Başkalarının söylediklerini mi dinlemeli, içimizden gelen sesi mi?

[masiyas]

Başkalarının söylediklerini mi dinlemeli, içimizden gelen sesi mi?


Etrafımdaki insanlar, çok sesli koro kurmuş, aynı şarkıyı söylüyor; ‘Devir değişti, sen de değişmelisin. Yeter artık! Bu kafayla nereye kadar gidebilirsin?’


Çoğu zaman sormuşumdur kendi kendime…

Bir tek ben miyim zamana, zamane koşullarına ayak uydurmakta güçlük çeken?

Başkalarına uyum sağlamak için çaba sarf ederken eskiden kalma özelliklerini bırakmak istemeyip uçlarından çekiştiren

Hadi, asosyal takılmayayım, kalabalığın içine karışayım derken içten içe yalnız kalmayı arzu edip bir köşeye çekilen

Her şeyi bırakıp, günler boyunca eve kapanıp, telefonu, bilgisayarı, interneti kapatıp dışarıdan hiçbir uyaran almak istemeyen…

Acaba, bir tek ben miyim?

***

Sanırım yalnız değilim…

Evet, evet! Benimle aynı duyguları paylaşanlar da var, eminim.

Hayatın olağan akışında, bazı kesitlerde onlarla karşılaşıyor,

Izdırap dolu yüzlerine baktığımda, bunu daha iyi anlıyorum.

Meselâ hasta koltuğuna oturur oturmaz, uzaklara dalıp gidenler var.

Bedenleri benim yanımda olsa da zihinleri farklı bir ortamdaymış gibi

Hayattan beklentileri ile sahip olduklarının örtüşmediği o kadar belli ki.

***

Ayrıca konuşurken bakışlarını kaçıranlar, sanki gerçeklerle yüzleşmekten kaçanlar tanıyorum…

Karşısındaki deniz manzarasına mıhlanıp geçmişi sorgulayanlar…

Yolda yürürken kararsız kalıp sağa sola zikzaklar çizenler…

Ağlamak isterken gözyaşlarını tutup, acı acı gülenler…

Arabalarının gaz pedalına basıp, ardına bakmadan gitmek isteyenler…

Nedense onlarda kendimden bir şeyler buluyorum,

Ortak kararsızlığı, arada kalmışlığı paylaştığımızı hissediyor,

Ve bir nebze olsun sıkıntılarımdan arınıyorum.

***

Diğer yandan kargaşa var, tıpkı senfoni orkestrası gibi!

Etrafımdaki bazı insanlar, çok sesli koro kurmuş, aynı şarkıyı söylüyor.

-Devir değişti, sen de değişmelisin.

-Yahu biraz etrafındakilere baksana! Örnek alsana!

- Yeter artık! Bu kafayla nereye kadar gidebilirsin?

***

Kararsızım,

Galiba yol ayrımındayım…

Acaba onları dinleyip değişmeli miyim?

Yoksa aynı çizgide devam etmeli miyim?

***

İçimden gelen ses, kırılgan, sakin ve minnettar…

‘Boş ver! Sen, sahip olduklarınla yetinmelisin’ diyor

Dışarıdan gelen sesler ise daha fazlası için bana diretiyor.

Her ikisini birden tatmin edebilmek, gerçekten çok zor.

***

D-E-Ğ-İ-Ş-İ M

Ne yapayım işte?

Küçüklüğümden beri ondan çekindim,

Bu yüzden hep acı çektim, sancılar geçirdim

Gün geldi, çevremdeki baskıların etkisiyle değiştiğime üzüldüm.

Gün geldi, değişimi yakalayamama kaygısıyla bir hayli süzüldüm.

Hayatım boyunca hep bu ikilemle kavruldum.

***

Aslına bakarsanız ne içimden gelen ses, ne de dışarının sesi

Ne hesaplaşmak, ne de ispatlamak

Ne geçmiş, ne de gelecek

Ne kazanmak, ne de kaybetmek

Benim tek derdim ‘an’larımı hakkıyla yaşayabilmek.

***

Zaman öyle hızlı akıp gidiyor ki

‘Pişmanlık’ hastalığına deva bulana dek

Değişmek yahut değişmemek papatya fallarına kaldı demek!!!

alıntı:

[9 ŞUBAT]

Hayatta ne yalnız yaşayabilmek mumkun ,nede hayatın zorluklarıyla başedebilmek .Mutlaka bir çok şeyden odun vermek zorunda kalıyor ,bırakılıyoruz .
Başkalarının soyledikleride ,içimizden gelen seste haklı ,ikisininde haklı oldugu yönler var .Bizlere duşen bu ikilemi harmanlayıp bizim için en iyi olanı bizi en mutlu edebilen karışımı ortaya çıkarabilmek .

Hem anı yaşayabilmeli ,hemde gelecekle ilgili saglam temeller kurmaya çalışmalıyız .Hayatta ne kadar çok zevk alabilir mutlu olabilirsek o denli zenginiz demektir ,gerisi boş .

[PassifLora]

Bu gün forumu detaylıca tarayıp, istemsizce o konudan bu konuya geçerken buldum kendimi. Malum forum Psikoloji forumu, insanlar dertli, insanlar çözüm arıyor. Dertlerini dile getirip, içlerini döküp Şu konuda ne yapmalıyım demişler, sorunlarına benzer şeyler yaşayanların tecrübelerinden faydalanmak istemişler. Her birey ayrı bir derya, bir konu hakkında ortak fikirlerde buluşanlar kadar, hiç uzlaşamayan insanlarda var.

Bazen içinde olduğumuz durumu sağlıklı tespit etmek için dışarıdan bir göze ihtiyaç oluyor. Sunulan fikri benimsemesende o fikir ışığında farklı bir bakış açısı yakalıyorsun teoride komplike gibi görünse de, pratikte işe yarıyor.

Ağaçtan düşenin halini ağaçtan düşer anlar. İnsanların tecrübelerini yabana atmayarak, vicdanının sesiyle karar almak ve her koşulda karda da, zararda da o kararın ardında durmak gerekir kanaatindeyim.

[SeLf_ConTRoL]

umarim masiyasi ve giden bircok uyeyi yeniden aramizda goruruz.