Keşke birisi sana terapi alman gerektiğini söyleseydi ...
Merhaba
Bugün üye oldum siteye ve aslinda sorunum egitimimlemi alakali yoksa kendimlemi alakali onu henüz anlayabilmis degilim.
Ben yurt disinda yasiyorum. Kücükken daha birinci sinifa basladigimda, ögrencilere ders anlatan bir kisiyken, simdi 25 yasina gelmis
ve hala bir okul bitirememis bir insanim. 10 yasimda buraya geldim. Cok zor oldu benim icin, cünkü cok icine kapanik cekingen, sessiz
biriydim. Ilk zamanlar cok zorlandim fakat sonradan ilk okul orta okuldada derslerim güzeldi. Hatta bazi derslerde yaris yapildiginda ben
türk olmama ragmen avusturyalilari yenerdim Ne güzel günlerdi, yasam sevincim vardi, istekle calisirdim.
Zaten orta okulun bitisine dogru basladi bir depresif hal. Hayattan bikmis, isteksiz ve bu yüzden iyice duygusallasip yalnizken aglayan biriydim.
Moda okuluna basladim sonra. Koca okulda tek türk bendim. Basladi yine bendeki icine kapaniklik, hani sürekli yaninda cok iyi anlastigin,
birbirine destek gelen ögrenciler olur ya, onlardan yoktu iste yanimda. Tek basimaydim sinifimda. Derslere calisamiyordum, sabahin 5inde kalkip,
aksam 4-5te eve dönmek tüm günümü aliyordu. Yüzümde bir ara kocaman et parcalari halinde sivilceler cikmisti. Iyice yerle bir olmustum.
Insanlarin bakislari, psikolojimi bozmustu. Yüzüm düzeldikten sonra bile, disarda insanlarin bana bakisi beni rahatsiz ediyordu.
Ilk sene sinifta kaldim, tek ben degildim benimle birlikte 3-4 kiside kalmisti. Istemeye istemeye gittigim okulun, son senesinide tekrarladim,
ve kurtarma sinavina calismadim, cünkü istemedim, ve biraktim. 5 senem bosuna bosuna gitmis oldu yani.
Sonra ne yapacagimi bilmedigim icin, ablamin arkadasininda tavsiyesi üzerine, ticaret üzerine aksam okuluna basladim. Önce 3 seneligi yaparim diye düsündüm. Ilk sene iyi gecti, bi kac derse girmem gerekiyordu.
Sonraki sene yine sinifta kaldim. Tekrarladim. Yine kurtarma sinavlari yaparak gectim. 3 seneligi bitirme, mezun olma sinavlarindayim simdi.
Yazililari yaptim, sözlüler kaldi. Fakat sözlüler sinavina giremedim ve ertelendi. Aralikta yapacagim.
Okul hayatim moda okulundan beri berbat bir sekilde ilerliyor. Yillardir okuyorum, sirf okul degil, bir cok seyde ne yapsam, erteliyorum
ve yarim kaliyor. 2 sene önce ehliyete baslamistim, yarim kaldi. Tekrar baslarim diye yazin bas vurdum, sinavlar yüzünden hala teori sinavina girmedim.
Öyle bir haldeyimki, ne zamandir bilmiyorum, bende hep hayattan bi bikmislik var. Hic bir hedefim yok. Hic bir sekilde hirsli olamiyorum. Bir seye baslarken,
tamam karar verdim desem bile, yarim kaliyor. Sanki beni böyle durgun yapip, isteksizlik veren bisey var. Neden bende herkes gibi,
biseyi tamam yapicam karar verdim dedikten sonra ona konsantre bi sekilde yapamiyorum ?
Bir yerde tikaniyorum ve bitiremiyorum. Motive etsemde, gün geliyor o motive tamamen gidiyor. Yasama sevincim yok. Eskiden "Moda tasarimcisi" olma
hayali olan benim, simdi tek istegi bir ise girip calismak ve huzurlu olmak.
Depresyondamiyim yoksa, bilmiyorum..
Keşke birisi sana terapi alman gerektiğini söyleseydi ...
Sorumlusu benim... Özür dilerim ! Teşekkür ederim !
Prenses umarim Aralik ayindaki sinavinda basarili gecer.
Size durgunluk veren, konsantrenizi bozan, isteksizlik yapan seyleri, terapi yardimiyla bulup, onlari duzeltebilirsiniz, hic dusundunuzmu ?
Gerçekten ne istediğine karar vermelisin yani, seni ne istediğinden alı koyan nedenler nedir? yani özünde belkide moda tasarımcısı olmak gelmiyordu sadece bir özentiyle yada bir öngürüyle içine yarleşti.
Ona çok acıyordum, hiç mi âşık olmamıştı acaba, sevdiği biri yok muydu?
olabilir.. bilmiyorum.. daha orta okuldayken, genc tasarimcilarin yarismasi vardi tv'de.
O gün izledigim gün baslamisti o hayalim, tasarimci olmak istiyorum diye..
Simdi pek o istek kalmadi, yapmak istedigim seyin artik o olmadigini düsünüyorum..
yada icimdeki heves öldügü icin, istegim yok diye biliyorum..
Yer imleri