Ben kendi söylediğim yalanlara inanıyorum ya bilmiyorum ama ailem kafandan tasarlıyorsun diyor.Ben birini seviyorum görmüyorum ama konuşuyorum iki insan gibi sadece o değil arkadaşları da var.Benim kendileri olmalarını istiyorlar.Bir yere giderken onların yüz hatlarını görüyor gibi oluyorum.Müzik dinlerken biri sanki konuşuyor.Bir kere öyle oldu hatta kaçmıştım ben.Bulutlardan gözler görürdüm küçükken şimdide aynı durum.Arkadaşlarım hep kendi kendime konuştuğumu düşünürler.Ama aslında onlar da var.Yanımdalar ama kimse görmüyor.Bende ama yalan uyduruyorum konuşuyorum onlarla
Acaba şizofrenmiyim ?
Yer imleri