dep-res-yon...

[sibel_87]

Küçüklüğümden beri yaşadığım bişi depresyon...istemeden geldik mecburen yaşıyoruz dünyada ben mızıkçı olmak istiyorum halbukii bu oyundan çıkmak istiyorum oynamıcam demek istiyorum! oynamak zorundasın ne yaşarsan yaşa dünyanın pek de umrunda degil...küçük bi çocuğun size koşulsuz masumsa gülümsemesi gözlerinizin içine bakması herşeyden habersiz uzak...belkide en güzel şeydi bu dünyada yaşanabilecek..hayat güzeldi aslında herşeye rağmenn yaşamayı seviyorum bu sevinç inatla söndürülmeseydi eğer.. küçüklüğümden berii babam bana karşı hep sinirli öfkeli olmuştur ,küçük bi çocuğun sana ne zararı oldu ne yapmış olabilirdiki..bunun cevabını hiçbizaman bulamadım geceleri ağladığım çok oldu neden neden neden? 24 yaşına geldiğimde bakıyorum degişen hiçbişi yok ..bir baba belki erkekle kız çocuk arasında ayrım yapabilirdi bunu anlarım toplumun çoğu böyle çünkü,ama iki kız kardeş arasında ayrım yapmakk bunun sebebi mantığı ne..ablama karşı en sinirli anında bile sakince cvp veren babam ben normal soru sorduğumda bile terslerken ve bu durum senelerdir aynıyken depresyon kaçınılmaz son,bir fark var ama küçükken dayanabiliyodum çocuktum oyuna dalıp unutuyodum belkide ama artık kaldırmak çok zor ..sürekli eleştiri ile büyümek ..ben hayatı seviyorum insanları seviyorum herşey güzel desem ne kadar inandırıcı olur ki bu durumda..bu bir sınavdı benim için diyorum Allah beni imtihan ediyoo ve benn soruyorum kendimee şuann biraz uzun sürmedi mii ne zaman bitecek bu sınav artık kağıdımı verip çıkmak istiyorum bu sınavdan izin var mı ? yok..peki ozaman insanı uyuşturan bu ilaçlarla ne zamana kadar dayanıcam diyorum az kaldı diyor belki Allah ..bende diyorumki benimde gücüm az kaldı Allahım..yinede sen bilirsin diyorum ve aynı bant başa sarıyo hayatımda ,bekliyorum umarım bu sınav bitmeden ben bitmem...

[balık]

Biliyorum, tanıyorum. Gerçi ben son zamanlarda sorunun depresyon değil şizoid kişilik olduğunu düşünmeye başladım ama o da değil sanırım.
Dünyaya hevesini yitirmek. Yapılacak şeylerin anlamsızlığını anlamak. Her şeyin sonu için baştan karar vermek ve her şeyin biteceğinin farkında olarak yaşamaktır.
Boşunalık.. Depresyon hastası için her şeyden fazla anlam taşıyan şeydir.
Hayatı bir şeylerle doldurmaya çalışmak ama başaramamak, çünkü yapılan hiçbir şeyin ve hiçbir şeyin değeri yeteri kadar yoktur..
Zevk almak ve tatmin olmak eşiği çok yüksektir depresyondakilerde, bu dünyada buna ulaşmayı isteyip bir gün değişebileceklerini umup dururlar.. Ama en güzel yanı bir gün değişebileceğini ummaktır, nihayetinde bu da bi umut değil midir..

[filozof]

belkide herşey tamamen fizikseldir yani bizi duyup gören bir varlık değildir. sonuçta dünya elbette fiziki birinin üzerinden arabayla geçerseniz ölür. zaten bizi duyup görebilen bir varlık olsaydı dünya daha değişik bir yer olurdu bence edilen dualar tamamen psikolojiktir bir varlık yardım filan edeceğinden değil. bu nedenle öbür taraf hayalinden vazgeçip dünyanın fiziki olduğuna kendimizi inandırırsak bir çok psikolojik sorun ortadan kalkar aksi halde hep tanrıya kendini ezilmiş gibi göstermek isteyeceksin ve öyle olacaksın.

