slm, işler bayaağı bi çıkmaza girmiş gibi gözüküyor. Umarım en yakın zamanda düzene girer. Okul yıllarında sosyal çevrenin çok fazla olmayışı, kendini yalnızca derslere verişin, bunun dışındaki şeyleri önemsememen: seni giderek a-sosyal biri yapmış. Sonra da bunu aşmak için terapi almak yerine, akışına bırakmışın. Sosyal fobinden dolayı takıntıların oluşmuş. Doktora ilk gidişin de üniversite 4. sınıf galiba. Keşke daha erken gitseydin. Gerçi doktorların çoğu da ilaç yazmaktan başka bişey yapmıyor. Terapiye gitmek istesen; seans 100-150 tl den başlıyor. Maddi durumunu bilemem ama; türkiye'nin ortalamasına bakıldığında kim bi çırpıda psikoterapi için-üstelik tek seans için- bu parayı verecek güce sahip ki?
Neyse ben de uzattım galiba, hatta biraz dağıttım konuyu Ama hemen özetliyorum. bence doktora geç gitmişsin. İlaçlar yerine, ya da ilaçlarla beraber davranışsal-bilişsel terapi uygulayan bi uzmana gitmeliydin.
En önemlisi de; ailenin senden beklentileri seni geriyor anladığım kadarıyla. Bunu hepimiz yaşıyoruz kısmen. Bi kitapta şöyle birşey okumuştum; İnsanları depresyona sokan, mutsuz eden, kendi istedikleri gibi yaşayamamalarıdır. Gerçi senin hst. sosyal fobi ve okb. Ama adı ne olursa olsun psikolojik hastalıklar oluşmasının temel nedeni; toplumsal ve bireysel çıkmazlarımız. Bu fikir üzerine düşününce çok mantıklı gelmeye başladı. Senin olayın da biraz bundan kaynaklı sanki. Ayrıca hayatını nasıl istiyorsan öyle şekillendirmeye çalış. Belki de öğretmenlik sana göre değil. Hastalığınla da igili olmayabilir. ailenin ve çevrenin senden beklentileri seni hasta ediyor olabilir. biraz kendi başına kal ve kimsenin ne diyeceğini düşünmeden; kendi isteklerine kulak ver. Belki mutlu olacağın başka bi iş vardır. Bunu arayıp bulman lazım. Yaşam tarzını değiştirmedikçe, seni mutlu-ya da mutsuz edenin ne olduğunu anlayamazsın.
Yer imleri