Kendi okyanusunda kaybolmuş birine ne önerirsiniz?

[w@rn84]

Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

[w@rn84]

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum. Arzularımın esiri olarak yaşamak istemiyorum. Çünkü isteklerim çok değişken. Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor. Oysaki ben uğrana yaşayabileceğim şeyler istiyorum.
İçimde olmayacağını bildiğim halde, engel olamadığım bir umut var. Sanki mucize gelip beni bulacakmış gibi. İnancımın en zayıf olduğu dönemlerde dahi bunu hissetmek oldukça komik. Kendi çelişkilerimi gördüğüm halde.
Yaşımın gereklerini yaşamadığım, akranlarım gibi olamadığım için kendimi hep eksik hissettim. "Şuan" da yaşamak benim için güç. Çünkü kendi hayal ülkem gerçeğinden on kat iyi.

Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor, ne seçersem aklım diğer seçenekte kalıyor.
Dünyanın yaşanılası tarafını göremiyorum. Aklım çelişkilerle doluyken olmuyor. Yaşam bana isteklerimi vermediğinde olmuyor. Anlaşılmadığımda olmuyor.
Oysa gittiğim her yere kendimi de götürüyorum. Kaçıyorum ama ruhum hep benimle geliyor. Oyalanacak zaman harcayacak bir şeyler bulamayınca başka bir şeye yöneliyorum. Kaçmak mücadeleden kolay çünkü.


Sadece şunu merak ediyorum,
Her şeyin elimizde olduğu söyleniyor. Öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?

Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

[Minnie]

Gerçekten ne istiyorsun?

[gratitude]

Buna benzer problemleri ben de yasadım ve hala yasıyorum

Kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum,Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor.Evet bende aynı durumu yasıyorum.Yani istikrarlı bir dusunce istiyorsun,dun ne dusunduysen bu gun de aynısını dusunmek istiyorsun,dun neyi zevk duyarak severek yaptıysan bugun de aynı duyguyu hissetmek istiyorsun,ama olmuyor di mi, peki bu ne kadar sık oluyor sende,
bugun severek,zevk alarak yaptıgın bir seyi bir daha aynı zevki duyarak yapamıyormusun?
yoksa birkac gun sonra bu isteksizlik ortadan kalkıp aynı zevki duyarak aynı seyi yapabiliyormusun?
Mesela alıs-verise gittin bugun hic bir seyi secemiyorsun,begenmiyorsun,kararsızsın
Ertesi gun de alısverise gitsen aynı sekilde mi hissediyorsun yoksa degisme oluyor mu,yani daha keyif alarak yapabiliyormusun

Tekrar zevk alabilmem için uzun bir süre geçmesi gerekiyor.
Başıma oldukça sık gelen bi durum.
Alışverişte hep kararsızımdır, hiçbir zaman seçim yapamam.
Başka bir örnek vermek gerekirse,
Mesela geçenlerde kara kalem çalışıyordum, oldukça zevk aldığım bir şeydir.
Ama bugün elime kalemi bile alamıyorum. Çizmeye başlayamıyorum. Bir şeyler kopmuş gibi.

[gratitude]

Gerçekten ne istiyorsun?

Hangi anlamda?
Eğer asıl isteğimi soruyorsan, ki onu ben bile bilmiyorum, cevaplayamam.
Ama kastettiğin ne tür bir yardım istememse, çözüm için ne yapmam gerektiğini bilmek istiyorum. Bu şekilde hayatımın akıp gitmesine izin mi vermeli, yoksa akıntıya karşı savaşmalı mıyım?

[gratitude]

kendine en azından bir sandal bulmanı öneririm yüzmek yorucu ve zor olabilir.

ohh.. önerin için teşekkürler.

[eliftetik]

kendi iç dünyamı anlamakta zorlanıyorum. Arzularımın esiri olarak yaşamak istemiyorum. çünkü isteklerim çok değişken. Dün vazgeçemediğim, bugün çok yavan geliyor. Oysaki ben uğrana yaşayabileceğim şeyler istiyorum.
Içimde olmayacağını bildiğim halde, engel olamadığım bir umut var. Sanki mucize gelip beni bulacakmış gibi. Inancımın en zayıf olduğu dönemlerde dahi bunu hissetmek oldukça komik. Kendi çelişkilerimi gördüğüm halde.
Yaşımın gereklerini yaşamadığım, akranlarım gibi olamadığım için kendimi hep eksik hissettim. "şuan" da yaşamak benim için güç. çünkü kendi hayal ülkem gerçeğinden on kat iyi.



Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor, ne seçersem aklım diğer seçenekte kalıyor.
Dünyanın yaşanılası tarafını göremiyorum. Aklım çelişkilerle doluyken olmuyor. Yaşam bana isteklerimi vermediğinde olmuyor. Anlaşılmadığımda olmuyor.
Oysa gittiğim her yere kendimi de götürüyorum. Kaçıyorum ama ruhum hep benimle geliyor. Oyalanacak zaman harcayacak bir şeyler bulamayınca başka bir şeye yöneliyorum. Kaçmak mücadeleden kolay çünkü.


Sadece şunu merak ediyorum,
[ı]her şeyin[/ı] elimizde olduğu söyleniyor. öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?

merhaba.önce seni yaradanı herzamankinden daha çok hatırla onun ne büyük olduğunu onun senin üzerindeki tasarrufunu yani seni başı boş bırakmadığını her an gözetim altında olduğunu.ve bu büyük gücü arkanda hissedip çıkacak olduğun dağın azametine bakmak yerine seni oraya götürecek yola bak.ve binlerce kilometrelik marotonların da bir adımla başladığını unutma.hayal vizyonunun gelişmiş olması güzel bir şey aslında.bu yeteneğini değerlendir ve hayallerini gerçekleştir lütfen başarabilirsin.cevher senin çiçnde var diğer yardımları mevcut olan hislerini zekanı kullanarak sen elde edeceksin.olmaz olmaz deme hiç olmaz olmaz

[w@rn84]

Sadece şunu merak ediyorum,
Her şeyin elimizde olduğu söyleniyor. Öyleyse neden duygularımı yada düşüncelerimi yönetemiyorum?
Ne istediğime neden ben karar veremiyorum?
Neden neyi seveceğimi ben seçemiyorum?

Demek ki tum soylenenler dogru degil, evet kontrolu elinde tutmayı herkes ister ama bu her zaman mumkun degil bence
biraz çevrene bak, herkes istdigi seylere ulasabiliyor mu gercekten , evet bazı kişiler bu konuda daha basarılı fakat herkes degil,
Hiç psikologa gittin mi veya antidepresan kullandın mı

[gratitude]

merhaba.önce seni yaradanı herzamankinden daha çok hatırla onun ne büyük olduğunu onun senin üzerindeki tasarrufunu yani seni başı boş bırakmadığını her an gözetim altında olduğunu.ve bu büyük gücü arkanda hissedip çıkacak olduğun dağın azametine bakmak yerine seni oraya götürecek yola bak.ve binlerce kilometrelik marotonların da bir adımla başladığını unutma.hayal vizyonunun gelişmiş olması güzel bir şey aslında.bu yeteneğini değerlendir ve hayallerini gerçekleştir lütfen başarabilirsin.cevher senin çiçnde var diğer yardımları mevcut olan hislerini zekanı kullanarak sen elde edeceksin.olmaz olmaz deme hiç olmaz olmaz

teşekkürler, bunları daha önce de duydum. sorun uygulamada. içimdeki cevheri bulamıyorum?

[gratitude]

Demek ki tum soylenenler dogru degil, evet kontrolu elinde tutmayı herkes ister ama bu her zaman mumkun degil bence
biraz çevrene bak, herkes istdigi seylere ulasabiliyor mu gercekten , evet bazı kişiler bu konuda daha basarılı fakat herkes degil,
Hiç psikologa gittin mi veya antidepresan kullandın mı

çevreme bakıyorum, herkes isteğine ulaşmıyor evet. ama çoğu cesaret edemediği yada kendilerini kandırdıkları için. etraf mutluluk maskesi takanlarla dolu.
psikologların yardımı dokunmuyor. her şeyin kendi içimde olduğunu başarabileceğimi söylüyorlar. gene beni bana itiyorlar.
antidepresan falan kullanmadım. ilaç ruhumu tedavi edebilir mi?