[cetinyan]

Küçüklüğümden beri yaşadığım bişi depresyon...istemeden geldik mecburen yaşıyoruz dünyada ben mızıkçı olmak istiyorum halbukii bu oyundan çıkmak istiyorum oynamıcam demek istiyorum! oynamak zorundasın ne yaşarsan yaşa dünyanın pek de umrunda degil...küçük bi çocuğun size koşulsuz masumsa gülümsemesi gözlerinizin içine bakması herşeyden habersiz uzak...belkide en güzel şeydi bu dünyada yaşanabilecek..hayat güzeldi aslında herşeye rağmenn yaşamayı seviyorum bu sevinç inatla söndürülmeseydi eğer.. küçüklüğümden berii babam bana karşı hep sinirli öfkeli olmuştur ,küçük bi çocuğun sana ne zararı oldu ne yapmış olabilirdiki..bunun cevabını hiçbizaman bulamadım geceleri ağladığım çok oldu neden neden neden? 24 yaşına geldiğimde bakıyorum degişen hiçbişi yok ..bir baba belki erkekle kız çocuk arasında ayrım yapabilirdi bunu anlarım toplumun çoğu böyle çünkü,ama iki kız kardeş arasında ayrım yapmakk bunun sebebi mantığı ne..ablama karşı en sinirli anında bile sakince cvp veren babam ben normal soru sorduğumda bile terslerken ve bu durum senelerdir aynıyken depresyon kaçınılmaz son,bir fark var ama küçükken dayanabiliyodum çocuktum oyuna dalıp unutuyodum belkide ama artık kaldırmak çok zor ..sürekli eleştiri ile büyümek ..ben hayatı seviyorum insanları seviyorum herşey güzel desem ne kadar inandırıcı olur ki bu durumda..bu bir sınavdı benim için diyorum Allah beni imtihan ediyoo ve benn soruyorum kendimee şuann biraz uzun sürmedi mii ne zaman bitecek bu sınav artık kağıdımı verip çıkmak istiyorum bu sınavdan izin var mı ? yok..peki ozaman insanı uyuşturan bu ilaçlarla ne zamana kadar dayanıcam diyorum az kaldı diyor belki Allah ..bende diyorumki benimde gücüm az kaldı Allahım..yinede sen bilirsin diyorum ve aynı bant başa sarıyo hayatımda ,bekliyorum umarım bu sınav bitmeden ben bitmem...

Sevgili sibel bende düşüncelerimi belirtmek istedim..

Sevgi gerekli bir duygudur.Bir insan sevilmezse bu eksikliğini başka yönlerle gidermek isteyebilir insanı uyuşturan ilaçlar mesala.Bence babanın sana karşı olan tavrı senden geliyor.Çünkü sen ağırlığını koymamışsın ve babanın gözünde zayıf biri olarak kalmışsın.Babanda zayıfları ezmeyi güç bildiğinden bu gücünü sana karşı kullanıyor.Her insanda bir güç isteme dürtüsü vardır.Sevgiyi hak eden insan kendini güçlü zanneder,zayıfı ezen insan kendini güçlü zanneder,zengin mevkili biriyle çıkan bir insan kendini güçlü zanneder vs. Ağırlığını koyduğun an ve düşünce olarak babanın düşünceleri üzerine çıktığın an o zaman babandan değer göreceksin emin ol..Bu hep böyle olmuştur.. Hatta yüzlerce yıl önce bir atasözü var affınıza sığınıyorum arkadaşlar biraz argo olacak ama "deveye diken insana "bilmem kim" yarar
Bende böyle bir sorun yaşıyorum.Çok acı insan kendini berbat hissediyor.En yakınından bile böyle bir sevgisizlik görüyorsan kendi yalnızlığına çekilip derdinin devasını billinmedik yerlerde arıyorsun...

Sorguluyacak başka birşey kalmadı mı hayatını sorguluyorsun? Sen kendi temellerini sorguluyorsun bunun sonucunda ölümü düşünüyorsun. Biraz kendini sorgulamayı dene..

