanlara git,gez,toz,eğlen hayatın içibe karış.Ben depresyondayım,içimde sıkıntı var gitmiyor diyip durursan inan bana onlarla yaşamak zorunda kalırsın.Şu an şunları yazarken bile içimde birazcık sıkıntı var ama ben onları inkar ettim,yok saydım...Mutluyum...:oUmarım sende atlatırsın canım benim