Merhaba arkadaşlar
bazı sorunlar yaşıyorum
1) lise öğrencisiyim ve zeka sorularını iyi yapıyorum okulda çalışmadan başarılıyım ve belkide bunun güvencesidirki kendimi fazla zeki hissediyorum.velhasıl ders çalışamıyorum konsantrem dağılıyor ve inanılmaz yavaş konuşuyorum.bu yavaş konuşmada geçen sene başladı.akranım olan biriyle tanıştım.çocuk biraz asosyal ve kekeme ve ben onu yalnız bırakmak istemiyordum.yanında durdukça bende öyle konuşmaya başladım.yavaş ve hafif kekeme.ayrıca çok yavaş karar veriyorum.çünkü ani kararlarım sürekli yanlış oluyor.hep pişman oluyorum.

2)ailemle çok tartışıyoruz.söylediklerimi tartıyorum ve sanırım ağır şeyler söylemiyorum fakat ailem söylediğim herşeyi tersliyor.ciddi sorunlar çıkıyor ortaya.ve dahası ailem önyargılı artık.ben konuşmaya başlamadan üff deyip yyüzünü çeviriyor babam.niye böyle yapıyorsun diyincede senin konuşamayacağını zaten biliyorum diyor.ve ailem sorunu çözemeye çalışmıyor.yani gelipte sen şöyle yapıyorsun öyle değil böyle yapılır demiyor.sen yapamazsın beceremezsin gibi şeyler diyor.

3)tartışırken haklıda olsam haksızda olsam ağlıyorum.ve bu ailemle oluyor.yani arkadaşla veya öğretmenle böyle değil.sadece ailem karşısındayken elim ayağım titriyor boğazım düğümleniyor ağlamaya başlıyorum.

4)bütün bunlar böyle olunca karşımdaki dediğime ikna olmuyor.genelde akranlarımı ikna edebiliyorum fakat aileme görüşlerimi hiçbir zaman kabul ettiremiyorum.

5)bazı kişiler haricinde konuşurken kendimi sıkıyorum.

ne yapmam gerekir.yardımcı olun lütfen.konuyu doğru yere açtığımdan emin değilim.yanlışsa taşınır sanırım