[sibel_87]

zamanını ayıran herkese tşk ediyorum..kendimi sorguladım tabiki nerede hata yaptım nasıl davranıyorum nasıl bir evlattım ki bunu hakettim,,saygısızmıydım şımarık mı asi mii hayır hiçbiri.. babamın halamla muhabbet ederken benden için salak diye bahsetmesinin hiçbir mantıksal sebebi olamaz..hem ben sevgi görmek için bişiler yapıp haketmek zorunda degilim ki sevgi içgüdüseldir bir anne baba çocuğu ne yaparsa nasıl olursa olsun sevmekten vazgeçebilir mii,,bir çiçeğe bile su toprak ilgi vermediğiniz zaman solar kaldı kii insann ya insan hani şu üstün varlık olarak nitelendirilen insann nasıl evladına kayıtsız kalabilir kii,,ben tv dee yavrularını herhangi bi felaketten kurtarmak için çabalayan hayvanları gördükçe ağlıyorum ,,bir kedinin yanan bir evden yavrularını tek tek çıkarıp sonrada onları yalayarak temizlediğini görünce ağlıyorum ,,en yırtıcı vahşi hayvanın bile günlercee yavrularının başındaa bir tehlike gelmesin diye beklediğini görünce ağlıyorum..bilmiyorum ya hayatı insanları sorgulamaya başladım en korkuncuda Allahı sorgulamaya başladım.. bekliyorum bu filmin sonu nasıl bitecek..?

[cetinyan]

sibel_87 Sevgi iç güdüseldir ama toplumumuz çıkara dayalı temeller üzerine kurulduğu için en yakının bile olsa senden bir şeyler bekliyor.İnsanlara ne kadar çok acı verirsen onlar üzerinde ne kadar çok güç oluşturursan o kadar saygı duyuyorsun.İnsanlar mantığı olan yaratıklardır.Anlayabiliyor,yorumlayabiliyor,çözüm bulabiliyorlardır.Ama hayvanlar da bu olmadığı için iç güdüsel olarak davranıyorlar..Malesef bizlerde onlara özeniyoruz açıklaması budur bence.. Allahı da ,hayatı da ,kendini de ya aklına gelen herşeyi de sorgularsın bunlar doğal şeylerdir.Bu filmin sonu iyi bitecek çünkü karanlığın en fazla arttığı an güneşin doğacağı zamandır.

[sibel_87]

cetinyan ilgine teşekkür ederim ..seninde dediğin gibi herşey çıkara dayanıyo sevgii bile ..ne kadar acı bir durum ,misal ben şuan çalışmıyorum ünivden mezun oldum iş bulamadım 4-5ay önce bir sigorta acentesinde işe girmiştim ve babamın bana tavrı inanılmaz derecede degişti bunu görünce daha çok üzüldüm babam bana nasılsın demeye başladı mesela ilgilenmeye başladı ve en üzücü tarafıda işten ayrıldığımda babamın tavrı eski haline döndü ..yanii anne babanın bile sevgisi çıkarla doğru orantılı..bu açıdan hayvanlara özenmemek elde mi..umarım dediğin gibi olur ve bu film iyi biter tekrar tşk ederim...

[cetinyan]

Çünkü bu gibi şeyleri bende yaşıyorum ilgimi çekti cevaplayalım dedim.Sosyal olarak bir yere gelmiş insanlar diğerlerine göre daha baskın olur.Bu toplumsal olarak böyledir.Çıkara dayalı bir toplumda yaşıyoruz.Herşeyde bir çıkar ilişkisi yatıyor.İnsanlar güzel şeyleri kirletmesini iyi biliyor.Siz kendi sınırlarınızı,çizginizi bilin... Umarım herşey gönlünüzce olur yalansız,çıkarsız bir yaşam dileğiyle.Ne zaman sıkılırsanız sorunlarınız kafanızı doldurursa sayfamız açtıktır.Size yardımcı olacak çok arkadaşımız var yalnız değilsiniz Size birşeyler kazandırdıysam ne mutlu bana..

[sibel_87]

teşekkür ederim umarım sizinde herşey gönlünüzce olurr,,yardımınız olmadı dersem yalan olur çok sağolun iyi günler..